Καλές οι προθέσεις του Αυστριακού καγκελάριου Σεμπάστιαν Κουρτς μετά τα αιματηρά γεγονότα στη Βιέννη, να πει ότι δεν πρόκειται για σύγκρουση μεταξύ χριστιανών και μουσουλμάνων. Ωστόσο την ίδια μέρα, σε προγενέστερο χρόνο, ο Ταγίπ Ερντογάν είχε δηλώσει σε βιντεοσκοπημένο μήνυμά του στη Σύνοδο Κορυφής «Μνήμης της Σρεμπρένιτσα» ότι «Οι Ευρωπαίοι Μουσουλμάνοι υφίστανται συστηματική διάκριση και αφαιρούνται δικαιώματα και ελευθερίες τους». Και συνέχισε λέγοντας πως « οι χώρες που δίνουν μάθημα στον κόσμο στο θέμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δημοκρατίας σήμερα έρχονται πρώτες στο θέμα της Ισλαμοφοβίας και της ξενοφοβίας»!
Για την Ευρώπη τα είπε αυτά, που φιλοξενεί τους μουσουλμάνους, τους παρέχει επιδόματα, τους επιτρέπει τον δικό τους τρόπο ζωής, ιδρύει γι’ αυτούς τζαμιά στα οποία διδάσκουν θρησκόληπτοι ανεξέλεγκτοι ιμάμηδες από την Τουρκία, το Κατάρ, Αλγερία, το Μαρόκο, και παλιότερα από την Σαουδική Αραβία και το Πακιστάν.
Οπότε όποια μέτρα και να πάρει η Δύση για την αποδυνάμωση του εξτρεμιστικού ισλαμισμού, ο επίδοξος Χαλίφης αλλά και το σκληρό Ισλάμ θα τα καταγγείλουν ως μέτρα κατά των μουσουλμάνων και της θρησκείας τους, ενσπείροντας και επωάζοντας την οργή κατά της Δύσης στα ατέλειωτα φανατισμένα πλήθη του μουσουλμανικού κόσμου.
Η Αυστρία, το «νησί των ευλογημένων», όπως χαρακτηριζόταν την εποχή του καγκελαρίου Κράισκι, δέχτηκε αυτό που ήταν αδιανόητο. Οπως είπε ο Κουρτς γνώριζαν τη βία και την τρομοκρατία από την ειδησεογραφία σε χώρες του εξωτερικού.
Είχαν δίκιο να μην περιμένουν τρομοκρατική επίθεση. Δεν ανήρτησαν σκίτσα στυλ Charlie Hebdo στα δημόσια κτήρια ούτε είχαν καμιά θηριώδη αποικιοκρατική ιστορία. Ωστόσο δεν έχει σημασία. Είναι τμήμα της Δύσης και ενός τρόπου ζωής που οι ισλαμιστές μισούν θεωρώντας τον εκφυλισμένο και άπιστο.
Πλέον ο εχθρός είναι εντός των τειχών ακόμη και στα «νησιά των ευλογημένων». Όταν παλιά ο Μπουμεντιέν της Αλγερίας είχε πει ότι αυτή τη φορά δεν θα χρειαστεί να μας σταματήσουν τα τείχη της Βιέννης, αυτή τη φορά θα κατακτήσουμε την Ευρώπη με τα καρπερά κορμιά των γυναικών μας, είχε χαρακτηρισθεί ως γραφική αναπόληση περασμένων μεγαλείων.
Φυσικά οι ισλαμιστές δεν έχουν στόχο τη γεωγραφική κατάκτηση της Ευρώπης. Στόχος τους είναι να επεκτείνουν την σκοταδιστική θεοκρατία στους ευρωπαϊκούς μουσουλμανικούς πληθυσμούς. Να τους αποσπάσουν από την θελκτική εκκοσμίκευση που τους παράσχει ο ευρωπαϊκός τρόπος ζωής και να τους μετατρέψουν σε φανατικούς στρατιώτες του Αλλάχ. Και όσο πληθαίνουν οι μουσουλμάνοι στην Ευρώπη - και με την γεννητικότητα που έχουν θα πληθαίνουν - τόσο θα αυξάνονται οι ζώνες ισλαμικής επιρροής επί ευρωπαϊκού εδάφους. Τι μέλει γενέσθαι στο απώτατο μέλλον… έχει ο Αλλάχ.
Με την έξαρση των επιθέσεων των «στρατιωτών του θεού» η Ευρώπη δείχνει να αφυπνίζεται. Ο Μακρόν τουλάχιστον, αλλά δεν είναι λίγο. Η Γαλλία ήταν πάντα φωτοδότης ιδεών και ρευμάτων. Θα ακολουθήσει φυσικά και ο Κουρτς . Αναμένεται η άφαντη Μέρκελ.
Στην Ευρώπη του διαφωτισμού, της ελευθερίας της έκφρασης, της ανεξιθρησκείας, των τεχνών, της διανόησης και της αμφισβήτησης, θα πρέπει να τελειώνουν οι θύλακες του ισλαμικού σκοταδισμού που μετατρέπει τους πιστούς σε δολοφόνους του θεού. Να δεν είναι όλοι οι μουσουλμάνοι έτσι, οι συντριπτική πλειοψηφία τους είναι φιλήσυχοι. Μόνο που συν τω χρόνω όλο και περισσότεροι νέοι παρασύρονται από την κατήχηση των μουλάδων.
Και είναι εντελώς άστοχη η μαρξίζουσα ανάλυση ότι για τους γεννημένους στην Ευρώπη μουσουλμάνους που ριζοσπαστικοποιούνται φταίει η κοινωνική περιθωριοποίηση. Την ίδια περιθωριοποίηση υφίστανται και μέλη άλλων θρησκειών, αλλά δεν ζώνονται καλάσνικοφ και βόμβες να μακελεύουν ανθρώπους στο όνομα του θεού τους.
Γιατί το πρόβλημα είναι αυτό. Δεν σκοτώνουν από αγανάκτηση γιατί δεν απολαμβάνουν τα καλά του δυτικού πολιτισμού, στον οποίο θέλουν να μετέχουν. Σκοτώνουν αυτούς που τον ασπάζονται.
Και όπως έχει πει ο αριστερός Γάλλος φιλόσοφος Πασκάλ Μπρυκνέρ, οι ισλαμιστές προσποιούνται ότι ενώνονται με την Αριστερά στην καταπολέμηση του ρατσισμού, της νεο-αποικιοκρατίας και της παγκοσμιοποίησης, ως τακτικό μέσο για να επιτύχουν τον αληθινό τους στόχο που είναι η επιβολή της ολοκληρωτικής θεοκρατίας της ισλαμικής διακυβέρνησης.
Τα τελευταία γεγονότα σε Παρίσι και Βιέννη (είχαν προϋπάρξει οι Βρυξέλες, η Στοκχόλμη, η Κοπεγχάγη, το Λονδίνο, η Μαδρίτη, η Νίκαια κ.α.), έδωσαν συντριπτικό πλήγμα και στον μύθο της πολυπολιτισμικότητας. Είναι άλλο η πολυφυλετικότητα όπου οι διαφορετικές εθνότητες και θρησκείες συνυπάρχουν σε ένα κοινό πολιτισμικό πλαίσιο, και διαφορετικό οι κατακερματισμένες κοινωνίες με αξίες εχθρικές μεταξύ τους.
Γιατί το Ισλάμ δεν είναι μια απλή θρησκεία. Είναι σύστημα πολιτικής διευθέτησης των μαζών και ηθικών αξιών, που αντιστρατεύονται τον ευρωπαϊκό πολιτισμό και την φιλελεύθερη δημοκρατία. Και γι’ αυτό επιβάλλεται αντίδραση. Ευτυχώς άρχισε.
ΥΓ: Όχι βέβαια στην Ελλάδα. Στο πλαίσιο της πολιτικής ορθότητας που έχει κατακτήσει τα ελληνικά ΜΜΕ, δεν έτυχε μεγάλης δημοσιότητας ότι πακιστανοί στην οδό Γερανίου στην Αθήνα, συγκεντρώθηκαν και έκαιγαν φωτογραφίες του Μακρόν. Όπως πέρασε σχεδόν αόρατη η επίθεση που δέχτηκε Ελληνας Ιερωμένος πριν είκοσι ημέρες με μεταλλική ράβδο από αλλοδαπό, μέρα μεσημέρι στην Ερμού.
