«Ανοιχτοί δρόμοι, σημαίνει ανοιχτός διάλογος. Εμείς δεν πρόκειται να επιτρέψουμε την παρακώλυση των συγκοινωνιών και την παρεμπόδιση στη διέλευση των πολιτών», τόνισε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Παύλος Μαρινάκης για τις αγροτικές κινητοποιήσεις.
Αναφορικά με το επικείμενο ραντεβού του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη με τους αγρότες στις δηλώσεις του στο Οne ξεκαθάρισε πως «θα γίνει τη Δευτέρα ή Τρίτη γιατί ο πρωθυπουργός γυρίζει Δευτέρα μεσημέρι από ταξίδι στο εξωτερικό. Άρα ή Δευτέρα απόγευμα ή Τρίτη μέχρι το μεσημέρι.».
Αναλυτικά η συνέντευξη του Παύλου Μαρινάκη:
Για τις αγροτικές κινητοποιήσεις και την επικείμενη συνάντηση εκπροσώπων των αγροτών με τον Πρωθυπουργό
Αυτό το οποίο είπαμε ότι θα γίνει τη Δευτέρα ή Τρίτη γιατί ο πρωθυπουργός γυρίζει Δευτέρα μεσημέρι από ταξίδι στο εξωτερικό. Άρα ή Δευτέρα απόγευμα ή Τρίτη μέχρι το μεσημέρι. Ο κ. Βορίδης είναι υπουργός επικρατείας άρα έχει και αυτός οριζόντιες αρμοδιότητες, έχει διατελέσει υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, προσπαθούμε όλοι να βοηθήσουμε σε μια κατάσταση εκτόνωσης με κάποια πολλά δίκαια αιτήματα των αγροτών. Ο κ. Αυγενάκης δίνει πολύ μεγάλη μάχη στο συγκεκριμένο τομέα με μετρήσιμα αποτελέσματα. Δεν πιστεύω ότι υπάρχουν «κόκκινα πανιά» και όσοι πιστεύουν σε κόκκινα πανιά δεν βρίσκουν ποτέ λύσεις.
Δύο πράγματα: Ανοιχτοί δρόμοι, σημαίνει ανοιχτός διάλογος. Εμείς δεν πρόκειται να επιτρέψουμε την παρακώλυση των συγκοινωνιών και την παρεμπόδιση στη διέλευση των πολιτών. Θεωρούμε ότι δεν θα φτάσουμε σε αυτό το σημείο. Ό,τι προβλέπεται από το νόμο εφαρμόζεται. Τελεία και παύλα. Δεν χρειάζεται να πούμε περισσότερα. Η αστυνομία κάνει τη δουλειά της. Υπάρχουν ενδεχομένως κάποιες περιπτώσεις κάποιων διαμαρτυριών. Εμάς μας ενδιαφέρει η κατάσταση να μην ξεφύγει και δεν θα ξεφύγει. Είμαστε σε μια καλή διαδικασία διαλόγου, Αναμένουμε από τους αγρότες, τους εκπροσώπους τους, δηλαδή, ποιοι είναι αυτοί που θα έρθουν και ποιους εκπροσωπούν. Να ξέρουμε δηλαδή με ποιους θα συνομιλήσει ο πρωθυπουργός. Θα ακούσουμε αυτά τα οποία θέλουνε, το λέμε ότι δεν υπάρχουν δημοσιονομικά περιθώρια, όμως, μπορούμε να συζητήσουμε για κάποιες διευκολύνσεις, για παράδειγμα στον τρόπο που θα δοθεί η επιστροφή για τρίτη χρονιά του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο πετρέλαιο και τα αιτήματα που αφορούν στις παράνομες ελληνοποιήσεις προϊόντων που γίνεται μια πολύ μεγάλη μάχη από την κυβέρνηση.
Αντιλαμβανόμαστε ότι είναι μια πολύ δύσκολη συγκυρία λόγω και του Daniel, όμως τα λεφτά είναι συγκεκριμένα πρώτον και δεύτερον, προφανώς αντίστοιχα αιτήματα έχουν και άλλες κοινωνικές και επαγγελματικές ομάδες. Έχουμε αποδείξει ότι έχουμε δώσει πολλά περισσότερα από ότι οι προηγούμενες κυβερνήσεις χωρίς να χρεώνουμε τον Έλληνα φορολογούμενο και τις επόμενες γενιές, ενώ ταυτόχρονα μειώνουμε το χρέος, αυξάνουμε το εισόδημα. Κανείς δεν πανηγυρίζει, τόσες κρίσεις έχουμε ζήσει. Αλλά είμαι σίγουρος ότι αυτή η σχέση εμπιστοσύνης που υπάρχει παρά τις κάποιες εντάσεις στη συγκεκριμένη περίπτωση με τους πολίτες και εν προκειμένω με τους αγρότες, θα είναι το εχέγγυο για μια έκβαση καλή.
Για τους ισχυρισμούς του Κοσμήτορα της Νομικής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης περί παρέμβασης κυβερνητικού στελέχους στην επέμβαση των Αρχών στο ΔΠΘ
Να τα πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά γιατί τυχαίνει να είμαι ένας εκ των αποφοίτων του ΔΠΘ, τυχαίνει να είναι λίγο παραπάνω από δύο απόφοιτοι της Νομικής του ΔΠΘ που συμμετέχουν στην Κυβέρνηση, αλλά δεν έχει σημασία, δεν είναι κανένας θεωρώ (που παρενέβη στις Αρχές για την κατάληψη στο ΔΠΘ). Είμαι βέβαιος ότι δεν έγινε από κανέναν παρέμβαση, γιατί μιλάνε τα γεγονότα και τα ντοκουμέντα από μόνα τους. Και λέω ότι ορθώς μιλάνε και χάρηκα που είδα να γίνεται το αυτονόητο. Θα ήταν ιδανικό να μην χρειάζονται αυτές οι επεμβάσεις να μη χρειάζεται δηλαδή να μπαίνει η αστυνομία σε ένα πανεπιστήμιο για να κάνουν οι φοιτητές την εξεταστική τους, να παρακολουθούν τα μαθήματά τους. Επειδή με αυτήν την πόλη, την Κομοτηνή, με ενώνουν πολλά, είναι η πόλη των φοιτητικών μου χρόνων, που γνώρισα και μετέπειτα παντρεύτηκα τη γυναίκα μου, που έχω τους καλυτέρους μου φίλους, δηλαδή έχω ένα δέσιμο με την πόλη αυτή. Και σε πολλές άλλες επαρχιακές φοιτητικές πόλεις μπορώ να καταλάβω τι συμβαίνει. Υπήρχε μια αγωνία των ανθρώπων, όλων των επαρχιακών πόλεων αλλά και των γονέων που έστελναν τα παιδιά τους στην Αθήνα ότι «πετάνε τα λεφτά τους» γιατί κάποιοι θέλουν να κάνουν καταλήψεις, να παίζουν ξύλο ο ένας με τον άλλον, να κάνουν πάρτι στην κατάληψη. Και ευτυχώς που βρέθηκε μια Κυβέρνηση, εγώ θα πω ότι έχει ακόμη πολύ δρόμο να διανύσει -και ακούω καλοπροαίρετα την κριτική που κάνετε και εσείς και άλλοι συνάδελφοί σας. Για εμένα η σωστή κριτική είναι και άλλες επεμβάσεις και άλλη εφαρμογή του νόμου, καμία ανοχή. Μακάρι το 2005-2006, που είχα χάσει δύο εξάμηνα, να υπήρχε τότε μια Κυβέρνηση που να είχε καταργήσει το άσυλο ανομίας και να υπήρχε και τότε ένας κοσμήτορας και τότε ένας πρύτανης -άλλο τι έκανε στη συνέχεια- ο οποίος εν πάσει περιπτώσει έκανε το καθήκον του, να καλέσει την αστυνομία και να επιστρέψω και εγώ και υπόλοιποι συμφοιτητές μου στη σχολή μου και να μην πληρώνουν ο πατέρας μου και οι γονείς των υπολοίπων παιδιών για να κάνουν κάποιοι καταλήψεις. Αν είχα την αρμοδιότητα, θα έκανα το αυτονόητο, όχι τιμωρητικά ή εκδικητικά. Δεν θεωρώ ότι η αποστολή ενός πολιτικού είναι να βάζει την αστυνομία στα πανεπιστήμια αλλά είναι υποχρέωση αυτού που έχει την αρμοδιότητα, που στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι η αστυνομία αφού κληθεί ή αυτεπάγγελτα, αν κάποιος την ειδοποιήσει ότι τελείται μία παράνομη πράξη, Έγινε λοιπόν ό,τι έγινε και όταν μπαίνει η αστυνομία μέσα –υπάρχει σχετικό βίντεο έχει αναρτηθεί και από δημοφιλείς ιστοσελίδες που λένε τα όργανα της τάξεως όταν μπαίνουν στο πανεπιστήμιο «μπήκαμε γιατί μας κάλεσε ο κοσμήτορας της σχολής». Συγκεκριμένα κιόλας ο κοσμήτορας της σχολής, όχι οι πρυτανικές αρχές. Το είπε η αστυνομία. Και στο δελτίο της η αστυνομία το περιγράφει, υπάρχει το επίσημο δελτίο. Τι έγινε, λοιπόν; Πάρα πολύ απλά δεν μπορούσε να σηκώσει ο συγκεκριμένος καθηγητής, με όλο το σεβασμό στην επιστημονική του ιδιότητα – ήταν και καθηγητής μου πριν από αρκετά χρόνια και πολλών ακόμα φοιτητών – το βάρος της ευθύνης και έκανε κάτι το οποίο για μένα δεν έχει προηγούμενο. Γι’ αυτό και είναι ένα περιστατικό που αξίζει να σταθούμε, έριξε το μπαλάκι στους φοιτητές. Τους έριξε ουσιαστικά στη βορά αυτών των γνωστών – αγνώστων που πλέον ξέρουν ότι δεν υπάρχουν πλέον άβατα, αλλά στοχοποίησε ουσιαστικά τα μέλη του συλλόγου φοιτητών, κάποιοι εκ των οποίων έχουν δεχθεί και απειλές και προφανώς τις αναφέρουν στις αρχές, γιατί πλέον δεν υπάρχει αυτό που λέμε ασυδοσία, αλλά όπως αντιλαμβάνεστε είναι νέα παιδιά που φοβούνται. Προσέξτε. Έκανε αυτό αρχικά για να πετάξει το μπαλάκι και ήρθε και είπε το αμίμητο στην εκπομπή σας. Εγώ τι του είπα σήμερα ενώπιον της ενημέρωσης των πολιτικών συντακτών; Γιατί είναι έξυπνος και ξέρει από νομικά, δεν κατονόμασε. Τον κάλεσα, είτε να ανακαλέσει είτε να κατονομάσει. Στην πρώτη περίπτωση προχωράμε παρακάτω, εντάξει δεν έγινε και κάτι, αντιλαμβανόμαστε ότι πάνω στον πανικό του. Αν κατονομάσει, ξέρει ότι θα υπάρχουν έννομες συνέπειες και κατά δήλωση του πρύτανη και πολλών άλλων υπάρχει η μηνυτήρια αναφορά και δεν υπάρχει καμία παρέμβαση. Ο πρύτανης είπε ότι δεν υπήρξε παρέμβαση υπουργού. Εν πάσει περιπτώσει ο καθένας λέει ό,τι θέλει και νομίζω ότι υπάρχουν και άλλα ζητήματα. Εγώ θα σας πω, ότι ο κόσμος κρίνει και θα σας πω και κάτι. Είναι από τα περιστατικά που μπορείτε να καταλάβετε, όλοι εμείς που τελειώσαμε δημόσιο πανεπιστήμιο, τι έχουμε τραβήξει. Δηλαδή, να θέλει ένα παιδί να έχει ξεκινήσει όπως εγώ από την Πάτρα στην Κομοτηνή, κάποιος άλλος από τη Θεσσαλονίκη στα Γιάννενα, από την Αθήνα στην Ξάνθη, να θέλει να πάει να σπουδάσει και να έχει όλους αυτούς οι οποίοι δεν έχουν τίποτα καλύτερο να κάνουν στη ζωή τους από το να κάνουν καταλήψεις και όλα τα σχετικά.
Για την ιστορική μεταρρύθμιση του Υπουργείου Παιδείας
Επίκειται μία ιστορική μεταρρύθμιση. Μέχρι το τέλος του μήνα θα έχει γίνει νόμος του κράτους, κάτι για το οποίο εμείς, όπως σας είπα πριν, χάσαμε μέρος των σπουδών μας, δώσαμε μάχες και πολλά ακόμα. Η χώρα μας σε λίγες εβδομάδες θα έχει μη κρατικά παραρτήματα ξένων ΑΕΙ, γιατί αυτό ήταν στο προεκλογικό πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας.
Ένα νομοσχέδιο -γιατί λέμε μόνο για τα μη κρατικά- που το 70% αφορά το Δημόσιο Πανεπιστήμιο στο οποίο δίνει δύναμη, ελευθερίες, χρηματοδότηση για τα δημόσια πανεπιστήμια. Κάνει πράγματα αυτό το νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας που τα ζητάνε και δικαίως οι ακαδημαϊκοί ολόκληρες δεκαετίες. Τους δίνει ελευθερίες, τους δίνει δυνατότητες σύμπραξης με ξένα πανεπιστήμια, τους δίνει δυνατότητες προγραμμάτων σπουδών, τους δίνει χρήματα που δεν είχαν πάρει αδίκως πολλά χρόνια, από μία κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, που έχει ήδη αυξήσει πάνω από 40% τη χρηματοδότηση.
Για τις καταλήψεις, την κατάργηση του ασύλου ανομίας και την εξεταστική περίοδο
Υπάρχουν κάποιοι οι οποίοι το μόνο που ξέρουν να κάνουν, είναι αντίδραση για την αντίδραση. Και να σας πω και κάτι; Η απεργία και η αποχή προβλέπεται όπως ακριβώς περιγράφει ο νόμος. Η κατάληψη είναι μία παράνομη πράξη. Πρώτο, σας είπα, είναι η ψήφιση του νομοσχεδίου. Δεύτερο, είναι η διασφάλιση της εξεταστικής για τους φοιτητές. Γι’ αυτό και ο υπουργός Παιδείας έδωσε ένα πλήρες θεσμικό οπλοστάσιο, πολλές δυνατότητες. Πέρασε παμψηφεί από τη σύνοδο των πρυτάνεων και η ψηφιακή εξεταστική και βέβαια, πάμε στο τρίτο, το οποίο είναι η εφαρμογή του νόμου. Για πάρα πολλά χρόνια, τα 45 από τα 50 χρόνια της μεταπολίτευσης, με κάποιες εξαιρέσεις του νόμου Διαμαντοπούλου, η χώρα μας ήταν μία χώρα δύο ταχυτήτων ως προς τη νομιμότητα. Υπήρχε όλη η υπόλοιπη ελληνική επικράτεια και τα πανεπιστήμια. Είναι το άσυλο, το οποίο καταχρηστικά από άσυλο ελεύθερης διακίνησης ιδεών, έγινε άσυλο ανομίας.
Έρχεται η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη το 2019 και το καταργεί το άσυλο ανομίας και το επαναφέρει στην αληθινή του έννοια. Έκτοτε έγιναν πολλές επεμβάσεις εκκένωσης καταλήψεων - το ξαναλέω, έχουμε πολλά ακόμα να κάνουμε, πολύ ακόμα δρόμο να διανύσουμε. Σας θυμίζω, παρασκευαστήρια μολότοφ στην ΑΣΟΕΕ, βιβλιοθήκη στο Αριστοτέλειο που κάποιοι ήταν με τις βαριοπούλες. Η αξιωματική αντιπολίτευση, όχι κάποιοι περιθωριακοί, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Η αστυνομία επιχείρησε στο Αριστοτέλειο, στο Μετσόβιο, στο Δημοκρίτειο. Όποτε καλούνται οι αρχές, οι αρχές επεμβαίνουν.
Για τη στάση της αντιπολίτευσης απέναντι στις καταλήψεις και την εφαρμογή του νόμου στα Πανεπιστήμια
Εδώ, θέλω να βάλω δύο υποσημειώσεις που δεν είναι ούτε ελαφρυντικά ούτε άλλοθι και κάνουμε και εμείς την αυτοκριτική μας. Υποσημείωση πρώτη. Ζούμε σε μία χώρα που ο χώρος της Αριστεράς με τα συνθετικά της επενδύει, κάνει καριέρες, οτιδήποτε μπορεί να φανταστεί κανείς μόνο σε προβοκάτσια και ατυχή ή τραγικά γεγονότα. Επενδύουν στην προβοκάτσια.
Δεύτερο δεδομένο, οι επιχειρήσεις πρέπει να είναι σωστές και οργανωμένες. Εγώ δεν θα κρύψω τα λόγια μου. Μακάρι να φτάσουμε στην ημέρα που σε μία οποιαδήποτε συνέντευξη κάνετε με μένα ή με κάποιον εκπρόσωπο κόμματος να μην είναι καν είδηση η επέμβαση σε ένα πανεπιστήμιο. Να μην χρειάζεται να γίνει καταρχάς και δεύτερο να θεωρείται όπως μία επέμβαση σε μία κατάληψη στον Ευαγγελισμό. Άμα κάνουν κατάληψη στον Ευαγγελισμό και δεν αφήνουν τους ασθενείς να πάνε στα χειρουργεία, στις εξετάσεις τους, δεν υπάρχει περίπτωση, θα τους «μαζέψουν», θα τους πάνε στη δικαιοσύνη και η δικαιοσύνη θα κρίνει. Μακάρι να φτάσουμε σε αυτό το σημείο όπως συμβαίνει σε όλες τις υπόλοιπες χώρες. Ούτε φασιστικό είναι αυτό που λέω, ούτε ακραίο. Είναι η εφαρμογή του νόμου. Είναι προϋπόθεση για τη δημοκρατία. Είμαστε η πρώτη κυβέρνηση, που έχει κάνει τα πρώτα πολύ σημαντικά βήματα σε μία χώρα που για πολλές δεκαετίες είχε μάθει να ζει με χώρους δύο ταχυτήτων. Θα κάνουμε και τα υπόλοιπα, θα γίνονται επεμβάσεις όπου επιχειρησιακά κρίνεται και όπου καλούνται οι αρχές και προφανώς μετά και την ψήφιση του νομοσχεδίου. Αυτή τη στιγμή το ένα τρίτο των σχολών, για να δούμε το πρόβλημα στο πραγματικό του μέγεθος, είναι υπό κατάληψη.
Για τις προσλήψεις στη εκπαίδευση και τις αλλαγές σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης
Κατ΄αρχάς είχαν να γίνουν διορισμοί 15 χρόνια. Μιλάμε για σχολεία που έχουν να γίνουν διορισμοί 15 χρόνια. Δεν είχαν γίνει μέχρι την προηγούμενη 4ετία σ΄αυτή τη χώρα που ζούμε ποτέ διορισμοί μόνιμων εκπαιδευτικών στην ειδική αγωγή. Και έγιναν επί Κυριάκου Μητσοτάκη. Δεν είναι αυτό το ξαναλέω άλλοθι. Άρα, ναι, πρέπει να βελτιωθεί η διαδικασία, πρέπει να φύγει αυτό που λέμε παπαγαλία. Χρειάζονται πράγματα να γίνουν και δεν θέλω να βγάλω είδηση, αλλά όπως αντιλαμβάνεστε, τι έκανε το υπουργείο παιδείας; Ξεκίνησε με την επαγγελματική εκπαίδευση, ακολούθησε η τριτοβάθμια εκπαίδευση , έπεται η πρωτοβάθμια και η δευτεροβάθμια. Η επόμενη συζήτηση λοιπόν που θα κάνουμε, που για μένα ίσως είναι και η πιο σημαντική, γιατί έχω τελειώσει δημόσιο σχολείο. Σε αυτή λοιπόν τη συζήτηση, η δική μου άποψη είναι ότι ναι, πρέπει να δούμε το θέμα των Πανελληνίων, όχι όμως σε καμία περίπτωση να γκρεμίσουμε ένα κεκτημένο που είναι οι Πανελλήνιες και σε καμία περίπτωση να μην τις καταργήσουμε.
Για τη δήλωση του Αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ Στέφανου Κασσελάκη και τη στάση των Ευρωβουλευτών της αντιπολίτευσης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εναντίον των συμφερόντων της χώρας
Είναι άλλο ένα πολιτικό παιχνίδι της ευρωπαϊκής αριστεράς, με τα υπόλοιπα κόμματα της ευρύτερης αριστεράς και της κεντροαριστεράς . Απ΄ ό,τι φαίνεται τα κόμματα τα οποία συνέπραξαν, είχαν μια πλειοψηφία στο ευρωκοινοβούλιο. Είναι ένα ακόμα πολιτικό παιχνίδι κατά του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος και του ισχυρότερου κόμματος στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, της ΝΔ. Είναι ένα παιχνίδι για να κοντύνει η επιτυχία, όχι ενός κόμματος ενός πρωθυπουργού, που ναι, είναι επί των ημερών του Κυριάκου Μητσοτάκη, η επιτυχία μιας χώρας. Θα μου επιτρέψετε δύο λεπτά να σας εξηγήσω, επειδή έχει σημασία,. Η Ελλάδα μέχρι το 2019 ήταν το «μαύρο πρόβατο» της Ευρώπης. Ακούγανε Ελλάδα και σκέφτονταν δυστυχώς τα τελευταία χρόνια χρέος, «κωλοτούμπα», είχαμε βγάλει και έννοιες εκτός συνόρων, είχαμε εξάγει αρνητικές έννοιες.
Το ξαναλέω είναι ένα πολιτικό παιχνίδι σε βάρος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, δεν είναι το πρώτο ούτε το τελευταίο θα είναι. Είναι ο πόλεμος στη χώρα μας. Η «νεκρή Μαρία», η υποτιθέμενη, προπαγάνδα εντός και εκτός συνόρων, αυτά δεν είναι η πρώτη φορά που ακούγονται για την Ελλάδα. Η Ελλάδα λοιπόν κατάφερε ένα μικρό θαύμα με τις θυσίες των Ελλήνων πολιτών. Η Ελλάδα είναι η χώρα της χρονιάς με βάση τον Economist. Η Ελλάδα εκλέγει πρόεδρο της κοινοβουλευτικής συνέλευσης του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου ομόφωνα , από όλους τους βουλευτές δηλαδή, έναν Έλληνα βουλευτή της ΝΔ. Η Ελλάδα είναι η πρώτη χώρα σε ανάπτυξη, σε εξαγωγές Αυτή λοιπόν η χώρα, εν όψει ευρωεκλογών, κυβερνάται από αυτοδύναμη κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Κυριάκο Μητσοτάκη, είναι από τις ελάχιστες περιπτώσεις που καταφέρνει, δείτε τι γίνεται στην υπόλοιπη Ευρώπη, αυτό το κεντροδεξιό κόμμα με τις συνθέσεις, με το άνοιγμά του να παίρνει μεγαλύτερο ποσοστό και εν όψει ευρωεκλογών.
Γιατί για την έκθεση για το Κράτος Δικαίου υπάρχει έκθεση ετήσια της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που συντάσσεται κάθε Ιούλιο για όλες τις χώρες της Ευρώπης. Υπάρχει η έκθεση. Αναγνωρίζει πολύ σημαντικά βήματα για τη χώρα, κάνει και παρατηρήσεις, αλλά κυρίως αναγνωρίζει βήματα σε πάρα πολλά πεδία. Μιλάμε για τη χώρα η οποία το ΄19 επί ΣΥΡΙΖΑ νομοθετούσε την πλημμεληματική μορφή της δωροδοκίας, έναν εκτρωματικό ποινικό κώδικα, τη χώρα που είχε πολιτικούς που έκαναν προγραφές δημοσιογράφων, υπουργούς καταδικασμένους 13-0, είχε δομές ντροπής, αυτή η χώρα τότε είχε θέμα Κράτους Δικαίου. Προσέξτε. Το φοβερό ποιο είναι; Δεν είναι μόνο ξένοι ευρωβουλευτές που ψήφισαν ψήφισμα κατά της Ελλάδας γεμάτο συκοφαντίες. Υπάρχουν και Έλληνες ευρωβουλευτές. Και δεν ψήφισαν μόνο ένα συκοφαντικό ψήφισμα. Ψήφισαν ένα ψήφισμα, που στο άρθρο 22 ζητάει την αναστολή, τον περιορισμό χρηματοδότησης στην Ελλάδα. Οι Έλληνες ευρωβουλευτές και του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ έβαλαν το κομματικό συμφέρον, των δικών τους κομματικών σχηματισμών πάνω από τη χώρα.
Ευρωβουλευτής τότε του ΣΥΡΙΖΑ ο κ. Παπαδημούλης, είχε προτείνει στο ευρωκοινοβούλιο να ανασταλεί η χρηματοδότηση της επέκτασης του φράκτη του Έβρου από ευρωπαϊκούς πόρους. Υπάρχει το άρθρο 22 που ζητάει να συνδέεται η χρηματοδότηση και οι πόροι που δίνονται στην Ελλάδα με βάση τις εκθέσεις για το Κράτος Δικαίου. Άρα λοιπόν αυτοί θεωρούν ότι εμείς δεν είμαστε Κράτος Δικαίου.
Δεν κινδυνεύουμε καθόλου, να μην ανησυχούν οι Έλληνες πολίτες. Όμως, αυτό ψήφισαν Έλληνες ευρωβουλευτές. Και κάτι τελευταίο. Έχει σημασία. Γιατί αυτοί ανήκουν, κάποιοι εξ αυτών ανήκουν και στον ΣΥΡΙΖΑ. Προχθές, βγήκε ένα βίντεο και το ανέδειξε σε δημοσίευμα η ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ, που Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, για ακόμα μια φορά, μίλησε για φυλακίσεις πολιτικών αντιπάλων και έλεγχο της δικαιοσύνης. Αυτός που είχε βάλει προγραφές δημοσιογράφων. Όλοι αυτοί δεν ενοχλήθηκαν από απειλές για φυλάκιση πολιτικών αντιπάλων -δεν έχει βγάλει καν ανακοίνωση ο ΣΥΡΙΖΑ, άρα είναι θέση του ΣΥΡΙΖΑ αυτή. Δεν ενοχλήθηκαν από τις προγραφές, δεν ενοχλήθηκαν από το 13-0 του κ. Παππά, τότε δεν είχαμε θέμα Κράτους Δικαίου, όταν στοχοποιούνταν πολιτικοί αντίπαλοι και ο τότε αναπληρωτής υπουργός δικαιοσύνης προεξοφλούσε «το μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως του ελληνικού κράτους» με απαλλαγές στη συνέχεια. Αυτά δεν τους ενόχλησαν. Η Μόρια δεν τους ενόχλησε. Η Ειδομένη δεν τους ενόχλησε. Το κανένα πρόγραμμα για ασυνόδευτα ανήλικα για την προστασία τους δεν τους ενόχλησε. Τους ενόχλησε τώρα. Τι τους ενόχλησε; Ότι η Ελλάδα πλέον δεν είναι το μαύρο πρόβατο της Ευρώπης και πηγαίνει μπροστά.
Για την επιστολική ψήφο και τις εσωκομματικές διαδικασίες του ΣΥΡΙΖΑ ενόψει των Ευρωεκλογών
Επέλεξε ο κ. Κασσελάκης έναν τρόπο να βρει υποψήφιους ευρωβουλευτές. Είναι μια εσωκομματική διαδικασία. Εγώ αυτό το οποίο θα πω, είναι ότι σε λίγους μήνες έχουμε ευρωεκλογές, μακάρι να εκλεγούν οι καλύτεροι δυνατοί υποψήφιοι, άνθρωποι οι οποίοι έχουν εύσημα, έχουν μια πορεία στη ζωή τους, έχουν κάτι να πουν, έχουν να προσφέρουν στη χώρα μας.
Έχουμε και την επιστολική ψήφο, μια πολύ σημαντική δυνατότητα και για τους κατοίκους του εξωτερικού αλλά και για τους εκλογείς εντός Ελλάδος. Δυστυχώς, τη δυνατότητα να ψηφίζει ένας φοιτητής που δουλεύει, ένας νέος που δουλεύει σεζόν, ένας φοιτητής που σπουδάζει, ένας άνθρωπος μεγάλης ηλικίας, ένας άνθρωπος που έχει μια βαριά ασθένεια, την πήραν οι πολίτες -το αυτονόητο αυτό δικαίωμα- χωρίς την ψήφο της αντιπολίτευσης. Αυτό το καταψήφισε η αντιπολίτευση και αυτό δείχνει λίγο και μια -αν μου επιτρέπετε- μικροψυχία στο πως βλέπουμε τα πράγματα. Αλλά έχει σημασία ότι αποτελεί πλέον νόμο του κράτους. Είναι μια σημαντική εκλογική διαδικασία, οι πολίτες είναι σημαντικό να συμμετέχουν, να ψηφίσουν ό,τι πιστεύουν καλύτερο και να εκλέξουν τους καλύτερους για εκείνους εκπροσώπους.
Για τις κυβερνητικές πρωτοβουλίες και την εφαρμογή του προγράμματος της Κυβέρνησης
Κάποιοι το λένε, έχουμε ανοίξει πολλά μέτωπα. Εγώ θα διαφωνήσω με αυτή την έκφραση. Εμείς το λέμε εφαρμόζουμε το πρόγραμμά μας και λύνουμε εκκρεμότητες που ήταν άλυτες για πολλές δεκαετίες. Αυτό είναι το καθήκον μας. Λέγεται προεκλογικό πρόγραμμα και επιτέλους σε αυτή τη χώρα έχουμε μια κυβέρνηση και έναν πρωθυπουργό που τηρούν το λόγο τους και εφαρμόζουν το πρόγραμμα για το οποίο εξελέγησαν.
