Η κατάσταση στην αντιπολίτευση, η ακρίβεια, το κυβερνητικό έργο, αλλά και τα ελληνοτουρκικά αποτέλεσαν το επίκεντρο της συνέντευξης του κυβερνητικού εκπροσώπου, Παύλου Μαρινάκη.
«Η κατάσταση στην αντιπολίτευση και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει κυρίως ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι ούτε ευχάριστη, ούτε καλή για την κυβέρνηση», είπε μιλώντας στον ΑΝΤ1, κυβερνητικός εκπρόσωπος Παύλος Μαρινάκης.
Ο κ. Μαρινάκης, αναφερόμενος στο κυβερνητικό έργο, εστίασε στην μεγάλη πρόοδο που έχει επιτευχθεί στους τομείς της απασχόλησης και των εισοδημάτων. «Μέσα σε 5 χρόνια δημιουργήθηκαν 500.000 νέες θέσεις εργασίας και η ανεργία μειώθηκε θεαματικά. Παράλληλα, ο μέσος μισθός ανέβηκε από τα 1.046 ευρώ που τον παραλάβαμε, στα 1.300 και υπάρχει η δέσμευση του Πρωθυπουργού να φτάσει στα 1.500 στο τέλος της τετραετίας», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Κληθείς να σχολιάσει το μείζον πρόβλημα της ακρίβειας, υπογράμμισε ότι «δεν είναι ελληνικό φαινόμενο» κι αναφέρθηκε στα μέτρα της Κυβέρνησης υποστηρίζοντας ότι τα αποτελέσματα είναι ήδη ορατά, χωρίς να παραγνωρίζει όμως το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν τα νοικοκυριά.
«Στόχος μας, είναι να αυξήσουμε το διαθέσιμο εισόδημα των πολιτών, μεγαλώνοντας την πίτα κι όχι μπαίνοντας σε μια πλειοδοσία παροχών και υποσχέσεων», τόνισε ο κ. Μαρινάκης.
«Η επόμενη μεγάλη προτεραιότητα της Κυβέρνησης μετά την αντιμετώπιση της ακρίβειας, είναι η στεγαστική κρίση», ανέφερε στη συνέχεια ο κ. Μαρινάκης, αναφερόμενος στις σχετικές πρωτοβουλίες της κυβέρνησης.
Στην ερώτηση για το τι φταίει και η ΝΔ εμφανίζεται με χαμηλά ποσοστά στις δημοσκοπήσεις, ανέφερε ότι, «δεν αμφισβητούμε τις δημοσκοπήσεις, αλλά οι μετρήσεις είναι ακριβείς σε προεκλογικό περιβάλλον. Εμείς θα ολοκληρώσουμε το έργο μας το 2027 και τότε θα κριθούμε από τους πολίτες».
Σε ότι αφορά τα ελληνοτουρκικά, δήλωσε ότι «είμαστε σε συνεχή διάλογο με την Τουρκία και χωρίς να έχουμε πατήσει ούτε μια κόκκινη γραμμή, έχουμε καταφέρει να πετύχουμε πρόοδο τόσο στο μεταναστευτικό και τις ροές από τη γειτονική χώρα, όσο και στο θέμα των παραβιάσεων». Ειδικά για το Μεταναστευτικό, ο κ. Μαρινάκης άφησε αιχμές για τη στάση ευρωπαϊκών χωρών όπως η Γερμανία και η Ολλανδία, το τελευταίο χρονικό διάστημα.
Ολόκληρη η συνέντευξη του Π. Μαρινάκη
Έχουμε μαζί μας τον Κυβερνητικό Εκπρόσωπο, Παύλο Μαρινάκη. Θα υποστείτε τη βάσανο της κριτικής, γιατί μας έχετε φέρει σε δύσκολη θέση, δεν υπάρχει ουσιαστικά Αξιωματική Αντιπολίτευση, έχει τα προβλήματά της και έχουμε επωμιστεί εμείς αυτόν τον ρόλο, να κάνουμε αντιπολίτευση σε εσάς.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Καταρχάς να πω ότι αυτό δεν είναι κάτι που είναι καλό για την Κυβέρνηση και για καμία Κυβέρνηση. Και όσοι θεωρούν ότι είμαστε τυχεροί που είναι σε αυτήν την κατάσταση τέλος πάντων, των εσωτερικών διεργασιών θα πω εγώ, έχοντας διαφορετικού τύπου προβλήματα να διαχειριστούν τα κόμματα της αντιπολίτευσης, θεωρώ ότι το συμπέρασμα αυτό δεν είναι σωστό.
Δεν είναι και δικαιολογία όμως. Ότι δεν έχουμε αντιπολίτευση και αν υπάρχουν κάποιες αστοχίες είναι γιατί δεν έχουμε την πίεση.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Θεωρώ, ότι δεν είναι κάτι ευχάριστο. Δεν είναι κάτι που δίνει δύναμη στην Κυβέρνηση ούτε και στη χώρα. Από εκεί και πέρα το κάθε κόμμα έχει τις δικές του διαδικασίες. Είναι εντελώς λάθος, πέραν του θεσμικού, της όλης συζήτησης και επί της ουσίας να μπαίνουμε σε μια διαδικασία σχολιασμού της Αντιπολίτευσης ή να αντιμετωπίζουμε χαιρέκακα ενδεχομένως δύσκολες καταστάσεις που αντιμετωπίζει ένα άλλο κόμμα. Το κάθε κόμμα έχει τα μέλη του, τους ανθρώπους που το υποστηρίζουν και εν πάση περιπτώσει, πολλά πράγματα συμβαίνουν, ίσως γιατί τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, -ασχέτως του τι κάνει η Κυβέρνηση, είμαστε εδώ για να το συζητήσουμε όχι μόνο σήμερα αλλά και κάθε φορά και σε όλες τις ερωτήσεις να απαντήσουμε-, πολλές φορές αυτή η μηδενιστική αντιμετώπιση του τι συμβαίνει στη χώρα, του «όχι σε όλα», με μια ρητορική προηγούμενων δεκαετιών, έχει αυτήν την κατάληξη.
Το συμπέρασμα που βγάλαμε από την εβδομαδιαία ανασκόπηση που έκανε ο Πρωθυπουργός είναι ότι όπως είπε ότι θα ασχοληθούμε με τα θέματα της καθημερινότητας των πολιτών. Το ακούμε αυτό, εδώ και πάρα πολύ καιρό. Για να λέει ο Πρωθυπουργός στη δεύτερη τετραετία, ότι θα «ασχοληθούμε με τα θέματα των πολιτών» δεν είναι λίγο άστοχο; Δεν θα έπρεπε ήδη αυτά να είχαν αντιμετωπιστεί ή τουλάχιστον να ήταν ήδη σε τροχιά αντιμετώπισης;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Θα ήταν άστοχο αν ξεκινούσαν να γίνονται τώρα. Και προφανώς θα ήταν άστοχο γιατί ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι Πρωθυπουργός πέντε χρόνια και αυτή τη στιγμή βρίσκεται στον έκτο. Αλλά έχει ξεκινήσει από την πρώτη ημέρα. Και για να το πούμε λίγο σχηματικά, σκεφτείτε μια πολύ μεγάλη διαδρομή, που εμείς έχουμε διανύσει λίγο πάνω από τη μέση, για να φτάσουμε στο να είμαστε στον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Όχι να γίνουμε ο απόλυτος παράδεισος. Θα σας πω δύο τρία χαρακτηριστικά παραδείγματα για να μην πάμε σε όλες τις επιμέρους ατζέντες. Στο ζήτημα της απασχόλησης και των εισοδημάτων των πολιτών. Το πιο σημαντικό πράγμα. Είμαι 36 ετών, οι άνθρωποι της γενιάς μου και της νεότερης γενιάς μέχρι πριν λίγα χρόνια είχαν ως βασική συζήτηση σε ποια χώρα θα μεταναστεύσουν. Αν θα βρουν κάπου δουλειά, έστω κοντά, όχι πάνω στο πτυχίο τους. Έχουμε καταφέρει και έχουμε δημιουργήσει 500.000 θέσεις εργασίας. Η ανεργία των νέων από το 36,5% έχει πάει στο 22%, η ανεργία των γυναικών από το 22% στο 12%. Το δεύτερο που είναι εξίσου, ίσως και περισσότερο σημαντικό, γιατί έχουμε σταματήσει πλέον να είναι η βασική κουβέντα αν θα βρούμε δουλειά, είναι με τι λεφτά. Μέσος μισθός: Τι έχει υποσχεθεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης; Όταν ξανακριθεί από τους πολίτες το 2027 η Ελλάδα να έχει μέσο μισθό 1.500 ευρώ.
Ποιος θα τα δώσει αυτά τα λεφτά; Είναι δυνατόν να λέει μια Κυβέρνηση θα αυξήσω τους μισθούς στον ιδιωτικό τομέα όταν αυτό δεν το αφήνει σε ελεύθερη διαπραγμάτευση μεταξύ των εργαζομένων και των εργοδοτών;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Καταρχάς να πούμε την πραγματικότητα. Η Ελλάδα όταν ανέλαβε ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η Νέα Δημοκρατία, είχε μέσο μισθό 1.046 ευρώ, τώρα έχει 1.300 και στόχος είναι τα 1.500. Όταν έχεις διανύσει μία απόσταση, έχεις την αξιοπιστία να μπορείς να πεις στους πολίτες, εννοείται ένα μεγάλο μέρος αυτών των αυξήσεων τα απορροφά η ακρίβεια αλλά η ακρίβεια είναι κάτι δύσκολο, επίμονο αλλά υποχωρεί απ' ότι φαίνεται, ενώ οι αυξήσεις αυτές είναι μόνιμες και έχουμε πάει λοιπόν στα 1.300 ευρώ. Στην Ελλάδα, για να καταλαβαίνουν αυτοί που μας ακούνε, το έχουν βιώσει, δεν χρειάζεται να τους το πούμε, μέχρι το 2019, μέχρι 1.000 ευρώ, έπαιρναν επτά στους δέκα εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα. Για την ακρίβεια το 69,5%. Τώρα αυτό έχει πέσει στο 54%. Αντιστοίχως έχουν αυξηθεί πολύ οι μισθωτοί που παίρνουν πάνω από 1.000 ευρώ.
Αυτό που περιγράφετε έχει νόημα όταν αυξάνονται οι μισθοί και διατηρούνται σταθερές ή πέφτουν οι τιμές. Τότε ο πολίτης έχει μία αγοραστική δύναμη πραγματικά και καταλαβαίνει ότι έχει πάρει αύξηση. Τώρα λοιπόν ο πολίτης δεν καταλαβαίνει τίποτα από αυτό. Το μόνο που καταλαβαίνει είναι ότι 20 του μηνός έχει τελειώσει ο μισθός του, γιατί ακόμα και αν στο σούπερ μάρκετ έχουμε μια σταθεροποίηση, σε πολύ υψηλό επίπεδο, έχουμε αυξήσεις στο ρεύμα, αυξήσεις στα φάρμακα, αυξήσεις στη στέγη, αυξήσεις στα δίδακτρα, αυξήσεις στα ασφάλιστρα. Και σας λέω τα στοιχεία για τον Αύγουστο. Άρα τι να καταλάβει ο πολίτης ότι πήρε 20 ευρώ παραπάνω και χρειάζεται να δώσει 50 ευρώ παραπάνω για να ανταπεξέλθει;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Απαντώ. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι δεν υπάρχει έρευνα που να μας το λέει, δεν υπάρχει συζήτηση με ψηφοφόρους μας, με μη ψηφοφόρους μας που να μην λέει ότι ναι, παιδιά όντως, έχουμε καλύτερες απολαβές από ότι το '19, κάποιοι πολύ περισσότερο, κάποιοι λίγο περισσότερο, αλλά πολύ μεγάλο μέρος αυτών των απολαβών μας το απορροφά η ακρίβεια, με τις επιμέρους εκφάνσεις της, όπως πολύ σωστά τις είπατε. Δεν θα διαφωνήσω σε αυτό, αλλά άμα βγούμε και πούμε ότι μιλάμε για ένα ελληνικό φαινόμενο και ότι επειδή κάνει κάτι λάθος ο Μητσοτάκης υπάρχει ακρίβεια στην Ελλάδα, τότε δεν θα λύσουμε το πρόβλημα. Είναι δυστυχώς το μεγαλύτερο πρόβλημα, συνολικά της Ευρώπης. Απόδειξη ότι είναι συνολικά της Ευρώπης, κάτι που προφανώς τον κόσμο δεν τον ενδιαφέρει τόσο, αλλά πρέπει να λέμε την πραγματικότητα, είναι ότι η Ελλάδα έχει τον χαμηλότερο εναρμονισμένο σωρευτικά πληθωρισμό και παρόλα αυτά δείτε πόσο πρόβλημα έχουμε. Τεράστιο πρόβλημα προφανώς και εδώ πέρα αντιμετωπίζεις επιμέρους τις εκφάνσεις της ακρίβειας, με στοχευμένες πολιτικές. Τίτλος όλων, αν μπορώ να σας απαντήσω απλά….
Εδώ έχουμε και κερδοσκοπία, την οποία έχει ομολογήσει και έχει παραδεχτεί και η Κυβέρνηση, στέλνοντας και την επιστολή στη πρόεδρο της Κομισιόν. Δεν βλέπουμε όμως να αλλάζει κάτι σε αυτό. Είχαμε και άλλη επιστολή, για το ρεύμα…
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Να σας πως δυο-τρία πράγματα, τα οποία στην Ελλάδα δυστυχώς δεν συνέβαιναν για πολλές δεκαετίες, -δεν θα κατηγορήσω την προηγούμενη από μας Κυβέρνηση, μεμονωμένα, για πολλές δεκαετίες- και, πλέον συμβαίνουν και ευτυχώς που συμβαίνουν σε μία δύσκολη περίοδο πληθωρισμού που φαίνεται να αποκλιμακώνεται. Μιλήσατε για αισχροκέρδεια. Φαντάζομαι θα συμφωνήσετε ότι η αισχροκέρδεια δεν γεννήθηκε στην Ελλάδα, με την παγκόσμια πληθωριστική κρίση και κυρίως της Ευρώπης, λόγω της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία. Γεννήθηκε όμως για πρώτη φορά ένας μηχανισμός, δημιουργήθηκε ένας μηχανισμός αντιμετώπισης αυτών των φαινομένων. Δεκάδες έλεγχοι καθημερινά, εκατοντάδες πρόστιμα και πολλά εκατομμύρια τα οποία εισπράττει το κράτος και ναι, αυτή η πολιτική μαζί με τις στοχευμένες παρεμβάσεις της Κυβέρνησης, αρχίζει και αποδίδει, γιατί για τέσσερις συνεχόμενους μήνες, έχουμε αποκλιμάκωση τιμών στα σούπερ μάρκετ, το ΙΕΛΚΑ το λέει, το αρμόδιο Ινστιτούτο και όχι η Κυβέρνηση, η Νέα Δημοκρατία. Ρεύμα, πόσα χρόνια ακούγαμε ότι κυρίως οι Κυβερνήσεις της αριστεράς και της κεντροαριστεράς, θα φορολογήσουν τον μεγάλο πλούτο, θα πάρουν τα λεφτά, από τις, παράδειγμα, εταιρείες ενέργειας και θα τα δώσουν σε αυτούς που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη; Η ελληνική Κυβέρνηση έχει δώσει τα περισσότερα χρήματα για το ρεύμα στους πολίτες, καταφέρνοντας να μην δουν τις αυξήσεις τις οποίες θα έβλεπαν υπό κανονικές συνθήκες, για παραπάνω από δύο χρόνια, μιλάμε για 10 δισ., τα οποία υπό περιπτώσεις μπορεί να πει κανείς είναι και παραπάνω λόγω των έκτακτων στηρίξεων και πλέον πρωταγωνιστεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ούτως ώστε να μη χρειάζεται κάθε φορά να επεμβαίνουμε, αλλά να δει διαφορετικά η Ευρώπη αυτό το ζήτημα. Και να τελειώσω και κάτι, επειδή, αν μου επιτρέπεται κύριε Δελατόλα, για μένα το νέο σούπερ μάρκετ και αυτό το οποίο πρέπει να πέσουμε πάνω πολύ περισσότερο, όσο αποκλιμακώνεται το σούπερ μάρκετ, είναι το στεγαστικό. Είχαμε μια συνέντευξη Τύπου, πριν από λίγες μέρες, κάνουμε κάθε μέρα εξειδικεύσεις των μέτρων του Πρωθυπουργού, είναι η κρίση την οποία θα δει κατά προτεραιότητα, σε συνέχεια των προηγούμενων μέτρων, η Κυβέρνησή μας, είναι πάρα πολλά τα προγράμματα, 30.000 άνθρωποι θα βρουν σπίτι μαζί με το πρόγραμμα «Σπίτι μου 2», σε συνέχεια του προγράμματος «Σπίτι μου 1», προγράμματα ανακαίνισης των σπιτιών, κοινωνικές κατοικίες, αντιπαροχή. Καλώ τον κόσμο να τα δει, θα συζητήσουμε για όλα αυτά, θα τα αναλύσουμε περισσότερο. Κίνητρα να μετατραπούν σπίτια, από βραχυχρόνια σε μακροχρόνια μίσθωση, φοροαπαλλαγές. Συνολικά 12 φοροαπαλλαγές ανακοίνωσε ο Πρωθυπουργός στη ΔΕΘ, σε συνέχεια των προηγούμενων μειώσεων φόρων και βέβαια κίνητρο να ανοίξει ένα κλειστό σπίτι και με τα προγράμματα ανακαίνισης και με τις φοροαπαλλαγές.
Κύριε Εκπρόσωπε, ας δούμε την μεγάλη εικόνα. Έχουμε τον Πρωθυπουργό στη Θεσσαλονίκη, ο οποίος εξαγγέλλει μια σειρά μέτρων, μικρό καλάθι είπαν, δεν το αμφισβήτησε κιόλας, αν δει κανείς τα νούμερα κανείς δεν το αμφισβητεί και ταυτόχρονα πάρα πολλές αναφορές σε κάθε του βήμα, ακούσαμε και σας, είδαμε και την πολύ μεγάλης έκταση ανάρτησή του την Κυριακή, ότι η χώρα είναι σε καλό δρόμο, έχει ανάπτυξη, τα οικονομικά πάνε καλά και ταυτόχρονα έκανε επισημάνσεις η Κάτια Μακρή, 20 ευρώ και 10 ευρώ, στον αστυφύλακα το βράδυ αν κάνει τρεις βάρδιες ή έξι, η μείωση στην εισφορά είναι 5 ευρώ αν είναι στο χιλιάρικο ή 10 το μήνα, άρα η εικόνα που δίνει ο κύριος Πρωθυπουργός, ότι η οικονομία είναι σε καλό δρόμο, δεν ανταποκρίνεται στις απολαβές που έχουν από σας, ευάλωτα κομμάτια της ελληνικής κοινωνίας. Τι ακριβώς συμβαίνει;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Είναι αυτό το οποίο περιγράφετε. Συμβαίνουν και τα δύο κύριε Δελατόλα και είναι πολύ εύστοχο το ερώτημά σας και είναι και η βασική συζήτηση και ο βασικός στόχος της Κυβέρνησης στη δεύτερη τετραετία. Στην πρώτη τετραετία ο στόχος είναι η Ελλάδα να αρχίσει να μοιάζει με ένα κανονικό κράτος. Να έχει ψηφιακές υπηρεσίες, να έχει μια ισχυρή αμυντική και εξωτερική πολιτική, να έχει μια οικονομία η οποία να πατάει στα πόδια της και να μην είναι το μαύρο πρόβατο της Ευρώπης και έτσι κατάφερε και ξεκίνησε μειώνοντας φόρους και αυξάνοντας σταδιακά και τον κατώτατο μισθό και με τις πολιτικές της άρχισε να αυξάνεται και ο μέσος μισθός. Το στοίχημα της δεύτερης τετραετίας, όπως πολύ σωστά το περιγράψατε, είναι να σταματήσει να νιώθει ένα πολύ μεγάλο μέρος της κοινωνίας ότι «ναι ρε παιδιά, καλές οι επενδυτικές βαθμίδες, καλές οι αναβαθμίσεις οικονομίας, σημαντικές αυτές οι ειδήσεις, αλλά εγώ δεν το βλέπω στην τσέπη μου».
Αυτό είναι το θέμα…
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Αυτό, λοιπόν, προσπαθούμε να κάνουμε. Πώς το κάνουμε; Υπάρχουν δύο δρόμοι που μπορείς να ακολουθήσεις. Ο ένας είναι ο δημοφιλέστερος, αλλά και καταστροφικότερος δρόμος που ακολούθησαν αρκετές, όχι όλες, αρκετές κυβερνήσεις της μεταπολιτευτικής Ελλάδας. Δηλαδή το να ζούμε πάνω από τις δυνάμεις μας. Για να γίνουμε περισσότερο αρεστοί σε μία ΔΕΘ ή σε μία προεκλογική περίοδο, να δίνουμε και κάτι παραπάνω. Και να μπαίνουμε σε μια διαδικασία, σαν μια πλειοδοσία υποσχέσεων από την αντιπολίτευση και παροχών από μία Κυβέρνηση, η οποία πού οδηγεί; Οδηγεί σε αυτά που ζήσαμε τα προηγούμενα χρόνια. Υπάρχει ένας άλλος δρόμος: Να μεγαλώνεις την πίτα. Σας είπα πριν για 500.000 θέσεις εργασίας. Πέραν του προφανούς, ότι αυτοί οι άνθρωποι βρήκαν δουλειά, που είναι το πιο σημαντικό, με καλύτερους μισθούς από ό,τι τα προηγούμενα χρόνια, υπάρχει και μια άλλη επιτυχία που κρύβεται πίσω από αυτό, που οδηγεί σταδιακά σε βελτίωση της καθημερινότητας των πολιτών. Ναι, δεν είμαστε εκεί που είμαστε, ανοίγω μια μικρή παρένθεση, αλλά πρέπει κάπως να φτάσουμε εκεί που θέλουμε. Αυτοί οι άνθρωποι πληρώνουν φόρους, πληρώνουν εισφορές. Έχουν την δουλειά τους και μπορούν, δηλαδή, να δίνουν χρήματα στο Κράτος, όχι με μεγαλύτερους φόρους, με αυξημένους φορολογικούς συντελεστές. Έτσι να μεγαλώνει το ΑΕΠ της χώρας και μπορούμε για παράδειγμα: Οι μισθοί των γιατρών που, ναι, δεν είναι ακόμη εκεί που θέλουμε, να έχουν αυξηθεί μεσοσταθμικά 20% και σε άγονες περιοχές 30%. Είναι εκεί, το ξαναλέω, τα πράγματα που θέλουμε; Στα νοσοκομεία όχι, αλλά από 78.000 υγειονομικό και λοιπό προσωπικό συνολικά, έχουμε πάει 86.000. Παράδειγμα σας λέω. Στα σχολεία είμαστε εκεί που θέλουμε να φτάσουμε; Όχι. Αλλά έχουμε 37.500 παραπάνω καθηγητές μέσα σε δύσκολα χρόνια πολλών κρίσεων και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη.
Πάντως, κ. Υπουργέ, το βασικό στοίχημα της καθημερινότητας…
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Άρα η ουσία είναι… Εγώ το βλέπω το ποτήρι μισογεμάτο. Δεν σημαίνει ότι έχει γεμίσει, το έχω πει πολλές φορές αυτό. Και το καταλαβαίνει ο κόσμος. Αλλά, προσέξτε, μιλάμε για μια χώρα που σε ένα περιβάλλον κρίσεων και δείτε και τι συμβαίνει και στην Ευρώπη σε κραταιές οικονομίες, έχει καταφέρει και έχει το μεγαλύτερο ποσοστό μείωσης της ανεργίας στην Ευρώπη, τον μεγαλύτερο ρυθμό αύξησης του διαθέσιμου εισοδήματος των πολιτών, που εκεί έχουμε πολλή δουλειά ακόμη να κάνουμε και πολύ σωστά ο κόσμος λέει: «Θέλουμε περισσότερα», αλλά τα λεφτά είναι συγκεκριμένα και δεν μπορούμε να χρεώσουμε ξανά την χώρα. Κι έχουμε και τον μεγαλύτερο ρυθμό μείωσης του χρέους ως προς το ΑΕΠ. Δηλαδή, προσπαθούμε νοικοκυρεμένα να επιστρέψουμε στους πολίτες αυτά τα οποία στερήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια. Και, ναι, φτιάχνουμε και υποδομές. Άκουσα πριν κάνατε μια κουβέντα για τα λεωφορεία. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι δεν είναι αυτά τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς που αξίζουν στους πολίτες, αλλά για πρώτη φορά έχουμε 250 καινούρια λεωφορεία σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, πλήρη αντικατάσταση σε βάθος των επόμενων…
Κι έχουμε και τρένα τα οποία καθημερινά, κ. Υπουργέ, κινδυνεύουν με ατύχημα ή δυστύχημα. Δηλαδή, μετά τα Τέμπη, ενάμισι χρόνο, συζητάμε για δύο περιστατικά που απεφεύχθη, ευτυχώς, ένα ατύχημα ή ένα δυστύχημα μέσα σε ένα 48ωρο. Αυτό είναι η καθημερινότητα; Αυτές είναι οι συγκοινωνίες που μας αξίζουν; Επαναλαμβάνω: Ενάμισι χρόνο μετά τα Τέμπη.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Κυρία Μακρή, εννοείται. Δεν υπάρχει τρόπος… Εννοείται είναι κάτι που δεν τιμά καθόλου μία χώρα, η οποία θέλει να πάει μπροστά, αλλά το να μηδενίζουμε και να λέμε ότι αυτή είναι η Ελλάδα επειδή έχουμε αυτά τα περιστατικά…
Δεν μας τιμά η Υγεία, δεν μας τιμά το ένα, δεν μας τιμά το άλλο, αλλά αυτή είναι η χώρα μας κι εσείς είστε Κυβέρνηση πέντε χρόνια.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Προσέξτε, γιατί βάζουμε διάφορα θέματα. Είναι ένα ΕΣΥ που έχει περισσότερους γιατρούς, νοσηλευτές, με καλύτερους μισθούς, μέσα σε ένα περιβάλλον ετών που είχε πανδημία, υπό διάλυση; Όχι! Είναι τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς με πλήρη αντικατάσταση των λεωφορείων σε βάθος των επόμενων ετών, που έχει ήδη ξεκινήσει, υπό διάλυση; Όχι! Είναι η Παιδεία μας που, πλέον…
Δεν είναι ακόμα. Θα έρθουν τα 250. Τώρα κρέμονται οι προφυλακτήρες… Είστε άνθρωπος που κινείστε, τα βλέπετε τα λεωφορεία στον δρόμο.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Έχουν έρθει, κ. Δελατόλα, 250 καινούρια λεωφορεία, είναι άμεση η διαδικασία των επόμενων 700 και έχουν χρηματοδοτηθεί από διάφορα προγράμματα, και αυτά που ειρωνευόταν κατά καιρούς η Αντιπολίτευση, όπως το Ταμείο Ανάκαμψης, λεωφορεία που θα αντικαταστήσουν πλήρως τον στόλο. Είμαστε σε ένα 30% της διαδικασίας κι έχουμε τα επόμενα βήματα.
Παρ' όλα αυτά, κ. Υπουργέ, με μία Αντιπολίτευση η οποία έχει τα προβλήματά της. Για τον ΣΥΡΙΖΑ μην το συζητάμε, είναι μία κατάσταση που δεν ξέρουμε πώς θα εξελιχθεί. Στο ΠΑΣΟΚ ψάχνονται, ακόμα δεν έχουν Πρόεδρο. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι δεν έχετε την αναγνώριση του έργου το οποίο λέτε ότι έχετε προσφέρει. Ένας κόσμος ο οποίος λέει μπορεί να είστε πρώτοι στις δημοσκοπήσεις, αλλά με χαμηλά ποσοστά και οι προοπτικές στα ποιοτικά χαρακτηριστικά των δημοσκοπήσεων, πάνε προς το καλύτερο ή προς το χειρότερο; Προς το χειρότερο λέει ο κόσμος. Πού μπορεί να οφείλεται αυτό; Δηλαδή, να έχουμε έναν κόσμο που από τη μία πλευρά να μην έχει εναλλακτική, υποχρεωτικά να ψηφίζει Νέα Δημοκρατία και να επιλέγει τη Νέα Δημοκρατία, αλλά να είναι δυσαρεστημένος. Αυτό πού οφείλεται;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Τρεις πολύ γρήγορες επισημάνσεις. Πρώτη και αναγκαία, δεν θα πούμε ποτέ ότι δεν βλέπουμε σοβαρά τις δημοσκοπήσεις. Όσοι αμφισβήτησαν κατά καιρούς τις δημοσκοπήσεις, έκαναν κακό στον εαυτό τους. Άρα, τις ακούμε με πολύ μεγάλη προσοχή. Επισήμανση δεύτερη: Σημαντικά τα ευρήματα και πολύ σημαντικότερα και τα ποιοτικά, δηλαδή τι θεωρεί μεγαλύτερο πρόβλημα ο κόσμος, πώς κατατάσσει αυτά τα προβλήματα σε μία σειρά. Αλλά για να μπορείς να κάνεις κρίση, επί της δυναμικής των κομμάτων, πρέπει να είσαι σε περιβάλλον προεκλογικό. Όπως αντιλαμβάνεστε, σε ένα περιβάλλον που ακόμα είναι υπό διαμόρφωση το ποια θα είναι η αντιπολίτευση, ο κόσμος τοποθετείται πιο χαλαρά. Και το τρίτο που θέλω να πω, το οποίο είναι η ουσία της πολιτικής σε σχέση με τις δημοσκοπήσεις, το έχω πει πάρα πολλές φορές και σήμερα: Δεν είμαστε ακόμα εκεί που θέλουμε να φτάσουμε, γιατί το πρόγραμμά μας είναι ένα πρόγραμμα το οποίο θα ολοκληρωθεί το 2027. Είναι σε ένα πολύ μεγάλο μέρος της ολοκλήρωσης, της υλοποίησης. Σε κάποιους τομείς, μάλιστα, όπως το οικονομικό πρόγραμμα, έχει ψηφιστεί ήδη και εφαρμόζεται πάνω από το 50%. Αλλά δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ναι, είναι καλύτερα τα σχολεία από την κατάσταση την οποία τα παραλάβαμε, αλλά δεν είναι στο σημείο που θέλουμε. Ο κόσμος, λοιπόν, περιμένει. Μας κρίνει αυστηρά, θέλει να δει αυτές τις επόμενες 1.000 μέρες, που είπε ο Πρωθυπουργός, αν θα προχωρήσουν όλα τα επιμέρους και τότε ναι, θεωρώ ότι αν καταφέρουμε και έχουμε υλοποιήσει το πρόγραμμα του 2023, θα είμαστε μια επιτυχημένη Κυβέρνηση και ο κόσμος θα μας δώσει ξανά τη στήριξή του.
Η ατζέντα του Πρωθυπουργού με τον κ. Ερντογάν τι περιλαμβάνει; Δηλαδή, είναι κάτι σε προτεραιότητα ή ξανακάνουμε μία κουβέντα που θα κάναμε πριν …
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Ήταν πολύ ενδιαφέρουσα η προηγηθείσα συζήτηση που είχατε και με τον κ. Φίλη στο πάνελ για τα εθνικά θέματα, όπως πάντα. Θα πω δύο πράγματα τα οποία κρατάω, με αφορμή την ερώτηση που μου κάνετε. Το πρώτο είναι ότι όλα στη ζωή πρέπει να βλέπουμε συγκριτικά και να βλέπουμε τη μεγάλη εικόνα. Αυτοί οι οποίοι κατηγορούν τον Κυριάκο Μητσοτάκη, γιατί επένδυσε στον διάλογο με την Τουρκία, ισχυροποιώντας παράλληλα τη χώρα και μη υποχωρώντας στο παραμικρό, πρέπει να αναλογιστούν τι θα γινόταν αν δεν υπήρχε αυτή η στρατηγική επιλογή, η οποία αξιολογείται καθημερινά - ο διάλογος δεν είναι κάτι το οποίο μας κάνει να μην βλέπουμε την κάθε μέρα ξεχωριστά - και τι θα συνέβαινε αν δεν υπήρχε αυτή η διαδικασία. Η Ελλάδα, χωρίς να έχει υποχωρήσει στο παραμικρό, χωρίς να έχει χάσει την οποιαδήποτε διεκδίκησή της, ούτε να έχει βάλει καν στο τραπέζι, ούτε πρόκειται να βάλει, ζητήματα «κόκκινων» γραμμών, έχει καταφέρει και συνεχίζει τον διάλογο με την Τουρκία, προβάλλει τις θέσεις της, έχει καταφέρει και έχει εκμηδενίσει, και με την πολιτική την εσωτερική που ακολουθεί, τις ροές από τον Έβρο και από τα θαλάσσια σύνορα, σε συνεργασία με τους γείτονές μας, έχουμε καταφέρει και έχουμε μειώσει. Δεν έχουμε παραβιάσεις, δεν καλούνται κάθε τόσο οι άνθρωποι της αεροπορίας μας να αντιμετωπίζουν τέτοια φαινόμενα. Και υποδεχόμαστε, πλέον, νόμιμους τουρίστες και όχι παράνομους μετανάστες. Τι σημαίνει, ότι η Τουρκία άλλαξε από τη μια μέρα στην άλλη; Όχι. Και πολύ έντονες διαφωνίες έχουμε και μία διαφορά έχουμε που παραμένει. Όμως, έχουμε καταφέρει σε αυτή τη διαδικασία βήμα-βήμα να προβάλλουμε τις θέσεις μας και να προσπαθούμε να λύνουμε προβλήματα.
Και το δεύτερο που θέλω να πω: Βάλτε δίπλα δύο εικόνες, έχει μεγάλη αξία. Σε όποια χώρα της Ευρώπης και να πας, και ειδικά σε χώρες της κεντρικής Ευρώπης, βλέπεις ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα, πέραν της ακρίβειας, είναι το μεταναστευτικό. Βλέπετε τι γίνεται στη Γερμανία, στην Αυστρία, πήγε πρόσφατα και ο Πρωθυπουργός. Έχουμε καταφέρει σαν χώρα να το έχουμε ρίξει πολύ χαμηλά. Εννοείται πως θέλει καθημερινή, σωστή διαχείριση.
Δεν ξέρουμε, βέβαια, τι εξέλιξη θα έχει μετά από αυτό που έκανε η Γερμανία.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Η Ελλάδα είναι μία χώρα η οποία είναι το σύνορο της Ευρώπης. Τρία πράγματα θα σας πω πολύ γρήγορα. Έχει μειώσει 85% τις ροές. Από εκεί που έκρινε μία αίτηση ασύλου σε δύο-τρία χρόνια, την κρίνει σε δύο-τρεις μήνες. Και οι προτάσεις της Ελλάδας, υιοθετήθηκαν στο Σύμφωνο για άσυλο και τη μετανάστευση, το οποίο είναι υποχρέωση της Ευρώπης και σε καμία περίπτωση - θέλω να ακουστεί δυνατά - δεν πρόκειται η Ελλάδα να είναι «ο σάκος του μποξ» ή να είναι η χώρα η οποία, επειδή ακολουθήθηκε, θεωρώ, μία λάθος πολίτική από άλλες ευρωπαϊκές χώρες, θα λύσει αυτή για τους άλλους το πρόβλημα. Δεν πρόκειται εμείς να γυρίσουμε αντίστροφα την εικόνα. Θα συνεχίσουμε να φυλάμε τα σύνορά μας και να απαιτούμε να κατανέμονται δίκαια τα βάρη.
