Μια κίνηση του αρχηγού, που ως από μηχανής Θεός θα άρει πάσαν κακοδαιμονίαν και παράλυσιν αναμένουν στον ΣΥΡΙΖΑ. Με δεδομένη την ακόμη απαγορευτική σύγκλιση του Συνεδρίου, λόγω κορονοϊού, όλοι εστιάζουν σε μια δευτερεύουσα κίνηση, τον εσωτερικό «ανασχηματισμό».
Οι ανασχηματισμοί βεβαίως μικρή σημασία έχουν ακόμη και σε κυβερνήσεις. Υποτίθεται ότι γίνεται μια οργανωτική αναδιάρθρωση, ώστε να απομακρυνθούν όσοι δεν ανταποκρίθηκαν στις απαιτήσεις των καθηκόντων τους, και να τοποθετηθούν άλλοι, πιο ελπιδοφόροι. Αυτό σπανίως συμβαίνει στην καθολικότητά του. Κάποιοι μπορεί να αποδειχθούν ότι είναι ικανότεροι των προκατόχων τους, αλλά αυτό είναι τυχαίο.
Συνήθως συνυπολογίζονται και άλλα τεκμήρια, όπως η εντοπιότητα που επιβάλει ισορροπίες μεταξύ των περιφερειών της χώρας, και εκλογικής δύναμης του προσώπου. Σε κάθε περίπτωση δεν έχει υπάρξει ποτέ κυβέρνηση που μετά από έναν ανασχηματισμό έλαβε τόσο ζωογόνο προωθητική δύναμη που έκανε τη διαφορά με την προτεραία κατάσταση. Πόσο μάλλον ο ανασχηματισμός των τομεαρχών ενός κόμματος της αντιπολίτευσης.
Σε μια ιδεατή υπόθεση, οι τομεάρχες τη αντιπολίτευσης ενημερώνονται για τον τομέα τους, ασκούν προγραμματικό έλεγχο στα πεπραγμένα της κυβέρνησης και προετοιμάζονται για την περίπτωση που θα κληθούν να κυβερνήσουν. Επί του πρακτέου δεν συμβαίνει αυτό, ή δεν συμβαίνει στον ελάχιστο επιβαλλόμενο βαθμό.
Ειδικά σε ένα λαϊκίστικο κόμμα σαν τον ΣΥΡΙΖΑ που εξασκούνται στις κραυγές και μόνο μόνο στις κραυγές... Όπως προχθές με αφορμή μια συνέντευξη του πρωθυπουργικού συμβούλου Αλ. Πατέλη και για μια φράση του, η οποία είναι και προεκλογική θέση του κόμματός του ( δηλαδή δεν είπε τίποτε καινούργιο, δεν άλλαξε θέση, δεν προκατέλαβε, δεν έπρεπε να ξαφνιάσει). Του την έπεσαν Τσακαλώτος, Παππάς, Αχτσιόγλου όχι με επιχειρήματα αλλά με κραυγές περί Πινοσέτ και Νεοφιλελευθερισμού.
Και παράλληλα… κράτησαν καβάτζα. Ουδείς τους είπε ότι αν έρθει κάποτε ο ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, θα ακυρώσει το μέτρο!
Χθες ο Πολάκης ως μη όφειλε, καθότι δεν είναι τομεάρχης επί του Πολιτισμού, επιτέθηκε στην Λίνα Μενδώνη με τη γνωστή του αγάπη στα κεφαλαία (που σημειολογικά στην γλώσσα των social media σημαίνει «κραυγάζω») : «ΠΟΣΟ ΘΡΑΣΟΣ ΕΧΕΙΣ ΚΥΡΙΑ ΜΕΝΔΩΝΗ ΠΙΑ;;;;; ΔΕΝ ΝΤΡΕΠΕΣΑΙ, ΔΕΝ ΚΟΚΚΙΝΙΖΕΙΣ, ΔΕΝ ΑΙΣΧΘΥΝΕΣΑΙ;;;».
Λίγο αργότερα τα «ELLINIKA HOAXES” έκαναν δημοσίευση με τίτλο: «Η Πύλη των Λεόντων ΔΕΝ μαύρισε εξαιτίας της φωτιάς».
Ωστόσο ο εσωτερικός «ανασχηματισμός» του ΣΥΡΙΖΑ έχει τη δική του σημασία σε δυο πτυχές. Ισως δείξει με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει ο Τσίπρας. Αλλά και πόσο έχει κατανοήσει την φθοροποιό επίδραση που έχουν στην εικόνα του κόμματος συγκεκριμένα πρόσωπα (στο εσωτερικό του κόμματος αναφέρεται με απαρέσκεια ο κολλητός του Προέδρου και υψηλόβαθμο στέλεχος στο «Μαγαζί» Νίκος Παππάς. Δευτερευόντως ο Πολάκης, γιατί ξέρουν πως είτε φύγει από τομεάρχης είτε μείνει, το ίδιο θα είναι, θα συνεχίσει στο Facebook να είναι η φωνή του Τσίπρα με τον αγενή τρόπο του).
Είναι γεγονός ότι ο κορωνοϊός είχε διαλυτική επίδραση στην αξιωματική αντιπολίτευση. Δεν επέτρεψε να διεξαχθεί το συνέδριο. Δεν είναι το παν, ωστόσο θα είχαν ψηφισθεί όργανα, θα υπήρχε μια ουσιώδης συγκρότηση, μια ιδεολογική κατεύθυνση, κάποια δραστηριότητα των κομματικών οργάνων και μια υποτυπώδης έστω δραστηριότητα των κομματικών οργανώσεων. Τώρα τα πάντα τελούν υπό παράλυση.
Αυτή η παράλυση επιτρέπει στους πασόκους που προσέγγισαν τον Τσίπρα να έχουν το πάνω χέρι στη διοίκηση του κόμματος, και με το πολιτικό φορτίο που έφεραν από το παλαιό ΠΑΣΟΚ (όλοι εκεί ανήκουν, οι εκσυγχρονιστές του ΠΑΣΟΚ που έφυγαν πήγαν στον Μητσοτάκη) θέλουν να κάνουν τον ΣΥΡΙΖΑ κατ’ εικόνα και ομοίωσιν του παλαιού ΠΑΣΟΚ (δηλαδή ξανά ένα λαικίστικο κόμμα, που πόρρω θα απέχει από την μορφή μιας μοντέρνας σοσιαλδημοκρατίας).
Μοντέρνα ή όχι πάντως, η μεταστροφή προς την σοσιαλδημοκρατία είναι casus belli για τους «53» και κάποιους εκ των πρόσβαρων κομματικών ( Βούτσης, Φίλης, Σκουρλέτης). Ηδη ο Τσακαλώτος έστειλε το μήνυμα: «Ήταν και είναι ακατανόητη η επιχείρηση να μετατοπιστεί ιδεολογικά ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ στην κεντροαριστερά. Αδιάβαστη, εμμονική και αυτοκαταστροφική»!
«Από την άλλη αυτή κατάσταση παραλυσίας ίσως να μας σώζει», μας είπε μισο-σαρκαστικά στέλεχος, που παρότι είναι κοντά στον Τσίπρα δεν χάνει το χιούμορ του και τον ρεαλισμό του. «Σκεφθείτε τι θα γινόταν να κυριαρχούσαν κατά κράτος στο συνέδριο οι Πασόκοι, και στην συνέχεια να ήθελαν να αναλάβουν με ανθρώπους τους τις τοπικές οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ»!
