Έχουν κουράσει οι πρώην πρωθυπουργοί που δε θέλουν να παραδεχθούν ότι πλέον «ουκέτι Φοίβος έχει καλύβην. Στο εξωτερικό οι ομόλογοί τους είτε αποσύρονται στα ησυχαστήριά τους, είτε βρίσκουν καλοπληρωμένες θέσεις σε μεγάλους επιχειρησιακούς ομίλους. Και στις ΗΠΑ ως statemen, προσφέρουν την υπηρεσία τους στις κυβερνήσεις σε ευαίσθητα διεθνή θέματα.
Μόνο στη χώρα μας, και εν μέρει στη Γαλλία, απαιτούν να έχουν προσωπική παρέμβαση στην τρέχουσα πολιτική επικαιρότητα και να συνδιαμορφώνουν τις δράσεις των κυβερνήσεων ή των κομμάτων τους.
Είναι άραγε θέμα πολιτικής κουλτούρας, ή οι απόμαχοι δεν μπορούν να αφοσιωθούν σε άλλους τομείς δράσης επειδή, ως γέννημα θρέμμα των κομματικών γραφείων, αυτά είναι τα όρια του υπαρξιακού τους σύμπαντος;
Το είδαμε προσφάτως στην περίπτωση του Κώστα Καραμανλή με τις υποκλοπές, του Γιώργου Παπανδρέου με την παρουσία του στο εκλογικό περίπτερο του νέου δημάρχου Αθηναίων και την καθοδηγητική σφήνα προς τον Ανδρουλάκη ότι η κάλπη έδωσε μήνυμα για ένωση των προοδευτικών δυνάμεων: «Όταν ενώνουμε προοδευτικές δυνάμεις μπορεί να γίνει η ανατροπή».
Και φυσικά το βλέπουμε στον Αντώνη Σαμαρά. Τη μία με την επίσκεψη Ερντογάν, όταν και ο ίδιος είχε συναντηθεί μαζί του πολλάκις, και τώρα με την τροπολογία για τη νομιμοποίηση των παράνομων μεταναστών.
Ασχέτως της ουσίας της τροπολογίας, υπάρχει το αναντίρρητο δεδομένο. Ο λαός ψήφισε την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, όχι κάποια κυβέρνηση υπό τον κ. Σαμαρά. Και δεν ψήφισε Μητσοτάκη με την πρόνοια ότι θα είναι υπό την κηδεμονία του πρώην πρωθυπουργού.
Επι της ουσίας της τροπολογίας η διαμάχη είναι άνευ αντικειμένου. Οι παράνομοι μετανάστες θα αποκτήσουν το δικαίωμα να λάβουν άδεια παραμονής εφόσον έχουν άδεια εργασίας. Κάτι παρόμοιο υπήρχε και επί Σαμαρά, απλώς ο χρονικός προσδιορισμός ήταν επτά χρόνια διαμονής. Δεν το είχε καταργήσει.
Σημαντικό είναι ότι η χορήγηση της άδειας δε θα επιτρέπει στους μετανάστες να φέρουν και τις οικογένειές τους, κάτι που ισχύει αλλού, όπως στη Γερμανία. Και η μη νομιμοποίηση των οικογενειών τους σημαίνει ότι δε θα ριζώσουν εδώ.
Δεν είναι ευχάριστη λύση, αλλά είναι η προσφορότερη. Αν με τη νομιμοποίηση φύγουν για τον αντικειμενικό τους στόχο, την πλούσια δυτική Ευρώπη, όπως είναι ένα από τα επιχειρήματα των αντιτιθέμενων, ώρα τους καλή. Η χώρα πάντως δεν μπορεί να τους απελάσει. Οι επιστροφές είναι ελάχιστες γιατί οι χώρες τους δεν τους αναγνωρίζουν, αφού οι διακινητές και οι αλληλέγγυοι τους έχουν συμβουλέψει να πετάξουν τα χαρτιά τους.
Η κυβέρνηση Σαμαρά έκανε όντως προσπάθειες να διαφυλάξει τα σύνορα από την παράνομη είσοδο, και κατηγορήθηκε γι’ αυτό από τις οικείες «προοδευτικές» δυνάμεις. Αφενός δεν το κατόρθωσε με απόλυτη επιτυχία, αφετέρου δε θυμόμαστε να κατόρθωσε να προβεί σε κάποιες μαζικές απελάσεις όσων είχαν εισρεύσει.
Το δεύτερο είναι η ανάγκη της χώρας για εργατικά χέρια. Ας μην κοροϊδευόμαστε. Δεν πηγαίνουν οι Έλληνες να δουλέψουν μεροκάματο στα χωράφια. Να μαζέψουν ελιές, φράουλες, πορτοκάλια. Ούτε στις κτηνοτροφικές μονάδες τα ταΐσουν πρόβατα ή γουρούνια. Η γεωργία και οι κατασκευές τους χρειάζονται.
Αρκεί να σταματήσουν τα επιδόματα. Και η κατάργησή τους είναι πεδίον δόξης λαμπρόν για όσους αντιτίθενται στην παράνομη μετανάστευση.
Αντιθέτως, αφού τόσο νοιάζεται για την καθαρότητα της φυλής ο πρώην πρωθυπουργός, μπορεί να εστιάσει στον τομέα των ελληνοποιήσεων. Να γίνει δυσκολότερη η απόκτηση υπηκοότητας.
Όχι για να μην χαλάσει το… ελληνικό dna, αλλά γιατί η αθρόα έλευση μουσουλμανικών πληθυσμών (τέτοιοι κυρίως έρχονται), η μόνιμη εγκατάστασή τους και η απόδοση υπηκοότητας, θα δημιουργήσει μείζονα κοινωνικά προβλήματα, που ήδη εντοπίζονται στις ευρωπαϊκές χώρες -τελευταίο παράδειγμα η αφελής πολυπολιτισμικότητα της Σουηδίας.
Χιουμοριστικώς ειπείν, ο πρώην πρωθυπουργός μοιάζει να πήρε σοβαρά την προτροπή Μητσοτάκη ότι ελλείψει αντιπολίτευσης η ΝΔ πρέπει να γίνει αντιπολίτευση του εαυτού της. Η, όχι χιουμοριστικώς, τον ενοχλεί η παντοδυναμία Μητσοτάκη την οποία λόγω συγκύριών, δεν μπόρεσε να απολαύσει. Ίσως και να μη μπορεί να αποδεχθεί τον τίτλο του πρώην.
Πάντως, οι πρώην πρωθυπουργοί διάνυσαν την πορεία τους και το έργο τους θα το κρίνει η ιστορία. Υπάρχουν θέματα στο οποία η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει ατυχήσει (π.χ. αστυνόμευση) και υπόκειται στον έλεγχο των πολτών.
Ουδείς όμως έχει εξουσιοδοτήσει πρώην αρχηγούς και πρωθυπουργούς να παρεμβαίνουν απαιτητικά στη δράση των διαδόχων τους και να υποδύονται τους κηδεμόνες τους. Όπως και ουδείς τους εξουσιοδότησε ως φύλακες - αγγέλους των χρηστών μας ηθών (π.χ. γάμος ομοφύλων).
Ισχύει για όλους τους πρώην αρχηγούς και για όλους τους πρώην πρωθυπουργούς. Θα έρθουν εκλογές και ο λαός θα κρίνει και θα αποδώσει.
