Συνήθως τα κόμματα της εκάστοτε αντιπολίτευσης επιδεικνύουν αριβιστικό λαϊκισμό, ο οποίος όμως εφάπτεται στοιχειωδώς με τις βασικές ιδεολογικές τους συνισταμένες. Επιδεικνύουν «φιλολαϊκότητα» π.χ. όταν μια κυβέρνηση εξαγγέλλει αυξήσεις, τις οποίες πάντα τις καταγγέλλουν αφού τις βρίσκουν κατώτερες των λαϊκών αναγκών και του οικογενειακού βαλαντίου των εργαζομένων.
Στην καθ’ ημάς Αριστερά πρώτη φορά γίνεται αντιπολίτευση από εθνικιστική σκοπιά, που την καλύπτει με τη λεοντή του πατριωτισμού.
Το κόμμα που καταψηφίζει συνήθως τους εξοπλισμούς, το κόμμα που υπέγραψε την επαίσχυντη συμφωνία των Πρεσπών, το κόμμα του οποίου στελέχη μιλούσαν στη συνέχεια και για την ανάγκη Πρεσπών του Αιγαίου, το κόμμα που δεν πιστεύει στην αδιάλειπτη συνέχεια του ελληνισμού, αλλά παρόλα αυτά βαλάντωσε με το «τσιμέντωμα» της Ακρόπολης και τα αρχαία του σταθμού Βενιζέλου, μοιάζει να λειτουργεί ως εκπρόσωπος… του Αντώνη Σαμαρά.
Θα ήταν εναρμονισμένοι με την ιδεολογία τους εάν κραυγαλέοι «πατριώτες» όπως οι βουλευτές του Βελόπουλου, της Νίκης ή των Σπαρτιατών, κατέθεταν ερώτηση προς τον ΥΠΕΞ Γιώργο Γεραπετρίτη με τίτλο «Αναπάντητες αποκαλύψεις από τον Τούρκο υπουργό Άμυνας που διαψεύδουν το ελληνικό ΥΠΕΞ περί αναγνώρισης κυριαρχικών δικαιωμάτων της Τουρκίας στην περίπτωση της Κάσου».
Φευ, η ερώτηση έγινε από βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ με επικεφαλής τη Ρένα Δούρου, για να καταδειχθεί ότι μπροστά στην ξέφρενη ανάγκη αντιπολίτευσης, το κόμμα καταπατά τις δικές του αρχές.
Αμφισβητώντας τον Έλληνα υπουργό και αποδεχόμενοι, τουλάχιστον ως εξίσου αξιόπιστο, τον Τούρκο υπουργό Άμυνας Γιασάρ Γκιουλέρ, ρωτούν τον Γεραπετρίτη, επειδή η πρόσφατη δημόσια δήλωση του Τούρκου υπουργού αναιρεί τα όσα ο Έλληνας ΥΠΕΞ είχε ήδη απαντήσει σε ερώτηση της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ.
Επαναλαμβάνουν επίσης το δημοσίευμα της Χουριέτ ότι στην Κάσο οι ελληνικές αρχές ζήτησαν άδεια από την Άγκυρα για τις δραστηριότητες του πλοίου πόντισης καλωδίων. Ρωτούν δε, αν σκοπεύει να απαντήσει το υπουργείο στη σειρά των προκλητικών δηλώσεων του Τούρκου υπουργού, που η επανάληψή τους από Τούρκους αξιωματούχους, «τείνει να δημιουργήσει αρνητικά τετελεσμένα σε βάρος της Ελλάδας και του διεθνούς δικαίου».
Και φυσικά η ερώτηση δεν απευθύνεται στο «διεθνιστικό» ακροατήριο του ΣΥΡΙΖΑ. Στόχος είναι η δεξιά πτέρυγα της ΝΔ, προκειμένου να ενσπείρουν αμφιβολίες ως προς την αξιοπιστία και τον πατριωτισμό της κυβέρνησης.
Έτσι η κυβέρνηση βρίσκεται μεταξύ σφύρας και άκμονος στα ελληνοτουρκικά. Του Σαμαρά και των ομοειδών δυνάμεων από τη μια και της Αριστεράς από την άλλη, που ομιλούν την ίδια γλώσσα - γεγονός που σημαίνει ότι ουδεμία εξέλιξη θα υπάρξει στο θέμα.
«Ποια θα έπρεπε να είναι η στάση των δυνάμεων της προοδευτικής αντιπολίτευσης», κατά τον ανανεωτικό Σωτήρη Βαλντέν (TVXS), ο οποίος είναι υπεράνω υποψίας φιλομητσοτακισμού:
«Μα προφανώς να στηρίξουν με σαφήνεια τον διάλογο και να απαιτήσουν τη συνέχισή του με στόχο την εξεύρεση λύσεων με αμοιβαίους συμβιβασμούς. Να καταγγείλουν τα εθνικιστικά παραληρήματα των Σαμαράδων και των ακροδεξιών κομμάτων. Να αποδομήσουν τα δόγματα της «εθνικής γραμμής» που καθιστούν αδύνατη τη συνεννόηση με τους γείτονες. Και να αναδείξουν τις ευθύνες του Μητσοτάκη για την κατάσταση ομηρείας του ίδιου και της χώρας στους υπερπατριώτες».
«Μόνο με μια τέτοια στάση», κατά τον Βαλντέν, «θα δημιουργούνταν οι προϋποθέσεις επιτυχούς αντιμετώπισης του εθνικιστικού κλοιού από ένα (κατά Λεωνίδα Κύρκο) «μέτωπο λογικής».
Η παράθεση του αποσπάσματος δεν υπονοεί την απόλυτη συμφωνία μας. Απλώς καταδεικνύει την έκπτωση αρχών της λεγόμενης ριζοσπαστικής Αριστεράς.
Είναι αναμενόμενο από το ΠΑΣΟΚ να επιστρέφει στον αρχαϊκό πατριωτισμό της εποχής του Αντρέα. Συμφωνεί κάποιος ή όχι με την καταγγελία εκ μέρους του Ανδρουλάκη περί «παζαριών» της κυβέρνησης με τους Τούρκους, δεν μπορεί να του καταλογιστεί ασυνέπεια. Σωστή ή λάθος η καταγγελία, είναι συνεπής με το πλαίσιο του παλιού «πατριωτικού ΠΑΣΟΚ».
Είναι επίσης κάπως αναμενόμενο και από τον Κασσελάκη να συντάσσεται με την κριτική Σαμαρά. Μέσα στο μωσαϊκό μιας απροσδιόριστης ιδεολογίας χωρίς αρχή και τέλος, κατορθώνει ταυτόχρονα να προσκυνάει στη Μακρόνησο και στον τάφο του Βενιζέλου, ο οποίος θέσπισε το ιδιώνυμο για να καταστείλει την κομμουνιστική προπαγάνδα και δράση. Παράλληλα να ονομάζει και το ΝΑΤΟ «Ιερή συμμαχία»!
Η στάση όμως του ΣΥΡΙΖΑ «να τη βγαίνει από Δεξιά» στον Μητσοτάκη, δείχνει κατάρρευση του ιδεολογικού σύμπαντος του ΣΥΡΙΖΑ, στο όνομα του αντιμητσοτακικού τυχοδιωκτισμού. Τέτοια έκπτωση αξιών πρώτη φορά στη «πρώτη φορά Αριστερά»!
Ο Σαμαράς θα τους καμαρώνει!
