Σε μια επουσιώδη προσπάθεια επιδίδεται ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Σωκράτης Φάμελλος: Να ξαναγίνει το κόμμα του αξιωματική αντιπολίτευση, θέση που δικαιωματικά του ανήκει. Ωστόσο, είναι επουσιώδης γιατί η κατάταξη στην κοινοβουλευτική επετηρίδα δεν εξασφαλίζει εξ ορισμού πολιτικό εκτόπισμα και δεν επαυξάνει τις πιθανότητες επιτυχίας.
Το απέδειξε η ίδια η μοίρα του ΣΥΡΙΖΑ που από 31,5% το 2019 και παρότι απολάμβανε τα προνόμια της αξιωματικής αντιπολίτευσης, σταδιακά συρρικνωνόταν και κατέληξε στο τραγικό 17.8% τον Ιούνιο του 2023 και στο 14,92% των ευρωεκλογών του 2024.
Πέραν της ατυχούς κατηφορικής πορείας του ΣΥΡΙΖΑ ως αξιωματική αντιπολίτευση επί Τσίπρα, μια ακόμη απόδειξη ότι η θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν προσδίδει ουσιαστικό συγκριτικό πλεονέκτημα, είναι η πορεία του ΠΑΣΟΚ. Η αναβάθμιση σε αξιωματική αντιπολίτευση δεν του πρόσφερε δημοσκοπικούς πόντους, αντιθέτως υφίστατο απίσχναση, πριν καν υποστεί την πίεση και της ορμητικής ανόδου του λαϊκιστικού κόμματος της Ζωής.
Η προσπάθεια Φάμελλου να ξαναγίνει αξιωματική αντιπολίτευση με τη συνεργασία της Νέας Αριστεράς, γίνεται ευμενώς δεκτή από την πλειοψηφία του αποσχισθέντος κόμματος, αλλά συναντά εσωτερικά εμπόδια στους κόλπους του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς υπάρχει ο εσωτερικός μηχανισμός «δολιοφθοράς» που αποτρέπει την προσέγγιση ΣΥΡΙΖΑ και ΝΕΑΡ, και ακούει στο όνομα Παύλος Πολάκης.
Τελευταίο επεισόδιο των διαθέσεών του ήταν ο σχολιασμός του σε ανάρτηση του Ευκλείδη Τσακαλώτου. Εγραψε ο τελευταίος επικριτικά κάτι για τις αυξήσεις μισθών που έχουν δοθεί στους δημοσίους υπαλλήλους και κατά την κυβέρνηση ισοδυναμούν με έναν επιπλέον, 13ο μισθό.
Ο Πολάκης δεν μπορούσε να μην απαντήσει με τη γνωστή του… ευγένεια που στους οπαδούς του περνιέται για… ανένδοτη αγωνιστικότητα, και με την ιδιόμορφη σημειογραφία στίξεως : «Αυτό βρήκες να σχολιάσεις, έρμε και σκοτεινέ;;; Τους τσάκισες στην αντιπολίτευση! Μην τους χτυπάς άλλο! Θα περίμενα να μετρήσεις εσύ, πως με 3,3 δις υπερπλεόνασμα το 2024 από την υπερφορολόγηση, θα μπορούσε άνετα να δοθεί 13ος μισθός και η 13η σύνταξη που είχαμε δώσει εμείς (κόστος 1,7 δις και 0,9 δις αντίστοιχα). Αλλά πού να το πεις, θα σου παρεξηγήσει ο Στουρνάρας που βγήκε να μας μαλώσει!!».
Βέβαια, ο Ευκλείδης δεν τίθεται ασμένως υπέρ της συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά η οξεία επίθεση Πολάκη δείχνει το δυσχερές της ομαλής συνεργασίας των δύο κομμάτων. Ο αψύς τους δέχεται να επιστρέψουν κατά μόνας, όχι ως οργανωμένο σύνολο και με όρους.
Η ομαλή συμβίωσή του με τον Φάμελλο παρουσιάζει δυσχέρεια, αφού έχει δείξει να τροχοδρομεί πορεία αμφισβήτησης του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ. Αιχμιακό σημείο το συνέδριο του Μαΐου, όπου αναμένεται μετωπική σύγκρουση των δύο και των μηχανισμών που τους στηρίζουν.
Υπενθυμίζεται ότι στην τελευταία συνεδρίαση της Κ.Ε. ο Πολάκης προειδοποίησε «Δεν πάμε καλά». Κάτι βέβαια τόσο οφθαλμοφανές που δε χρειάζεται ιδιαίτερη παρατηρητικότητα και οξύνοια για να διαπιστωθεί. Το ερώτημα είναι τι θα πράξει για να αναιρέσει το δημοσκοπικό τέλμα.
Προς το παρόν είναι ενδυναμωμένος με τη συμμαχία του με τον ικανό ιντριγκαδόρο Νίκο Παππά. Οι δυο τους ατύχησαν όμως στην προσπάθειά τους για επιλογή νέας Γραμματείας Οργανωτικού στο κόμμα από την Κεντρική Οργανωτική Επιτροπή Συνεδρίου. Ήταν μια χονδροειδής προσπάθεια να παραγκωνίσουν την Πολιτική Γραμματεία, στην οποία οι φίλιες δυνάμεις τους είναι μειοψηφικές.
Ως επιβεβαίωση της συμμαχίας τους ήταν και η ανάρτηση φωτογραφίας από ταβέρνα, με στελέχη που στηρίζουν τον ίδιο και τον Νίκο Παππά και με τίτλο-προειδοποίηση: «Ραντεβού τον Μάιο» (στο συνέδριο).
Πάντως, και στη Νέα Αριστερά, με τα δημοσκοπικά ποσοστά να μαραζώνουν, δεν υπάρχει ομοιογένεια. Η αριστερή πτέρυγα (Φίλης, Τσακαλώτος, Βούτσης κ.α.) με τον κομμουνιστικό «ιδεασμό» που τη χαρακτηρίζει, αρνείται τη συνεργασία με το πρώην κόμμα τους, εξυπηρετώντας εξ αντικειμένου την άρνηση του Πολάκη.
Την ίδια στιγμή ο πρόεδρος Χαρίτσης με πεσμένα τα φτερά, κάνει έμμεση παράκληση συνεργασίας, δηλώνοντας: «Είναι τέτοιο το βάρος της ιστορικής ευθύνης όλων μας να κατανοήσουμε ότι από δω και πέρα, αυτό το οποίο διακυβεύεται είναι αν την επόμενη ημέρα θα υπάρξει ένας ισχυρός πόλος της Αριστεράς που θα μπορεί να αντιπαρατεθεί στη Δεξιά ή αν θα οδηγηθούμε σε διαλυτικά φαινόμενα».
Βέβαια, τα διαλυτικά φαινόμενα ξεκίνησαν από τον ίδιο και τη φράξια των βουλευτών που αποσκίρτησαν από τον ΣΥΡΙΖΑ, μη αποδεχόμενοι την προεδρία Κασσελάκη, και προσβάλλοντας έτσι τη δημοκρατική επιλογή των μελών και φίλων του κόμματος.
Το έτερο που αξίζει να σχολιαστεί η μεγαλόσχημη αριστερή ρητορική καθώς οι αριστεροί πάντα θεωρούν εαυτούς συνομιλητές της ιστορίας. Ένα κομματίδιο που χαροπαλεύει και αδυνατεί να μπει στη Βουλή, αφού τα δημοσκοπικά του ποσοστά κυμαίνονται μεταξύ 1,5% και 2%, δηλώνει πως έχει ιστορική ευθύνη.
Μα η ιστορική ευθύνη δεν αποτελεί θέμα ελευθέρας βούλησης μηδαμινών δυνάμεων. Την αναθέτει ο λαός. Και στον ΣΥΡΙΖΑ, όπου υπήρξε υπουργός ο Χαρίτσης, την ανέθεσε το 2015. Έκτοτε την απέσυρε ανεπιστρεπτί.
