Του Γιάννη Σιδέρη
Και μετά την ανάπαυλα, από σήμερα ξαναμπαίνουμε στην στυφή πραγματικότητα. Στη Βουλή θα γίνει η κρίσιμη συνεδρίαση της Προανακριτικής, η οποία θα αποφασίσει την εξαίρεση των Παύλου Πολάκη και Δημήτρη Τζανακόπουλου από μέλη της, καθώς θα κληθούν ως μάρτυρες της υπόθεσης και ως εκ τούτου δεν μπορούν να ασκούν ανακριτική εξουσία.
Υπενθυμίζεται ότι ο Τζανακόπουλος είχε μεταβεί μυστικά στον Άρειο Πάγο για να ενημερωθεί –ως μη όφειλε – για την διαβίβαση στον υπουργό Δικαιοσύης της δικογραφίας της υπόθεσης Novartis, ενώ ο Πολάκης, θύμα του κομπασμού του, όχι μόνο απεκάλυψε ότι γνώριζε τους κουκουλοφόρους μάρτυρες, αλλά και ότι γνώριζε πως αυτοί πιάστηκαν με τη γίδα στην πλάτη και κελάηδησαν! (Ο Πολάκης υπονόμευσε την αξιοπιστία τους, γιατί αν κάποιος πιάνεται με τη γίδα στην πλάτη και στην συνέχεια γίνεται ανώνυμος μάρτυρας, κατά λογικό συμπέρασμα, είναι ευάλωτος σε πιέσεις και κατευθυνόμενες μαρτυρίες, προκειμένου να γλυτώσει).
Το αίτημα εξαίρεσης των δύο, από ΚΙΝΑΛ και ΝΔ, σήκωσε ταραχή (θεατρική ή όχι), στην αξιωματική αντιπολίτευση. Ο Πολάκης θυμήθηκε τη γλώσσα του μετά από καιρό (από την προεκλογική περίοδο όπου του είχε επιβληθεί «σιγή ασυρμάτου») και χαρακτήρισε ως «παπαριές» το αίτημα εξαίρεσης, ο δε Τζανακόπουλος ως «νομικά ανυπόστατο». Φυσικά υπάρχει «δεδικασμένο» εκ μέρους ΣΥΡΙΖΑ. Στην υπόθεση ΚΕΕΛΠΟ είχε ζητήσει να εξαιρεθούν από την Εξεταστική ο Βορίδης και ο Γεωργιάδης ως εμπλεκόμενοι, και η ΝΔ είχε συναινέσει και τους απομάκρυνε.
Αντιθέτως ο Πολάκης απειλεί ότι θα τους βγάλουν «σηκωτούς» από την επιτροπή, ενώ ο Τσίπρας από βήματος Βουλής προειδοποίησε σε πολεμικό τόνο: «Μην τολμήσετε να επιμείνετε σε αυτή την αθλιότητα να θέλετε να εξαιρέσετε βασικά στελέχη». Δηλαδή σαν να λέει ότι όταν το κόμμα του ζήτησε το ίδιο ακριβώς και εισακούστηκε, διέπραξε μια αθλιότητα! Επίσης δεν γίνεται ευκόλως κατανοητή η προειδοποίηση «μην τολμήσετε»; Οι εργασίες της Επιτροπής προβλέπονται από τον κανονισμό της Βουλής και σε καιρό δημοκρατίας ισχύει η αρχή της πλειοψηφίας. Θα αποφασίσει η πλειοψηφία της Επιτροπής την εξαίρεσή τους και αυτοί δεν θα αποχωρήσουν;
Και γιατί ένας κακόπιστος να μην σκεφθεί ότι η συμπεριφορά αυτή σκηνοθετείται με στόχο να εμποδιστούν οι εργασίες της Επιτροπής επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ, είτε φοβάται κάποια αποκάλυψη, είτε θέλει με φωνασκίες και τραμπουκισμούς να παραμορφώσει την εικόνα επειδή δεν έχει σχέδιο ουσιαστικής αντιπολίτευσης, και παραδέρνει πότε με τον «Τζόκερ» και πότε με την Προανακριτική. Και γιατί να ερμηνευτεί η συμπεριφορά Πολάκη (ο οποίος στον διάδρομο έβριζε «καραγκιοζάκο» τον Πλεύρη ενώ ο Τζανακόπουλος τον αποκάλεσε «φασίστα»), ως απότοκο της «αψάδας» του και να μην υποθέσει κανείς ότι διάλεξαν τον κατάλληλο άνθρωπο ακριβώς για να γίνει κόλαση η Επιτροπή, με στόχο οι καυγάδες να απασχολήσουν την ειδησεογραφία σκεπάζοντας την ουσία; Άλλωστε και η αδόκητη φραστική επίθεση Τζανακόπουλου προς αυτό προσανατολίζει.
Γι'' αυτό και ο Τσίπρας τους κατηγορεί επειδή δεν τον παρέπεμψαν ως κατηγορούμενο. Θα είχε την ευκαιρία να πολιτικοποιήσει στο έπακρο την υπόθεση, να μιλήσει για colpo grosso Novartis σε βάρος του (τάδε έφη Σκουρλέτης), και να κηρύξει το κόμμα σε παράταξη μάχης, ώστε να ξεπεράσει τα εσωτερικά προβλήματα που δημιουργούν οι αντιμαχόμενες τάσεις στο εσωτερικό του. Παράλληλα να βρει ευκαιρία να επιδοθεί σε κραυγαλέες καταγγελίες, αλιευμένες από το αραχνιασμένο οπλοστάσιο της μετεμφυλιακής εποχής.
Όμως ο φόβος τους δεν είναι μόνο μήπως αποδειχθεί ότι υπήρξε σκευωρία – αν υπήρξε. Άλλωστε σε τέτοιες υποθέσεις μαρτυρίες υπάρχουν, όχι χαρτιά. Είναι οι εντυπώσεις που θα κατασταλάξουν στον λαό, που οι ίδιοι εκπαίδευσαν έτσι: Να μην χρειάζονται στοιχεία ενοχής εναντίον κάποιου, σημασία έχει η ποσότητα και η ένταση της λάσπης εναντίον του! Για παράδειγμα, ο και νομικός Γιώργος Κατρούγκαλος, ευτέλιζε το πανεπιστημιακό του κύρος στα τηλεπαράθυρα, λέγοντας με έμφαση για τους δέκα πολιτικούς που παρέπεμψαν στη Δικαιοσύνη: «Το γεγονός ότι δε βρέθηκαν στοιχεία δεν σημαίνει απόλυτη αθωότητα. Ξαναλέω, έλλειψη στοιχείων δεν σημαίνει αθωότητα»!
Να το ξαναλές Γιώργο. Τώρα δικαιούνται και να σας το λένε. Ο πολιτικός λασπώδης κυνισμός της ενοχής χωρίς στοιχεία, γίνεται αυτεπίστροφο. Ας προσέχατε.
