To κύριο πολιτικό πρόβλημα του Αλ.Τσίπρα είναι ότι τα τελευταία χρόνια η πολιτική του επιρροή έχει περιοριστεί στους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ και σε όσους προσδιορίζονται ιδεολογικά ως αριστεροί ή κεντροαριστεροί, εξηγεί για τη στασιμότητα των δημοσκοπικών ποσοστών της αξιωματικής αντιπολίτευσης, η Μαρία Καρακλιούμη, πολιτική αναλύτρια της εταιρείας δημοσκοπήσεων Rass.
Χαρακτηριστική η αναφορά της ότι ο αρχαιότερος πλέον πολιτικός αρχηγός στο κοινοβούλιο, χρειάζεται να αναζητήσει τρόπους διάχυσης του μηνύματός του με σαφείς πολιτικούς όρους, τώρα που η νεότητα ως ιδιότητα έχει εκλείψει.
Όσο για την κυβέρνηση, στο ερώτημα, τι θα μπορούσε ως τις εκλογές να ανατρέψει τη σημερινή παγιωμένη κατάσταση ως προς την πρόθεση ψήφου, απαντά «η οίηση που προκαλεί η βεβαιότητα της πολιτικής επικράτησης και ενδεχόμενα έκτακτα σοβαρά πολιτικά γεγονότα».
Συνέντευξη στον Γιώργο Φιντικάκη
Τόσο η δημοσκόπηση της RASS, όσο και άλλες αποτυπώνουν μια παγιωμένη κατάσταση ως προς την πρόθεση ψήφου. Τι είναι αυτό που θα μπορούσε να ανατρέψει αυτή την εικόνα έως τις εκλογές;
Η οίηση που προκαλεί η βεβαιότητα της πολιτικής επικράτησης και ενδεχόμενα έκτακτα σοβαρά πολιτικά γεγονότα, μπορούν να ανατρέψουν την παγιωμένη υπέρ της ΝΔ τάση που καταγράψαμε και στην τελευταία δημοσκόπηση της RASS για το ACTION 24.
Σε αυτή τη φάση οι ψηφοφόροι φαίνεται να προτιμούν τη ΝΔ έναντι του ΣΥΡΙΖΑ και να προκρίνουν έξι κόμματα για το κοινοβούλιο. Η δημοσκόπηση όμως αποτυπώνει τη στιγμή και δεν προβλέπει το μέλλον.
Τι θα σήμαινε μια 6κομματική Βουλή, όπως προβλέπει η έρευνα της RASS; Καθιστά πιο εύκολη ή πιο δύσκολη την αυτοδυναμία;
Ανεξάρτητα από τον εκλογικό νόμο που ισχύει κάθε φορά, μεγαλύτερη πολυφωνία στη Βουλή σημαίνει μικρότερο ενδεχόμενο αυτοδυναμίας. Καθοριστικός παράγοντας για την επίτευξη αυτοδυναμίας είναι το άθροισμα των κομμάτων που μένουν εκτός Βουλής επειδή δεν αγγίζουν το πλαφόν του 3% που ισχύει για την είσοδο ενός κόμματος. Έτσι λοιπόν όσο περισσότερα κόμματα εκτός, τόσο χαμηλότερα και ο πήχυς της αυτοδυναμίας.
Η ακρίβεια, και η διαχείρισή της, θα κρίνουν το εκλογικό αποτέλεσμα. Τι δείχνει το γεγονός ότι το 57% των Κεντρώων ψηφοφόρων και ένα 38% όσων ψηφίζουν ΣΥΡΙΖΑ θεωρούν ότι το ζήτημα της ακρίβειας οφείλεται στην διεθνή συγκυρία και δεν αποδίδουν ευθύνες στην κυβέρνηση;
Η αγοραστική δύναμη των πολιτών, η ανεργία, οι αμοιβές των εργαζομένων και ό,τι χαρακτηρίζουμε «οικονομία» είναι ο καθοριστικός παράγοντας ψήφου για το μεγάλο όγκο των ψηφοφόρων και είναι, αν θέλετε, το θέμα που θέτει την πολιτική ατζέντα. Σε αυτή τη φάση που η ακρίβεια έχει χτυπήσει την πόρτα μας, μπορεί οι πολίτες να θεωρούν ότι οφείλεται πρωτίστως στη διεθνή συγκυρία και δευτερευόντως στην κυβερνητική πολιτική, αλλά αυτό δεν πρέπει να ερμηνεύεται ως απαλλαγή της κυβέρνησης από την ευθύνη της.
Το γεγονός ότι σε αξιοσημείωτο ποσοστό οι κεντρώοι ψηφοφόροι και οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ το πιστεύουν, δεν θα το ερμήνευα ως κυβερνητική επιτυχία αλλά ως συνειδητοποίηση μιας κατάστασης από την πλευρά των πολιτών.
Ο Κυρ. Μητσοτάκης υπερτερεί σε καταλληλότητα για πρωθυπουργός, αλλά και στο ερώτημα «με ποιον αισθάνεστε πιο ασφαλής απέναντι στο ενδεχόμενο ενός επεισοδίου με την Τουρκία». Γιατί δεν πείθει ο Αλ. Τσίπρας και μάλιστα σε ζητήματα, όπως τα εθνικά, όπου μόλις το 30% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ τον θεωρεί καταλληλότερο για τη διαχείριση ενός θεσμού επεισοδίου;
Πάντα η ιδιότητα του πρωθυπουργού επειδή εκφράζει ένα θεσμό ενισχύει τον πολιτικό που κατέχει τη θέση. Αυτό ισχύει σε αυτή η φάση και για τον κ. Μητσοτάκη. Οι πολίτες τον εμπιστεύονται όπως έκαναν και στο παρελθόν με τον κ. Τσίπρα. Στην άμεση σύγκριση είναι σαφές το προβάδισμα του πρωθυπουργού, στη βάση όμως του «μικρότερου κακού», γεγονός που αρκεί για να τον κρατά στη θέση του.
Τι μας δείχνει το γεγονός ότι ανάμεσα στους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ, ένα 30% θεωρεί «καλό πρωθυπουργό» τον Κ. Μητσοτάκη, ενώ ένα 41% δηλώνει δυσαρεστημένο από την αντιπολίτευση του Αλ. Τσίπρα; Πιστεύετε ότι έχει τη δυνατότητα και το χρόνο να επανεξετάσει τη συνολική του στρατηγική ο κ. Τσίπρας;
Τα τελευταία χρόνια η πολιτική επιρροή του κ. Τσίπρα έχει περιοριστεί στους ψηφοφόρους του κόμματος του και στους πολίτες που προσδιορίζονται ιδεολογικά ως αριστεροί ή κεντροαριστεροί. Αυτό είναι και το κύριο πολιτικό του πρόβλημα. Άλλωστε ως ο αρχαιότερος πολιτικός αρχηγός αυτή τη στιγμή στο κοινοβούλιο και από τους μακροβιότερους πρώην πρωθυπουργούς, πρέπει να αναζητήσει τρόπους διάχυσης του μηνύματός του με σαφείς πολιτικούς όρους, τώρα που η νεότητα ως ιδιότητα εξέλειψε.
Στο ερώτημα για τα εθνικά θέματα, ένα 24% χαρακτηρίζει την πολιτική της κυβέρνησης «ηττοπαθή». Πού εκτιμάτε ότι κινείται πολιτικά το ποσοστό αυτό; Μήπως κατοικοεδρεύει ιδεολογικοπολιτικά σε ακραίους χώρους; Και αν ναι, θα μπορούσε να εκφραστεί αναλόγως και στις κάλπες;
Τα εθνικά θέματα δεν βρίσκονται στην καθημερινή ατζέντα των πολιτών και μελετώνται όταν προκύπτει ανάγκη από την επικαιρότητα. Για το λόγο αυτό ζητήσαμε τώρα από τους πολίτες να αξιολογήσουν, στο μέτρο που μπορούν, την πολιτική της κυβέρνησης στα ελληνοτουρκικά. Σχεδόν επτά στους δέκα πολίτες (69,0%) χαρακτήρισαν την πολιτική αυτή «στο μέτρο που πρέπει» (48,6%) ή «θαρραλέα» (20,4%) και περίπου ένας στους τέσσερεις (23,9%) «ηττοπαθή».
Δεν γνωρίζω αν όσοι χαρακτηρίζουν την πολιτική της κυβέρνησης «ηττοπαθή» είναι φύσει και θέσει αρνητές κάθε πολιτικής, ή πολίτες που με αφορμή τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση θέλουν να ξεκρεμάσουν το γιαταγάνι του προπάππου τους ή επαναστάτες του πληκτρολογίου.
Αυτό που ξέρω είναι πως είναι το ένα τρίτο των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ (33,7%), αριστεροί και κεντροαριστεροί πολίτες (32,2% και 29,5%), κάτοικοι βόρειας Ελλάδας (26%) και η ηλικιακή ομάδα 35-44 χρόνων (34,6%). Τα συμπεράσματα δικά σας…
Όλη η έρευνα της RASS για το ACTION 24: https://www.rass.gr/blog
