Είναι γνωστό ότι οι 87 αποτελούν τους φύλακες του Α. Τσίπρα μέσα σε ένα περιβάλλον μάλλον εχθρικό για αυτούς. Εκπαιδευμένοι από τη χρυσή εποχή του Αλέξη να ψηφίζουν μέχρι να βγει το αποτέλεσμα που θέλουν, ζητούν να ξαναστηθούν κάλπες, ώστε η βάση του κόμματος να εκλέξει τον αρχηγό της αρεσκείας τους. Και αν δεν το κατορθώσουν ούτε αυτή τη φορά, θα ζητήσουν μετά από λίγο καιρό νέες εκλογές και πάει λέγοντας, μέχρις ότου έρθει το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Φυσικά, με τα καμώματά τους απαξιώνουν πρώτα-πρώτα τον ΣΥΡΙΖΑ και μετά κατηγορούν τον Στ. Κασσελάκη για «εκλογική αιμορραγία, ιδιώτευση, απογοήτευση». Είναι γνωστό τοις πάσι ότι ο Κασσελάκης ελάχιστη σχέση είχε με την Αριστερά. Και αυτό ήταν γνωστόν ευθύς ως έθεσε υποψηφιότητα για αρχηγός του κόμματος. Προφανώς, τότε ουδείς προβληματίστηκε για αυτό, πιθανόν διότι πίστευαν ότι, αφού εξωθήσει την ομάδα Τσακαλώτου-Αχτσιόγλου σε αποχώρηση από τον ΣΥΡΙΖΑ, μετά θα άνοιγε τον δρόμο στην επιστροφή του Α. Τσίπρα σε ένα κόμμα αποκαθαρμένο από την αριστερή αντιπολίτευση. Ένα βολικό σενάριο.
Τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν έτσι, καθώς ο Στ. Κασσελάκης αποδείχθηκε σκληρό καρύδι και δεν αποδέχθηκε τον ρόλο του αναλώσιμου. Τώρα, οι φύλακες του Τσίπρα μεθοδεύουν τρόπους για να τον διώξουν. Φαίνεται πως τα «κουκιά» δε βγαίνουν στην Κεντρική Επιτροπή και, όπως έγραψα στην αρχή, ζητούν νέα προσφυγή στις κάλπες. Να υποθέσω ότι δεν τους περνά από το μυαλό ότι ο Κασσελάκης μπορεί να σηκώσει το γάντι που του πέταξαν και να στήσει κάλπες.
Όλα αυτά είναι γραφικά και προκαλούν μια ευθυμία στο φιλοθέαμον κοινό που βλέπει να ξεκατινιάζονται πούροι μαρξιστές με τους φίλους και συγγενείς του Κασσελάκη, μια και ο ίδιος έχει να ασχοληθεί με άλλα σοβαρότερα ζητήματα. Τους απαξιώνει με τη σιωπή του.
Εννοείται πως όλοι αυτοί που σήμερα ξιφουλκούν εναντίον του είχαν καταπιεί το αμίλητο νερό μετά το 17,5% για το οποίο αποκλειστικός υπεύθυνος ήταν ο Α. Τσίπρας. Ουδείς τόλμησε να του ζητήσει τον λόγο και ποτέ δεν έγινε μια πολιτική συζήτηση για το ταπεινωτικό για αυτούς εκλογικό αποτέλεσμα. Μέχρι στιγμής πάντως δεν κατηγόρησαν και για αυτό τον Κασσελάκη.
Εκείνο που έχει την πλάκα του είναι πως κάποιοι θεωρούν τον Τσίπρα «χρυσή εφεδρεία»-- όχι της ριζοσπαστικής Αριστεράς, αλλά του πολιτικού μας συστήματος-- που θα επιστρέψει εν ευθέτω χρόνω. Προς το παρόν ας αρκεστούμε στο ενδεχόμενο να ξαναστηθούν κάλπες στον ΣΥΡΙΖΑ, με πιθανότερο αποτέλεσμα την επικράτηση και πάλι του Κασσελάκη.
Η συνέχεια γνωστή από τώρα. Νέες αποχωρήσεις, νέο κόμμα και το ΠΑΣΟΚ στην αξιωματική αντιπολίτευση. A propos, εκείνο που μου κάνει εντύπωση είναι, ότι παρ΄όλα τα κωμικοτραγικά που συμβαίνουν στον ΣΥΡΙΖΑ, ουδείς αναφέρεται στο κόμμα της Νέας Αριστεράς. Αλλά γιατί κάποιος να ασχοληθεί με κάτι που μυρίζει ναφθαλίνη;
