Παρουσίαση βιβλίου που κυκλοφορεί ήδη εδώ και 3 χρόνια, δεν συναντάται πουθενά στον πλανήτη Γη. Παρά μόνο στο Πολεμικό Μουσείο χθες το βράδυ. Όπου και παρουσιάστηκαν σαν ξαναζεσταμένο φαγητό, «οι απόρρητοι φάκελοι», «το αόρατο νήμα», «οι αθέατες πτυχές» μιας τραγικής για τη χώρα διακυβέρνησης, που την είχε σύρει στη χρεοκοπία και στην ανυποληψία.
Η διακυβέρνηση της περιόδου 2004 -2009 που έχει μείνει στην ιστορία, ως η κυβέρνηση της λαδωμένης χαρτοπετσέτας πάνω στην οποία είχαν ζωγραφιστεί τα μέτρα που θα ελάμβανε η κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή για τη μείωση του ελλείμματος.
Τις λεπτομέρειες με την χαρτοπετσέτα είχε παρουσιάσει στην εκπομπή «Έρευνα» της Τετάρτης 22/12/2010, του δημοσιογράφου Παύλου Τσίμα στον τηλεοπτικό σταθμό Mega, ο δημοσιογράφος της γαλλικής εφημερίδος "Λιμπερασιόν", Ζάν Κατρμέρ. Ήταν Σεπτέμβριος του 2009, όταν ο τότε υπουργός Οικονομικών Γιάννης Παπαθανασίου, είχε δώσει στην τότε υπουργό Οικονομικών της Γαλλίας και σημερινή Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Κριστίν Λαγκάρντ, μία λαδωμένη χαρτοπετσέτα, στην επιφάνεια της οποίας είχε σκιτσάρει το σχέδιό του για την σωτηρία της Ελληνικής Οικονομίας. Κάτι που είχε σοκάρει την Κριστίν Λαγκάρντ, όπως είχε διηγηθεί και η ίδια το συμβάν, σαν ανέκδοτο στην συγκεκριμένη τηλεοπτική εκπομπή.
Έτσι όταν γνωρίζουμε αυτές τις ιλαροτραγικές στιγμές και όταν έχουμε παρακολουθήσει την πορεία της ελληνικής οικονομίας προς το απόλυτο κενό, είναι προφανές ότι οι «αθέατες πλευρές», δεν μπορούν ούτε να σβήσουν, ούτε να εξωραΐσουν τα πραγματικά γεγονότα. Τα αναπόδεικτα και ευφάνταστα σενάρια με Αμερικανούς και Ρώσους πράκτορες, με ξένους δάκτυλους, με στόχους, με πιέσεις από το εξωτερικό και με απίστευτες δικαιολογίες για την οικονομική κατάρρευση της χώρας, αδυνατούν να υποστηρίξουν οποιαδήποτε άλλη οπτική.
Για εμάς το μόνο αόρατο νήμα και η μόνη αθέατη πτυχή είναι αυτή που οδήγησε στη χθεσινή κοινή εμφάνιση των δυο πρώην πρωθυπουργών. Δεν είναι λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν ότι η χθεσινή βραδιά αποτελεί συνέχεια των παρεμβάσεων ορισμένων βουλευτών της ΝΔ στην πρόσφατη συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής ομάδας του κυβερνώντος κόμματος. Παρεμβάσεις και ενστάσεις που είχαν σαν στόχο εμμέσως πλην σαφώς τον ίδιο τον πρωθυπουργό και την ασκούμενη κυβερνητική πολιτική.
Οι δυο πρωθυπουργοί έχουν ένα παρελθόν και μια κυβερνητική πορεία που δεν έχει γραφεί ούτε με αόρατο μελάνι, ούτε σε μια αθέατη σελίδα. Ο Κώστας Καραμανλής βαρύνεται με τη χρεοκοπία της χώρας που ουσιαστικά έγινε κατά τη διάρκεια της βάρδιας του.
Βαρύνεται με την αμεριμνησία και την ελαφρότητα με την οποία είχε αντιμετωπίσει η κυβέρνηση του το δρόμο προς τον γκρεμό. Βαρύνεται επίσης και με το «αμάρτημα της σιωπής», με το οποίο έχει επιλέξει να πορευθεί όλα αυτά τα χρόνια. Το ισχυρό όνομα που τον συνοδεύει, η πλούσια πολιτική κληρονομιά του και η δημοφιλία του στον χώρο της Νέας Δημοκρατίας, ίσως να τον έχουν θέσει στο απυρόβλητο. Ωστόσο οι πολίτες έχουν την ανάγκη να πληροφορηθούν το πως και το γιατί. Τη γυμνή αλήθεια και όχι τα «αόρατα» και τα «αθέατα». Άλλωστε οι πληγές από την πτώχευση της Ελλάδας είναι ακόμα ορατές.
Και ο Αντώνης Σαμαράς βαρύνεται με την πτώση της κυβέρνησης του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, με την αποχώρηση του από τη Νέα Δημοκρατία, με την ίδρυση του κόμματος της Πολιτικής Άνοιξης, με το αντιμνημονιακό φλάμπουρο, με τις Ζαππειάδες και με τη βιασύνη του «να τελειώνει με την κυβέρνηση Παπαδήμου» την οποία ποτέ δεν είχε δεχθεί ως συγκυβέρνηση. Αυτά έχουν γραφτεί στην ιστορία του τόπου. Και δεν αλλάζουν.
Ανάμεσα στους δυο πρώην πρωθυπουργούς, υπάρχουν οι σκιές των κινήσεων των ανθρώπων του Κώστα Καραμανλή, οι οποία μεταναστεύοντας στον Σύριζα είχαν διασύρει τη μισή Νέα Δημοκρατία και τον ίδιο τον Αντώνη Σαμαρά μέσω της δήθεν εμπλοκής του στο «μεγαλύτερο σκάνδαλο όλων των εποχών» που ξεφούσκωσε, όταν αναζητήθηκαν και διερευνήθηκαν από τη δικαιοσύνη τα πραγματικά γεγονότα.
Οι δυο πρώην πρωθυπουργοί κρίθηκαν από την ίδια τη ζωή. Από τους πολίτες, από τους ψηφοφόρους και από τα μέλη της Νέας Δημοκρατίας. Και ουσιαστικά αποστρατεύτηκαν πολιτικά. Κάποιοι τους τιμούν ακόμα, κάποιοι άλλοι όχι. Θα ήθελαν οι ίδιοι να έχουν πορευτεί με διαφορετικό τρόπο όλα αυτά τα χρόνια; Πιθανόν. Ας κάνουν την αυτοκριτική τους. Ή ας εξηγήσουν που έσφαλαν και γιατί. Ας εξηγήσουν γιατί άφησαν πίσω τους αυτή την αρνητική πολιτική επίγευση.
Το «αόρατο νήμα» που τους συνδέει και τους ενώνει, είναι ότι δεν τους αρέσει το σημερινό κόμμα της Νέα Δημοκρατίας και πολύ περισσότερο η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη. Θεμιτό. Οι επιλογές τους στις εσωκομματικές εκλογές του 2015 - 2016, προφανώς και ηττήθηκαν. Και από τότε με τον Κυριάκο Μητσοτάκη αρχηγό, η Νέα Δημοκρατία επιτυγχάνει μόνο εκλογικές νίκες. Και το τελικό πολιτικό ισοζύγιο κρίνεται εκ του αποτελέσματος, ως θετικό.
Το «αόρατο νήμα» που συνδέει τους δυο πρώην προέδρους της Νέας Δημοκρατίας οδηγεί σε μια «αθέατη πλευρά». Με μια ανοικτή έκφραση της δυσαρέσκειας τους, με την ευκαιρία της χθεσινής παρουσίασης του βιβλίου. Δυσαρέσκειας λοιπόν, αλλά όχι αμφισβήτησης. Ποιο είναι όμως το νόημα της έκφρασης δυσαρέσκειας, όταν δεν εμφανίζεται μια πρόταση αλλαγής; Ποιο είναι το νόημα της έκφρασης δυσαρέσκειας, όταν αυτή δεν συνοδεύεται από μια πρόταση προοπτικής;
Εκτός και αν η χθεσινή παρουσίαση των δυο απόστρατων πρώην πρωθυπουργών, αποτελεί μια πρώτη δειλή προσπάθεια πρωτοβουλίας για τη μεταβολή των εσωκομματικών ισορροπιών της ΝΔ. Οπότε τα πράγματα αλλάζουν. Μένει να φανεί αν θα ξεκινήσει και αν θα τελεσφορήσει μια τέτοια προσπάθεια.
