Η απολιγνιτοποίηση, παρά την επιλεκτική μνήμη κάποιων, είναι μία διαδικασία η οποία «τρέχει» επί τουλάχιστον μια δεκαετία. Ξεκίνησε ουσιαστικά το 2010, με τη σταδιακή απόσυρση παλιών λιγνιτικών μονάδων και έκτοτε συνεχίζεται σταθερά. Ενδεικτικό είναι ότι κατά τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ η παραγωγή ρεύματος από λιγνίτη μειώθηκε κατά 50%, από 19,5 τεραβατώρες ετησίως σε 10 τεραβατώρες ετησίως. Όμως αυτή η σωστή επιλογή δεν συνοδεύτηκε τότε από την προετοιμασία των περιοχών που ήταν εξαρτημένες από τον λιγνίτη για την επόμενη μέρα.
Η απόφαση της σταδιακής μείωσης της συμμετοχής του λιγνίτη στην ηλεκτροπαραγωγή παραμένει σωστή και επιβεβλημένη, όχι μόνο για περιβαλλοντικούς αλλά και για οικονομικούς λόγους. Ο λιγνίτης είναι ακριβός και ρυπογόνος. Υπό κανονικές συνθήκες είναι πολύ ακριβότερος από το φυσικό αέριο και πάντοτε είναι ακριβότερος από τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας του πολύ υψηλού κόστους των δικαιωμάτων ρύπων.
Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και οι κανόνες τιμολόγησης στην ευρωπαϊκή αγορά ενέργειας αναγκάζουν όλες τις χώρες της Ευρώπης να αναζητήσουν προσωρινές, έκτακτες λύσεις για την απρόσκοπτη και σταθερή τροφοδοσία τους με ενέργεια. Αυτό κάνει και η Ελλάδα. Όχι επειδή ο λιγνίτης είναι φθηνός ή επειδή χρειάζεται να αντιστραφεί η τάχα «βίαιη» απολιγνιτοποίηση, αλλά επειδή ο μεγαλύτερος πόλεμος στη Γηραιά Ήπειρο από το 1945 -στον οποίο επιτιθέμενος είναι μία από τις χώρες με τις μεγαλύτερες εξαγωγές ενεργειακών προϊόντων παγκοσμίως- έχει προκαλέσει πρωτοφανείς αναταραχές.
«Οι Έλληνες ξέρουν καλά τη δημαγωγία και τη διγλωσσία του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος ανεμίζει άλλοτε τα λάβαρα του λιγνίτη και άλλοτε την πράσινη παντιέρα, ανάλογα με το ακροατήριο και χωρίς τον παραμικρό δισταγμό», τονίζει κυβερνητική πηγή.
Η κυβέρνηση πάντως προσπαθεί με κάθε τρόπο να μειώσει τις επιπτώσεις της πανευρωπαϊκής ενεργειακής κρίσης στους πολίτες, χωρίς όμως να χάσει τον προσανατολισμό της.
«Δεν είναι δυνατόν οι επόμενες γενιές να παραλάβουν έναν πλανήτη που δεν θα κινδυνεύει από κλιματικό αφανισμό. Αυτό είναι θέμα αρχής για την κυβέρνηση. Για άλλους η κλιματική κρίση φαίνεται να είναι απλά ένα ακόμα πεδίο κοντόφθαλμης ψηφοθηρίας» σημειώνει η ίδια πηγή. Σε κάθε περίπτωση για το Μέγαρο Μαξίμου ο μεγάλος στόχος είναι η ενεργειακή ασφάλεια της χώρας. Ένας στόχος που για να επιτευχθεί θα χρειαστούν όλοι οι απαραίτητοι χειρισμοί αλλά και ελιγμοί. Γι' αυτό και η κυβέρνηση προχωρά στην παράταση χρήσης του λιγνίτη, χωρίς να εγκαταλείπει το σημαντικό κομμάτι της πράσινης ενέργειας.
