Η προεκλογική περίοδος ανέκαθεν αναζωπύρωνε το διαφημιστικό ενδιαφέρον με στόχο φυσικά την προσέγγιση ολοένα και περισσότερων εν δυνάμει ψηφοφόρων.
Η σημερινή πολιτική επικοινωνία απέχει από τις εποχές των αμέτρητων αφισών, των φυλλαδίων και των ατελείωτων μουσαμάδων να στολίζουν κάθε φανάρι. Όπερ σημαίνει πως το ψηφιακό γίγνεσθαι χρειάζεται πολλή περισσότερη, καθημερινή και συνεπή δουλειά για τα πολιτικά πρόσωπα.
Στη δυναμική εποχή των social media, οι ομάδες επικοινωνίας κάθε κόμματος και κάθε πολιτικού προσώπου εδράζουν, αναγκαστικά θα πω εγώ, ένα γενναίο κομμάτι της στρατηγικής τους (και του budget τους) στην ψηφιακή παρουσία.
Τολμώ να πω αναγκαστικά, καθώς πολλά πρόσωπα δεν είναι συνηθισμένα σε τέτοιου είδους προβολή ενώ η digital παρουσία απαιτεί στρατηγικό σχεδιασμό, ενδελεχή μελέτη, αψεγάδιαστη εκτέλεση και συνεχή παρακολούθηση. Και αυτό γιατί η αχόρταγη και αδιάκοπη κατανάλωση περιεχομένου από όλες τις ηλικιακές ομάδες έχει «αυξήσει τον ανταγωνισμό» στο περιεχόμενο που λαμβάνει ο χρήστης έχοντας μειώσει κατά πολύ το attention span (τον χρόνο που παραμένει κάποιος/κάποια συγκεντρωμένος/η σε μία δημοσίευση).
Πολύς κόσμος αναρωτιέται: είναι αρκετά τα social media για να επηρεάσουν την ψήφο;
Μια στυγνή απάντηση θα ήταν a priori λανθασμένη. Ωστόσο, με σιγουριά γνωρίζουμε ότι οι διάφορες πλατφόρμες ενισχύουν την αναγνωρισιμότητα των πολιτικών κομμάτων και προσώπων, προσφέρουν περισσότερη αμεσότητα και εν κατακλείδι ναι, έχουν τη δυνατότητα να επηρεάσουν.
Σύμφωνα με έρευνα του Πανεπιστημίου του Princeston, εμφανίζεται ότι το Twitter μείωσε το ποσοστό ψήφου των Ρεπουμπλικανών κατά τις προεδρικές εκλογές του 2016 και του 2020.
Η ανάλυση εκατομμυρίων tweets, στοιχεία που συλλέχθηκαν από έρευνες αλλά και οι προκριματικές εκλογές στις ΗΠΑ, υποδεικνύουν ότι το σχετικά φιλελεύθερο περιεχόμενο του Twitter μπορεί να έπεισε ψηφοφόρους με μετριοπαθείς απόψεις να καταψηφίσουν τον Ντόναλντ Τραμπ.
Ένα paper του Kevin Carney για τις εκλογές στην Ινδία και το παράδειγμα χρήσης του WhatsApp στις εκλογές, αναφέρει ότι τα γκρουπ που δημιουργούν τα κόμματα στην πλατφόρμα αντί να κινητοποιεί την ήδη υπάρχουσα κομματική βάση, το περιεχόμενο έτεινε να πείσει περισσότερο τους πιο μετριοπαθείς. Φυσικά, οι συμμετέχοντες που ανήκαν σε οποιοδήποτε άκρο, έμειναν παγερά αδιάφοροι και αμετακίνητοι. Μολαταύτα, εν αντιθέσει με αντίστοιχη έρευνα στην πλατφόρμα του Facebook στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, δεν παρατηρήθηκε έντονη πόλωση. Αυτό ωστόσο εξηγείται και από τον μικρότερο αριθμό συμμετεχόντων ανά γκρουπ στο WhatsApp καθώς και με την αλγοριθμική προτεραιοποίηση των δημοσιεύσεων (το Facebook εμφανίζει δημοσιεύσεις με τις οποίες είναι πιθανότερο να υπάρχει αυξημένο engagement ενώ το WhatsApp με χρονολογική σειρά).
Το Εν Ελλάδι TikTok και οι δύο Πολιτικοί Αρχηγοί
Η προσέγγιση του Κυριάκου Μητσοτάκη* στο TikTok θα μπορούσε να χαρακτηριστεί εντυπωσιακή. Ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας έχει παρουσιάσει μία εξαιρετική εικόνα στο μέσο δίχως να φοβάται να τσαλακώσει την εικόνα του, να αγκαλιάσει τα trends και να μιλήσει τη γλώσσα του μέσου και γενικότερα της Gen Z. Μέσα από τα βίντεο του δε διστάζει να παρουσιάσει την οικογένεια του με χιουμοριστικό τρόπο, την ομάδα του, τα γνωστά «ντολμαδάκια» δείχνοντας ένα πρόσωπο πιο φιλικό, όχι όμως ξένο, λαϊκό ή επιτηδευμένα νεανικό.
Η κατάτμηση του περιεχομένου γίνεται με δομημένο τρόπο και έναν εύστοχο πλουραλισμό μέσα από τις περιοδείες του ιδίου, με Q&A, με μηνύματα για τις Πανελλήνιες κ.α. απότοκο μιας ολοκληρωμένης και ξεκάθαρα μελετημένης στρατηγικής. Το περιεχόμενο δεν καθίσταται βαρετό ενώ μέσα από αυτό ο ίδιος απλώνει έξυπνα το χέρι του στη νεολαία.
Στον αντίποδα, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, θεωρώ πως παρουσιάζει μία εικόνα, η οποία δεν του ταιριάζει, παρά το γεγονός ότι μπορεί να σταθεί επιτυχημένα μπροστά σε κάμερα και απέναντι σε συνομιλητή/συνομιλήτρια.
Το δεύτερο κόμμα της Βουλής, κατά την ταπεινή μου άποψη, οφείλει να μην ετεροκαθορίζεται από την απερχόμενη κυβέρνηση και να μην ταυτίζεται διαρκώς με τα όποια λάθη αυτής.
Βίντεο όπως, «Τι έγινε bro, θα πάμε κάλπη σήμερα;», ο «Αλή Μπαμπάς είχε μόνο 40 κλέφτες» και «Μητσοτάκη σπίτι σου θα pass» θεωρώ ότι είναι πρόχειρα και δεν πετυχαίνουν τον σκοπό τους. Mπορεί να δημιουργούν πόλωση, αλλά στόχος δεν είναι οι ήδη ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ που γνωρίζουν τους λόγους για τους οποίους θα ψηφίσουν το κόμμα του Αλέξη Τσίπρα. Στόχος σε ένα τέτοιο μέσο είναι η νεολαία και δη όσοι και όσες ψηφίζουν για πρώτη φορά.
Το TikTok έβγαλε νικητή τον Κυριάκο Μητσοτάκη, κάτι το οποίο επιβεβαίωσε και η κάλπη καθώς με στοιχεία των exit polls που δημοσιεύθηκαν σε πολλά ειδησεογραφικά πρακτορεία, οι νέοι ηλικίας 17 – 24 ετών ψήφισαν τη Νέα Δημοκρατία σε ποσοστό 31,5%, ενώ τον ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε το 28,8%.
Οι παραπάνω τοποθετήσεις φαίνεται ότι επαναξιολογήθηκαν στην Κουμουνδούρου, καθώς βλέπουμε μετά τις εκλογές τις 21ης Μαΐου, στο account του TikTok του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, βίντεο με αντίστοιχα Q&A και «A Day in The Life of Πρόεδρος edition”.
*Για λόγους ευκολίας χρησιμοποιώ το τρίτο ενικό, καθώς πίσω από την TikTok στρατηγική του Κυριάκου Μητσοτάκη και του Αλέξη Τσίπρα εικάζω πως βρίσκεται μία ομάδα η οποία συλλέγει ασταμάτητα περιεχόμενο. Στο σημείο αυτό τονίζω ότι ουδεμία σχέση έχω με τις συγκεκριμένες καμπάνιες και τις ομάδες που οργανώνουν το περιεχόμενο των δύο πολιτικών αρχηγών.
