Κεραυνός εν αιθρία η κατάρρευση του καθεστώτος Άσαντ, κατέλαβε εξ απίνης τους πάντες, ακόμη και τους, υποτίθεται ενημερωμένους για τα τεκταινόμενα στην περιοχή. Παρόλο αυτό, όλοι ξαφνικά απέκτησαν γνώμη και αρθρογραφούν μετ' επιτάσεως επί των γεωπολιτικών δεδομένων που αναμένονται.
Δεν εντάσσεται το παρόν κείμενο στη φραστική μπουρμπουλήθρα που ακολούθησε κατόπιν εορτής τα γεγονότα. Σαφώς, οι καθηγητές, οι διεθνολόγοι, παρότι και αυτοί ξαφνιάστηκαν, δικαιούνται να ομιλούν. Η παγκόσμια δημοσιογραφική ματιά πιάστηκε απροετοίμαστη.
Το ίδιο και οι ηγεσίες της ΕΕ Στον συντονισμό και η δική μας. Δεν γνωρίζουμε ακόμη για την ηγεσία των ΗΠΑ.
Οι ΗΠΑ σκέφτονται να μην θεωρούν τρομοκρατική οργάνωση τη Χαγιάτ Ταχρίρ αλ Σαμ! Χαρακτηριστική ήταν και η αφέλεια του Γερμανού καγκελάριου Σολτς, που χαρακτήρισε ως «καλό νέο» την πτώση του όντως σκληρού δικτάτορα Άσαντ.
«Το βάρβαρο καθεστώς έχει πέσει» δήλωσε και ο Εμανουέλ Μακρόν. Ο Βρετανός πρωθυπουργός, Κιρ Στέρμερ, «καλωσόρισε τη νέα εποχή μετά την πτώση του βάρβαρου καθεστώτος Άσαντ. Και η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν: «Το στυγνό καθεστώς Άσαντ κατέρρευσε».
Ίδια χαρά είχαν και οι προκάτοχοί τους με την πτώση του Σαντάμ Χουσείν και την πτώση του Καντάφι. Τα αποτελέσματα φάνηκαν στην κατάληξη των χωρών τους. Το Ιράκ μισοδιαλύθηκε, η Λιβύη εντελώς. Επόμενος κόμβος η Συρία, που ενδέχεται να αποτελέσει μια «πρώην χώρα».
Ήδη τα διεθνή ΜΜΕ, και κατά μιμητισμό τα δικά μας ραδιοτηλεοπτικά, μετονόμασαν τους τζιχαντιστές σε «επαναστάτες». Επαναστάτες είναι ένα αντικαθεστωτικό ισλαμιστικό μωσαϊκό οργανώσεων, που απλώς η Χαγιάτ Ταχρίρ αλ Σαμ είναι η ομπρέλα τους και ο Αμπού Μοχάμαντ αλ Τζολανί, ο ηγέτης τους.
Ένας σκληρός τζιχαντιστής, εξτρεμιστής του ISIS, που πριν εφτά χρόνια επικηρύχθηκε από τις ΗΠΑ με αμοιβή δέκα εκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ, και τώρα εκδηλώνεται πρόθεση να αρθεί η καταγραφή του από τον κατάλογο των τρομοκρατών.
Ο ίδιος, προφανώς πανέξυπνος, είδε ότι ο ακραίος μπρουτάλ εξτρεμισμός δεν πουλάει στη Δύση. Έβγαλε το τουρμπάνι του τζιχαντιστή και φόρεσε στρατιωτική στολή. Έτσι άλλωστε, δεν αγάπησε ο ρομαντισμός της Δύσης τον Φιντέλ και τον Τσε; Με στολές της επανάστασης.
Με τον ίδιο τρόπο θα γίνει αποδεκτός και ο δήθεν εκκοσμικευμένος τζιχαντισμός στη Δύση, την οποία το τζιχάντ φιλοδοξεί να αλώσει. Όχι με πολεμικό τρόπο, όχι με τρομοκρατικές ενέργειες. Με ήπιες μεθόδους πλέον. Με κοσμικό προσωπείο, ή μάλλον με κοσμικό φερετζέ, για να είμαστε στο κλίμα. Βέβαια, «οι άνθρωποι μπορεί και να αλλάζουν», όπως άκουσα να λέει η γνωστή κα. Ρεπούση. Ακόμη και οι αφοσιωμένοι τζιχαντιστές!
Τα ανωτέρω δεν εντάσσονται στην πλημμυρίδα αναλύσεων επί του ο Συριακού. Ήταν απλώς το ξέσπασμα αγανάκτησης ενός άσχετου, για την εθελοτυφλία τη Δύσης.
Άλλωστε, το προγραμματισμένο θέμα μας από την εσωτερική επικαιρότητα σήμερα, ήταν άλλο και άσχετο. Αφορούσε το θέατρο του Αλέξη Χαρίτση, που για να βγει από τη δημοσκοπική αφάνεια, προσπαθεί να τεθεί στην πρωτοπορία ενός εθνικολαϊκού μετώπου, με εργαλείο την προεδρική εκλογή.
Με επιστολή του, και με αφορμή την πρότασή του για την υποψηφιότητα του Χρήστου Ράμμου, ζητά συνάντηση με τον Νίκο Ανδρουλάκη, τον Σωκράτη Φάμελλο, τον Δημήτρη Κουτσούμπα και τη Ζωή Κωνσταντοπούλου.
Σκοπός, να συζητήσουν το ενδεχόμενο κοινής στάσης. Να εντάξει δηλαδή, στη στρατηγική του τέσσερα κοινοβουλευτικά κόμματα, αυτός ο αρχηγός μιας Κοινοβουλευτικής Ομάδας, που ηγείται ενός κόμματος, το οποίο στη χθεσινή δημοσκόπηση της ALCO συγκεντρώνει το 1%!
Συνεπής ως προς την ιδεολογία του ο Φάμελλος, όπως και οι υπόλοιποι που συνέπηξαν την Κ.Ο., πληρώνουν το τίμημα της σιωπής τους, όταν ο θηριώδης λαϊκισμός του ΣΥΡΙΖΑ κυριαρχούσε. Ο λαϊκισμός τον οποίο επέρριψαν ως Νέα Αριστερά, τους οδήγησαν στο 1%.
ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ τον άφησαν στο «περίμενε». Τώρα έχουν μπροστά τους τον προϋπολογισμό που «είναι κορυφαία πολιτικά και κοινοβουλευτικά συζήτηση» κατά τον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είναι αρνητικοί στον διάλογο «με όλες τις προοδευτικές δυνάμεις» αλλά όλα πρέπει να γίνουν «στην κατάλληλη ώρα».
Τη συνάντηση απέρριψε και το ΠΑΣΟΚ, καθώς εστιάζει και αυτό στη συζήτηση επί του προϋπολογισμού, προκειμένου «να αναδειχθούν τα αδιέξοδα της ασκούμενης κυβερνητικής πολιτικής». Όσον αφορά το ζήτημα της προεδρίας της Δημοκρατίας, το ΠΑΣΟΚ δηλώνει ότι «η συζήτηση είναι πρόωρη, δεν χρειάζονται βεβιασμένες κινήσεις και το ΠΑΣΟΚ θα τοποθετηθεί θεσμικά στον σωστό χρόνο».
Τι δηλούν όλα αυτά; Ότι των οικιών ημών εμπιπραμένων ημείς άδομεν.
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος χαιρέτησε την πτώση του καθεστώτος Άσαντ, ενώ οι υπόλοιποι υποδέχτηκαν τα γεγονότα με έκδηλη αμηχανία. Σωστά τους απασχολεί ο προϋπολογισμός, αλλά η αμηχανία τους για τη Συρία δείχνει την περίκλειστη φύση του πολιτικού συστήματος. Μάλλον ουδέν κατάλαβαν από τη Συρία.
Παρότι μας το λέει, με τη δική του οπτική για το δικό του εθνικό συμφέρον, ο Ερντογάν, ότι «μια φωτεινή περίοδος άρχισε στη Συρία». Και την ίδια στιγμή, ο πρόεδρος της Μεγάλης Εθνοσυνέλευσης Κουρτουλμούς, δήλωσε ότι η Τουρκία θα προσπαθήσει για την οικοδόμηση «μιας ελεύθερης και δημοκρατικής Συρίας». Τα ελληνικά κόμματα κατάλαβαν;
