Εκατοντάδες ακέραια ή σχεδόν ακέραια ευρήματα, κυρίως πήλινα ειδώλια και πολύμυξα φωτιστικά σκεύη, πολυάριθμα αναθήματα και εκατοντάδες πήλινα αρχαϊκά-ελληνιστικά ειδώλια έφερε στο φως η πρόσφατη ανασκαφική έρευνα της Ακρόπολης της αρχαίας πόλης της Κύθνου (σημερινό «Βρυόκαστρο»), η οποία κατοικήθηκε αδιάκοπα από τον 12ο αιώνα π.Χ. έως τον 7ο αιώνα μ.Χ.
Τα κτίρια της Ακρόπολης στα οποία εστίασαν οι αρχαιολογικές εργασίες της τελευταίας περιόδου, είχαν έρθει στο φως κατά το 2021. Ενώ, η ακριβής χρήση και η χρονολόγηση όλων των αποκαλυφθέντων οικοδομημάτων θα προσδιοριστεί όταν θα ολοκληρωθεί η μελέτη των ευρημάτων και των ανασκαφικών δεδομένων.
Σύμφωνα με το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού, «το Νότιο τμήμα της ακρόπολης προοριζόταν για εγκαταστάσεις στρατιωτικού χαρακτήρα, αναμφίβολα και της Μακεδονικής φρουράς που εγκατάστησε στην Κύθνο το 201 π.Χ. ο Φίλιππος Ε’. Πραγματοποιήθηκαν μόνον ορισμένοι καθαρισμοί στον τομέα αυτό, που έφεραν στο φως μια σειρά από δεξαμενές, οι οποίες προφανώς εξασφάλιζαν αποθέματα νερού σε καιρό πολιορκίας.
Tο Βόρειο τμήμα του πλατώματος καταλαμβάνει ιερό, το οποίο ταυτίστηκε το 2021 με βεβαιότητα με ιερό της Δήμητρας και της Κόρης. Εδώ συνεχίστηκαν οι έρευνες σε τρία κτίρια (αρ. 3, 4 και 6) καθώς και σε υπαίθριους χώρους».
Αεροφωτογραφία του Βόρειου τμήματος της ακρόπολης της αρχαίας Κύθνου (ιερό Δήμητρας και Κόρης. Πηγή φωτ.: ΥΠΠΟΑ
Οι έρευνες
Aεροφωτογραφία του ιερού της Δήμητρας και Κόρης. Σε πρώτο πλάνο ο ναός (Κτίριο 4), αριστερά το επίμηκες Κτίριο 3, στο μέσον το Κτίριο 5, στο μέσον δεξιά. το Κτίριο 6 (φωτ. Α. Μαζαράκης Αινιάν). Πηγή φωτ.: ΥΠΠΟΑ
Από ανακοίνωση του ΥΠΠΟΑ γίνεται γνωστό ότι το διμερές κτίριο 4 (διαστάσεων 7,50 Χ 5,70 μ.) ταυτίζεται με ναό, των κλασικών χρόνων. Στο Δυτικό χώρο, το 2021 είχαν βρεθεί τρεις θήκες από όρθια τοποθετημένες λίθινες πλάκες, τοποθετημένες εν μέρει μέσα σε στρώμα στάχτης που περιείχε πολλά καμένα οστά ζώων. Από το πίσω (Ανατολικό) δωμάτιο («άδυτο»), προέρχονται επίσης πολλά οστά μικρών ζώων, κυρίως όμως γνάθοι από χοιρίδια, θυμιατήρια πολύμυξα φωτιστικά σκεύη, καθώς και πήλινα γυναικεία ειδώλια.
Ειδώλια ένθρονων γυναικείων μορφών αρχαϊκών και κλασικών χρόνων. Πηγή φωτ.: ΥΠΠΟΑ
Ανάμεσα στο ναό αυτό και το επίμηκες Κτίριο 3 νοτιότερα, παρεμβάλλονται δύο σχεδόν τετράγωνα μικρά οικοδομήματα, 5 και 6, με αντικριστές εισόδους. Κατά την τελευταία περίοδο ολοκληρώθηκε η έρευνα του Δυτικού Κτιρίου 6 (διαστ. 4,85 Χ 4,25 μ.). Το εσωτερικό του διαμορφώνεται εσωτερικά σε τουλάχιστον τρία επίπεδα. Φαίνεται ότι εδώ βρισκόταν αρχικά η κύρια βαθμιδωτή πρόσβαση στο τέμενος, η οποία καταργήθηκε κατά τους ρωμαϊκούς χρόνους και ενσωματώθηκε στο Κτίριο 6, πιθανώς για την εξυπηρέτηση λατρευτικών αναγκών (ίσως ως μια προσομοίωση της καθόδου στον Άδη;).
Ολοκληρώθηκε η έρευνα περιμετρικά από το αντικριστό πρωιμότερο Κτίριο 5 που μάλλον ταυτίζεται και αυτό με δεύτερο μικρότερο ναό (διαστ. 3,80 Χ 3,30 μ.) καθώς, όπως φάνηκε το 2021, περιείχε κάτω από το τελευταίο δάπεδό του ποικίλα αναθήματα. Αποκαλύφθηκε ένα φροντισμένο πλακόστρωτο δάπεδο στο στενό διάδρομο ανάμεσα στα Κτίρια 4 και 5, ο οποίος υποδηλώνει ότι τα δύο αυτά οικοδομήματα ήταν ταυτόχρονα σε χρήση.
Κτίριο 3
Μήκους 21 και πλάτους 8,50 μέτρων, το Κτίριο 3 χαρακτηρίζεται από τραπεζιόσχημη τοιχοποιία και διαθέτει μνημειώδη είσοδο στο μέσον του επιμήκη Βόρειου τοίχου. Ανασκάφτηκαν δύο ζώνες τετραγώνων εσωτερικά του κτιρίου που επέτρεψαν να αποσαφηνιστεί ως ένα βαθμό η διαρρύθμισή του. Είναι αξιοσημείωτο ότι το μεγαλύτερο μέρος των αναθημάτων του ιερού προέρχεται από τις επιχώσεις εγκατάλειψης του εν λόγω οικοδομήματος.
Κτίριο 3. Ευρήματα κατά χώραν. Πηγή φωτ.: ΥΠΠΟΑ
Στο Ανατολικό τμήμα του κτιρίου αποκαλύφθηκαν μια σειρά από οδοντωτές εσοχές του φυσικού βράχου, που ορίζονται από τοιχάρια, που φαίνεται ότι διαμόρφωναν χώρους και «θήκες» για την φύλαξη και απόθεση αναθημάτων, καθώς στις περιοχές αυτές υπήρχε έντονη συγκέντρωση ευρημάτων όλων των κατηγοριών. Μεταξύ αυτών, διάσπαρτες πυρακτωμένες πλίθρες, αρκετά καμένα οστά ζώων, αναθήματα· μεγάλη συγκέντρωση αναθημάτων παρατηρήθηκε και σε λωρίδα κατά μήκος του πίσω (Νότιου) τοίχου του Δυτικού μισού του κτιρίου.
Χρήση και χρονολόγηση οικοδομημάτων
Όταν θα ολοκληρωθεί η μελέτη των ευρημάτων και των ανασκαφικών δεδομένων θα προσδιοριστεί η ακριβής χρήση και η χρονολόγηση όλων των αποκαλυφθέντων οικοδομημάτων. Εν γένει, η έρευνα του εσωτερικού των κτιρίων οδήγησε στην εύρεση πολυάριθμων αναθημάτων.
Ο κύριος όγκος προέρχεται από το Κτίριο 3 και από τον «αποθέτη». Συλλέχτηκαν πολλές εκατοντάδες πήλινα αρχαϊκά-ελληνιστικά ειδώλια, πολλοί λύχνοι αρχαϊκών-ρωμαϊκών χρόνων και πολύμυξα τελετουργικά φωτιστικά σκεύη, δακτυλιόσχημοι «κέρνοι» με επίθετα μικρογραφικά αγγεία, πλήθος επίθετων μικρογραφικών υδριών που έχουν αποκολληθεί από τελετουργικά σκεύη, εξαιρετικής ποιότητας κεραμεική, κυρίως Αττική μελανόμορφη και ερυθρόμορφη (υδρίες, κάλπεις κλπ.,), αλλά και άλλων εργαστηριακών κέντρων (Κορινθιακά, Κυκλαδικά και Ανατολικού Αιγαίου).
Στα αναθήματα συγκαταλέγονται και ορισμένα χάλκινα, αργυρά, οστέινα, και υάλινα κοσμήματα, μαρμάρινα και αλαβάστρινα αγγεία (φιάλες, πυξίδες), κ.ά. Βρέθηκαν και ορισμένα χάλκινα ρωμαϊκά νομίσματα (π.χ. sestertius του Τραϊανού, μετά το 106 μ.Χ., και νόμισμα Διοκλητιανού του 285 μ.Χ.). Ειδικό ενδιαφέρον παρουσιάζει ένα αργυρό νόμισμα Κύθνου με κεφαλή Απόλλωνα στον εμπροσθότυπο και λύρα στον οπισθότυπο, καθώς τα έως σήμερα γνωστά Κυθνιακά νομίσματα των Ελληνιστικών χρόνων είναι όλα χάλκινα.
Χάλκινα και αργυρά κοσμήματα (στρεπτά ενώτια, βελόνη, δαχτυλίδι, περίαπτο). Πηγή φωτ.: ΥΠΠΟΑ
Αρκετά αγγεία πόσεως, κυρίως ρωμαϊκών χρόνων, προερχόμενα τόσο από το εσωτερικό του ναού (Κτιρίου 4), όσο και από τις διάφορες επιχώσεις εντός του Κτιρίου 3 και από τον «αποθέτη», ταυτίζονται ως τελετουργικά καθώς έχουν επιγραφές που χαράχθηκαν πριν την όπτηση και αποτελούν αφιερώματα γυναικών, ενώ επιβεβαιώνουν ότι το ιερό ήταν αφιερωμένο στη λατρεία της Δήμητρας και της Κόρης. «Προσωρινά, θα μπορούσαμε μάλιστα να υποθέσουμε ότι το Κτίριο 4 ήταν ο ναός της Δήμητρας, ενώ το παρακείμενο μικρότερο Κτίριο 5 αυτός της Κόρης» διευκρινίζει το ΥΠΠΟΑ.
Εσωτερικά της θύρας του Κτιρίου 3 βρέθηκε, μετακινημένο από την αρχική θέση του, ενεπίγραφο μνημειώδες βάθρο διαστ. 1,43 Χ 0,47 Χ 0,21 (πάχ.), που σώζει την επιγραφή των ύστερων ελληνιστικών χρόνων «Νηρηίς δαμιουργός», το οποίο πιθανώς αναφέρεται σε κάποια αξιωματούχο του ιερού. Η χρήση της δωρικής διαλέκτου επιβεβαιώνει για μια ακόμη φορά την παράλληλη χρήση της με την Ιωνική στην Κύθνο.
Ενεπίγραφο βάθρο των ύστερων ελληνιστικών χρόνων κατά χώραν «Νηρηίς δαμιουργός». Πηγή φωτ.: ΥΠΠΟΑ
Πολλά από τα προαναφερθέντα αναθήματα παραπέμπουν και αυτά έμμεσα ή άμεσα στη λατρεία των δύο θεοτήτων, όπως και διάφορα μεμονωμένα ευρήματα, λ.χ. ένα ακόμη ειδώλιο κιστοφόρου ή αρκετά θραύσματα εισαγμένων Ελευσινιακών κέρνων.
Το ανασκαφικό πρόγραμμα
Η πρόσφατη ανασκαφική έρευνα της Ακρόπολης της αρχαίας πόλης της Κύθνου (σημερινό «Βρυόκαστρο») έγινε στο πλαίσιο συνεργατικού προγράμματος του Τομέα Αρχαιολογίας του Τμήματος Ιστορίας, Αρχαιολογίας & Κοινωνικής Ανθρωπολογίας Τμήματος του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και της Εφορείας Αρχαιοτήτων Κυκλάδων του ΥΠΠΟΑ.
Αεροφωτογραφία του Κτιρίου 3 κατά την ανασκαφή. Πηγή φωτ.: ΥΠΠΟΑ
Όσο για το πενταετές ανασκαφικό πρόγραμμα στο Βρυόκαστρο Κύθνου (2021-2025) διενεργείται υπό τη διεύθυνση του Καθηγητή Κλασικής Αρχαιολογίας Αλεξάνδρου Μαζαράκη Αινιάνος και του Εφόρου Αρχαιοτήτων Δρος Δημήτρη Αθανασούλη.
Οι έρευνες του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και της ΕΦΑ Κυκλάδων, στηρίζονται επίσης από τη ΓΓ Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής, το Δήμο Κύθνου, το Σύλλογο Φίλων του Αρχαιολογικού Μουσείου Κύθνου, τον καπετάνιο του πλοίου «ΜΑΡΜΑΡΙ», και κυρίως τον γενναιόδωρο χορηγό του ανασκαφικού προγράμματος, κ. Θανάση Μαρτίνο.
Την διεπιστημονική ερευνητική ομάδα αρχαιολόγων, αρχιτεκτόνων, συντηρητών, ζωοαρχαιολόγου, αρχαιομέτρη, κ.ά. πλαισίωσαν 33 φοιτητές και φοιτήτριες της αρχαιολογίας του πανεπιστημίου Θεσσαλίας, καθώς και δύο φοιτήτριες από τη Γαλλία.
Κεντρική φωτ.: Κτίριο 3. Πήλινο ειδώλιο ερμαϊκής στήλης κατά χώραν. Πηγή φωτ.: ΥΠΠΟΑ
