Μία ακουαρέλα του Νίκου Νικολαϊδη, αγορασμένη το 1973 από το εργαστήρι του ζωγράφου στην οδό Ακαδημίας, ήταν το πρώτο έργο της συλλογής του Χρίστου Χριστοφή. Αναρωτιέμαι αν μπορούσε να περάσει από το μυαλό του συλλέκτη πώς θα άνοιγε η τέχνη το βλέμμα του 50 χρόνια αργότερα.
Ο Χριστοφής, σε ηλικία 74 χρόνων σήμερα, εξακολουθεί να χαίρεται την εικαστική δραστηριότητα μέσα από τα τεχνοκριτικά του σημειώματα (στην περιοδική έκδοση «Οδός Πανός»), μέσα από τις εκθέσεις των καλλιτεχνών που υποστηρίζει, πάντοτε μοιραζόμενος την αγάπη του για τους Έλληνες δημιουργούς με τον κόσμο. Αυτό το μοίρασμα της τέχνης έρχεται να προσφέρει ως αντίδωρο στη γενέτειρά του, τις Οινούσσες, βάζοντας το θεμέλιο λίθο για τη δημιουργία μιας Πινακοθήκης στο νησί.
Ο συλλέκτης θα προικίσει το Δήμο Οινουσσών με 26 έργα δασκάλων καθώς και νεότερων Ελλήνων καλλιτεχνών, με μεγάλα ονόματα όπως οι Τάσος Μαντζαβίνος, Μιχάλης Μαδένης, Σταύρος Ιωάννου, Θανάσης Μακρής, Τάσος Μισούρας κ.α.
Πορτρέτο του συλλέκτη Χρίστου Χριστοφή, φιλοτεχνημένο από τον Μιχάλη Μαδένη
Γεννημένος το 1949 στις Οινούσσες, ο Χριστοφής τράβηξε ένα δρόμο που ήταν γραμμένος στη θάλασσα. Σπούδασε ναυπηγός στην Αγγλία και δραστηριοποιήθηκε στον χώρο της ναυτιλίας. Όμως αυτό δεν του στέρησε τα προσωπικά ταξίδια στην τέχνη από την οποία βγήκε πολλαπλά κερδισμένος. Δεν είναι τόσο τα έργα που απέκτησε στο διάστημα μισού αιώνα, όσο οι σχέσεις που έχτισε με λαμπρούς δημιουργούς, συνομήλικους μα και με πολύ νεότερους. Ειδικά το τελευταίο, τον διαφοροποιεί από άλλους γνωστούς συλλέκτες μας.
Ο Χριστοφής με το κύρος και την εμπειρία του οπλίζει τους νέους καλλιτέχνες με αυτοπεποίθηση να συνεχίσουν στα ωκεάνια νερά της τέχνης – και της επισφαλούς αγοράς της –, ενώ ο ίδιος πλαταίνει το βλέμμα του από τις επιλογές τους. Έτσι, κατόρθωσε να φτιάξει ένα corpus από εκατοντάδες αποκτήματα (ζωγραφική, σχέδιο, εγκαταστάσεις) που δείχνουν τις ανησυχίες, τις ωσμώσεις, αλλά και τους πειραματισμούς στην εγχώρια εικαστική σκηνή, χωρίς στεγανά.
Η πρώτη ύλη δηλαδή έχει δύναμη και αλήθεια και δεν εκφράζει συγκεκριμένα ρεύματα ή μεμονωμένους δημιουργούς. Καθώς θέλει να δίνει στα δημιουργήματα την ευκαιρία να τα χαίρονται πολλά βλέμματα, η δωρεά στις Οινούσσες έρχεται φυσικά και γίνεται πράξη υψηλής ευεργεσίας. Πρόκειται για «εισιτήριο» στην τέχνη που περνά στη νέα γενιά του νησιού, διαμορφώνοντας συνθήκες για σοβαρή καλλιτεχνική παιδεία.
Πορτρέτο του Χρίστου Χριστοφή φιλοτεχνημένο από τον Itsmi
Προς τιμήν του, ο Δήμαρχος Οινουσσών Γιώργος Δανιήλ δεν αρκέστηκε απλώς να εκφράσει ευγνωμοσύνη στον συλλέκτη, αλλά δήλωσε την καθαρή πρόθεσή του «να δημιουργήσουμε στον τόπο μας μια σημαντική κυψέλη τέχνης και πολιτισμού». Δεν είναι διόλου αυτονόητο, αν μάλιστα λάβουμε υπόψη πώς συμπεριφέρεται το Ελληνικό Δημόσιο και οι λειτουργοί του.
«Έχω βρει το ικιγκάι μου στην τέχνη, όπως θα έλεγαν οι Ιάπωνες. Αυτό για το οποίο αξίζει να ζει κανείς, να έχει μια ευτυχισμένη ζωή» έχει πει ο συλλέκτης που δε μένει σε συμβουλές. Μοιράζεται την τέχνη ως πολικό αστέρι και την ταξιδεύει στα βόρεια του Αιγαίου.
Για το καλό νέο επιλέξαμε ως κεντρική φωτογραφία τον «Ευαγγελισμό» του Τάσου Μισούρα από τη συλλογή του Χρίστου Χριστοφή (2002). Περισσότερα για τη συλλογή εδώ.
