Περιορισμένος αριθμός προβολών για την ταινία του Τομ Βολφ που αναβιώνει το οπερατικό ντεμπούτο της Κάλλας στο Παρίσι έχοντας πρωτίστως βρει και αποκαταστήσει τις λησμονημένες κόπιες στην Αθήνα. Μία αλληγορία των ερωτικών σχέσεων με το φθινόπωρο στη νέα ταινία του Φινλανδού Καουρισμάκι και το σκηνοθετικό ντεμπούτο της Εύας Νάθενα στο δημιούργημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, «Φόνισσα».
Πρόκειται για τρεις από τις συνολικά πέντε νέες ταινίες που βγαίνουν στους κινηματογράφους από την Πέμπτη 30 Νοεμβρίου. Τον αριθμό συμπληρώνουν μία ταινία δράσης και μία ταινία τρόμου. Στην «Σιωπηλή Οργή» του Τζον Γου ένας πατέρας βλέπει το γιο του να πεθαίνει εξαιτίας ανταλλαγής πυροβολισμών μεταξύ συμμοριών προκαλώντας έναν ατελεύτητο κύκλο εκδίκησης. Στα «Παιχνίδια Θανάτου» των Ερεν Σελεμπόγλου και Άρι Κόστα ένα παιχνίδι μεταξύ εφηβών εμπλέκει τον δαιμονισμό και εξερευνά την ισχύ της οικογένειας και το τραύμα.
Callas – Paris, 1958
Το ντεμπούτο της Μαρίας Κάλλας στην Όπερα του Παρισιού, στις 19 Δεκεμβρίου 1958, αναβιώνει μέσα από την ταινία «Callas – Paris, 1958» του Τομ Βολφ, σε έγχρωμη 4K αποκατάσταση και ήχο Surround Dolby Atmos αποκλειστικά για τη μεγάλη οθόνη.
Σε εκείνη την παράσταση «η Κάλλας τραγουδά σε πολλά και διαφορετικά στυλ τα οποία κάνουν την ίδια να κυμαίνεται από δραματική σοπράνο σε λυρική σοπράνο» καθότι το πρόγραμμα αποτελείτο από τα αποσπάσματα των έργων «Νόρμα», «Τροβατόρε», «ο Κουρέας της Σεβίλλης» και ολόκληρη τη Β’ πράξη από την «Τόσκα». Αναδεικνύοντας το μέγεθος και τις απεριόριστες διαστάσεις της Κάλλας, τόσο φωνητικά, όσο και υποκριτικά, όπως έχουμε αναφέρει στο σημείωμά μας «Μαρία Κάλλας: ‘’Η φωνή του 20ού αιώνα’’ στο Παρίσι».
Στο σημείωμα αναγράφονται και οι επιλεγμένοι κινηματογράφοι στους οποίους προβάλλεται η ταινία, στις 2 και 3 Δεκεμβρίου – η πρεμιέρα (2/12) συμπίπτει με την επέτειο των 100 χρόνων από τη γέννησή της, στις 2 Δεκεμβρίου 1923.
Πεσμένα φύλλα
Έμπλεη συναισθήματος η 14η ταινία του Φινλανδού Άκι Καουρισμάκι με τίτλο «Πεσμένα φύλλα» για την οποία τιμήθηκε με το Βραβείο της Επιτροπής στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών. Στον πυρήνα η συνάντηση δύο μεταξύ τους άγνωστων ανθρώπων που ερωτεύονται αλλά μία άτυχη στιγμή τους απομακρύνει: το χαρτί με το τηλέφωνο της κοπέλας πέφτει και ταξιδεύει πλάι με τα φύλλα στη διαδρομή που διασχίζει ο άνεμος.
Το φθινόπωρο στη ζωή τους διαδέχεται ο χειμώνας, μέλλει να συναντηθούν ξανά – με κάποιον τρόπο – ώστε να επέλθει η άνοιξη στην ψυχή τους. Με διακριτικότητα και δίχως υπερβολή ο Καουρισμάκι τονίζει τη δύναμη της συντροφικότητας παραλληλίζοντας την ερημία της ψυχής με την εποχή.
Η Φόνισσα
Πανελλήνια πρώτη στο 64ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης για το σκηνοθετικό ντεμπούτο της ενδυματολόγου και σκηνογράφου Εύας Νάθενα, «Η Φόνισσα», βασισμένο στη νουβέλα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη. Εικαστικά άρτια και με χρωματική γκάμα αντίστοιχη του βάρους των πράξεων της πρωταγωνίστριας, η κάμερα της Νάθενα καταγράφει σειρά δολοφονιών κοριτσιών σε ένα απομακρυσμένο νησί της Ελλάδας, γύρω στο 1900.
Τα γενικά, πανοραμικά πλάνα του νησιού, τονίζουν το αδιέξοδο των γυναικών στην πατριαρχική κοινωνία και τη μη παρέκκλιση στις προμελετημένες πράξεις της Φραγκογιαννούς προκειμένου –κατά την κρίση της– να μην υποστούν τα κορίτσια, ως γυναίκες, τη βία και την κακοποίηση που η ίδια γνώρισε και της «πήρε» τη ζωή. Τι είναι προτιμότερο; Η αφαίρεση μίας ζωής με γνώμονα τη δική της ζωή ή η ευκαιρία τα κορίτσια να ζήσουν επειδή έχεουν δικαίωμα στη ζωή; Πόσο βαθιά έχουν χαραχθεί στο σώμα των γυναικών οι νόμοι της πατριαρχίας ώστε τα χέρια τους να διαπράττουν έγκλημα;
Παίζουν οι Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, Μαρία Πρωτόπαππα, Πηνελόπη Τσιλίκα, Γιάννης Τσορτέκης, Αντώνης Τσιοτσιόπουλος.
Κεντρική φωτ.: Από την ταινία «Callas - Paris, 1958» © Fonds de Dotation Maria Callas
