Πέθανε η Βρετανή ηθοποιός Τζόαν Πλοουράιτ - Χήρα του Λόρενς Ολίβιε με 60χρονη καριέρα

Πέθανε η Βρετανή ηθοποιός Τζόαν Πλοουράιτ - Χήρα του Λόρενς Ολίβιε με 60χρονη καριέρα

Μία από τις πιο καταξιωμένες ηθοποιούς της Βρετανίας στο θέατρο και την οθόνη και χήρα του Λόρενς Ολίβιε, η Τζόαν Πλοουράιτ «έφυγε» από τη ζωή σε ηλικία 95 ετών έχοντας σημειώνει μία επιτυχή 60χρονη καριέρα κατά την οποία είχε λάβει μία υποψηφιότητα για Όσκαρ για την ταινία «Μαγεμένος Απρίλιος» (1991). Της έχουν απονεμηθεί δύο Χρυσές Σφαίρες και ένα βραβείο Τόνι ενώ ήταν υποψήφια για βραβείο BAFTA. Κατέχει τον τίτλο της βαρόνης από τον σύζυγό της σερ Λόρενς Ολίβιε. Αποσύρθηκε από το θέατρο και τον κινηματογράφο το 2014 έχοντας χάσει την όρασή της.

 

Σε δήλωση της οικογένειας αναφέρεται: «Με μεγάλη θλίψη η οικογένεια της Τζόαν Πλοουράιτ, σας ενημερώνει ότι απεβίωσε στις 16 Ιανουαρίου 2025, περιτριγυρισμένη από την οικογένειά της στο Denville Hall σε ηλικία 95 ετών. Είχε μια μακρά και λαμπρή καριέρα στο θέατρο, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση επί επτά δεκαετίες, μέχρι που η τύφλωση την ανάγκασε να αποσυρθεί. Διέμεινε τα τελευταία 10 χρόνια της στο Σάσσεξ με συνεχείς επισκέψεις από φίλους και συγγενείς, γεμάτες με πολύ γέλιο και όμορφες αναμνήσεις», όπως ανέφερε σε ανακοίνωσή της η οικογένεια της Πλοουράιτ.

Προσθέτοντας: «Είμαστε τόσο περήφανοι για όλα όσα έκανε η Τζόαν και για το ποια ήταν ως ένα αγαπητό και βαθιά περιεκτικό ανθρώπινο ον. Αναπαύσου εν ειρήνη, Τζόαν...»

Γεννημένη στο Σκάνθορπ το 1929, η Τζόαν Πλοουράιτ πρωταγωνίστησε στο West End του Λονδίνου τη δεκαετία του 1950 και εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο Royal Court το 1957 με συμπρωταγωνιστή της στο έργο «The Entertainer» τον Ολίβιε τον οποίο και παντρεύτηκε το 1961. Αμφότεροι, ήταν υποψήφιοι για βραβεία Bafta για την κινηματογραφική εκδοχή, η οποία κυκλοφόρησε τρία χρόνια αργότερα.

Η Πλοουράιτ κέρδισε βραβείο Tony για τον πρωταγωνιστικό της ρόλο στο «A Taste of Honey» στο Broadway της Νέας Υόρκης, επίσης το 1960. Πήρε άλλη μια υποψηφιότητα Bafta το 1978 για το Equus, στο πλευρό του Ρίτσαρντ Μπάρτον.

Το 1970 η Πλοουράιτ έλαβε τη διάκριση «Διοικητής του πιο εξαίρετου τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας» (CBE) του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας και το 2004 την ανώτερη διάκριση «Ιππότης Διοικητής του πιο εξαίρετου τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας» (DBE) για την προσφορά της στις Τέχνες.

Μετά τον γάμο της με τον σερ Λόρενς Ολίβιε, ο επίσημος τίτλος της ήταν λαίδη Ολίβιε, αλλά δεν τον χρησιμοποίησε ποτέ στην επαγγελματική της πορεία και διατήρησε το πατρικό της όνομα. Το 1970 στον Ολίβιε δόθηκε ο τίτλος του βαρόνου του Μπράιτον της Κομητείας του Σάσεξ και συνεπώς η Πλοουράιτ απέκτησε τον επίσημο τίτλο της βαρόνης.

Κινηματογραφική καριέρα

Ο πρώτος της κινηματογραφικός ρόλος ήταν στην ταινία «Το άλλοθι της τελευταίας ώρας» το 1957. Ακολούθησε η κινηματογραφική μεταφορά του θεατρικού έργου «Ο νουμερίστας», ταινία για την οποία ήταν υποψήφια ως πρωτοεμφανιζόμενη ηθοποιός στα βραβεία BAFTA. Για BAFTA Β' γυναικείου ρόλου προτάθηκε και το 1977 για την ταινία «Έκβους» του Σίντνεϊ Λουμέτ.

Για αρκετά χρόνια εργάστηκε ελάχιστα στον κινηματογράφο και μόνο από τη δεκαετία του 1990 άρχισε να εμφανίζεται πιο τακτικά σε ταινίες. Το 1993, για τον ρόλο της στην ταινία «Μαγεμένος Απρίλης» κέρδισε μια Χρυσή Σφαίρα Β' Γυναικείου ρόλου και ήταν υποψήφια για Όσκαρ Β' γυναικείου ρόλου, ενώ την ίδια χρονιά, για την τηλεοπτική ταινία Στάλιν, κέρδισε μια Χρυσή Σφαίρα Β' Γυναικείου ρόλου σε τηλεταινία και ήταν υποψήφια στα Βραβεία Έμμυ Ζώνης Υψηλής Τηλεθέασης στην κατηγορία Β' Γυναικείου ρόλου. Το 1996 υποδύθηκε την νταντά στα 101 σκυλιά της Δαλματίας. Το 1999 πρωταγωνίστησε στην ταινία «Τσάι με τον Μουσολίνι» μαζί με δυο άλλες μεγάλες κυρίες της βρετανικής σκηνής, τη Τζούντι Ντεντς και τη Μάγκι Σμιθ.

Το 2001 κυκλοφόρησε η αυτοβιογραφία της με τίτλο «And That's Not All: The Memoirs of Joan Plowright». Λίγο πριν το 2010 η Πλοουράιτ άρχισε να έχει προβλήματα όρασης λόγω της εκφύλισης της ωχράς κηλίδας γι' αυτό και το 2014 ανακοίνωσε την αποχώρησή της από το επάγγελμα της ηθοποιού καθώς ήταν πλέον τυφλή.. Παρά ταύτα, το 2018 εμφανίστηκε πάλι στη μεγάλη οθόνη, στο ντοκιμαντέρ «Τσάι με τις κυρίες», όπου μαζί με τις φίλες της Αϊλίν Άτκινς, Τζούντι Ντεντς και Μάγκι Σμιθ αναπολούσαν τις εμπειρίες τους από το θέατρο και συζητούσαν για την προσωπική τους ζωή. Το ντοκιμαντέρ είχε γυριστεί στην εξοχική κατοικία της Πλοουράιτ και του Ολίβιε.

Για περίπου 50 χρόνια η Πλοουράιτ συμμετείχε σε αρκετές παραγωγές της βρετανικής τηλεόρασης, κυρίως σε τηλεοπτικής μεταφορές θεατρικών έργων, όπως «Ο έμπορος της Βενετίας» (1973), «Σάββατο, Κυριακή, Δευτέρα» (1978), «Δάφνη Λαουρέολα» (1978), «Η σημασία του να είναι κανείς σοβαρός» (1986), «Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα» (1991) και μεταφορές λογοτεχνικών έργων όπως «Η μικρή πριγκίπισσα» (1951), «Μόμπι Ντικ» (1955), «Το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ» (1980), «Η επιστροφή στο χωριό» (1994). Η τελευταία της δουλειά στην τηλεόραση ήταν η αμερικάνικη τηλεταινία «Σκρουτζ και Μάρλεϊ» του 2001, όπου κρατούσε τον ρόλο της αφηγήτριας.

Κεντρική φωτ.: Η ηθοποιός Τζόαν Πλοουράιτ μετά την ανακήρυξή της σε Dame από τον πρίγκιπα Κάρολο στο παλάτι του Μπάκιγχαμ στο Λονδίνο, Παρασκευή 20 Φεβρουαρίου 2004. Φωτ.: AP Photo/Stefan Rousseau, pool