Ζευγάρι στη ζωή και στην τέχνη, ο Μιχάλης και η Αγνή Κατζουράκη διασταυρώνουν το έργο τους στη Θεσσαλονίκη συγκεντρώνοντας μία πλούσια συγκομιδή εβδομήντα χρόνων. Μαζί με τον Φρέντυ Κάραμποτ σφράγισαν τον χώρο της οπτικής επικοινωνίας, κάνοντας το εμπειρικό τότε design μια νέα τέχνη.
Η πορεία αυτή δεν ήταν πυροτέχνημα, αλλά έχει βάθος και συνέπεια, εκπαιδεύοντας το ελληνικό κοινό τη δεκαετία του ’60 και του ’70, σε μια νέα οπτική γλώσσα με χρώματα, σύμβολα, αναφορές. Με πιο χαρακτηριστικές τις αφίσες τους για τον ΕΟΤ και την προώθηση του ελληνικού τουρισμού, συμπύκνωσαν το πνεύμα μιας εποχής και θεωρούνται ακόμα πρότυπα για τη λιτότητα και τη φρεσκάδα τους.
«Καλλιτεχνικές προσωπικότητες, ευγενικές φυσιογνωμίες σπάνιας ποιότητας, ο Μιχάλης και η Αγνή Κατζουράκη, εκλεκτοί φορείς της απροσποίητης σεμνότητας, γνωρίζουν από πολύ νωρίς πώς να εκφράζονται χωρίς τα περιττά και τα ανούσια, πέτυχαν με το σύνολο της εικαστικής τους κατάθεσης να προσφέρουν αισθητική συγκίνηση και να μεταπλάσουν με καθαρά προσωπικό κώδικα τις καλλιτεχνικές τους δημιουργίες σε αέναη ομορφιά, σε παντοτινό όραμα ζωής» γράφει η Μαίρη Μιχαηλίδου, Επίτιμη Γενική Διευθύντρια του Υπουργείου Πολιτισμού στην έκδοση της έκθεσης των δύο καλλιτεχνών στο Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών.
Η Αγνή και ο Μιχάλης Κατζουράκης. Πηγή φωτ.: https://digitalculture.gov.gr/
Η ταυτόχρονη παρουσίαση του έργου ζευγαριών καλλιτεχνών, είναι μία πρακτική που αποτελεί παράδοση για το Τελλόγλειο Ίδρυμα στη Θεσσαλονίκη, αφού πριν από το ζεύγος Κατζουράκη, είχαν προηγηθεί εκθέσεις του Πάρι Πρέκα και της Μερόπης Στεφανάτου-Πρέκα, του Άγγελου Βλάσση και της Μαρίας Ζιάκα, αλλά και του Εδουάρδου Σακαγιάν και της Άννας Μαρίας Τσακάλη. «Πιστεύω ότι η ταυτόχρονη συνύπαρξη του έργου τους με ουσιαστικές διαφορές θεματικά και μορφολογικά, οδηγούν τον θεατή να αντιληφθεί συγγένειες και διαφοροποιήσεις μεταξύ τους, κυρίως όμως το πώς οι κοινές εμπειρίες και ανησυχίες που έχουν, μετουσιώνονται σε καλλιτεχνικές δημιουργίες», εξηγεί η γενική διευθύντρια του Τελλόγλειου, Αλεξάνδρα Γουλάκη-Βουτυρά κι επισημαίνει για τους δύο:
«Ο Μιχάλης, πρωτεργάτης της γεωμετρικής τέχνης, που εμφανίζεται στην Ελλάδα τη δεκαετία του ’60, διακρίνεται για τη σταθερή και συνεπή του παρουσία στον ελληνικό και διεθνή χώρο από τα μέσα της δεκαετίας του ’50 με το πολύπλευρο έργο του (ζωγραφική, επιτοίχια, γλυπτά).
Μετά τη μεγάλη αναδρομική του έκθεση στο Μουσείο Μπενάκη το 2015 βρίσκουμε τον Μιχάλη Κατζουράκη στο Τελλόγλειο, να επανέρχεται σε παλιότερες θεματικές και να πειραματίζεται με νέα φρεσκάδα σε κάποια υλικά: ο καθρέφτης, τα σπασμένα μπουκάλια, φώτα νέον, led, τυπογραφικοί σφιγκτήρες, μεταλλικές περσίδες και σωλήνες με φως, χαρτί οντουλέ, επανεμφανίζονται τώρα σε νέες σχέσεις και συνδυασμούς.''Καθένας βλέπει διαφορετικά πράγματα'', δηλώνει ο ίδιος για την ανεξάντλητη ποικιλία των υλικών.
Γλυπτά («Box») του Μιχάλη Κατζουράκη. Πηγή φωτ.: https://digitalculture.gov.gr/
Η Αγνή μπήκε από νωρίς στον χώρο της γραφιστικής και του αφιερώθηκε αυτοδίδακτη, όπως δηλώνει, μαθαίνοντας στο πεδίο. Ασχολήθηκε με την εικονογράφηση παιδικών βιβλίων και έχει να επιδείξει σπουδαίες επιδόσεις στην αφίσα με εξαιρετική στόχευση στο μήνυμα, με λιτότητα, φαντασία και πνευματώδες χιούμορ. Η ζωγραφική της είναι ένα ξέσπασμα που εκφράζει τις αγωνίες, τους φόβους της καθώς περνάει ο χρόνος, το άγχος για τη φθορά και τον θάνατο, ενώ επανέρχονται στην επιφάνεια παιδικά τραύματα που επιτείνουν σύγχρονες τραγωδίες, καταστροφές, το προσφυγικό.
Τόσο ο Μιχάλης, όσο και η Αγνή, διακρίνονται για τη συνέπεια των προβληματισμών τους στην εφαρμοσμένη γραφιστική δουλειά τους που συνδέεται απόλυτα και δεν πρέπει να διαχωρίζεται από την εικαστική παραγωγή του.
Η ταυτόχρονη συνύπαρξη του έργου τους, με μεγάλες διαφορές θεματικά και μορφολογικά (γεωμετρικότητα, ποίηση αφαίρεσης και κρυμμένος συναισθηματισμός του Μιχάλη -διαδρομές ψυχής της Αγνής με έντονη εσωτερική φόρτιση), οδηγεί τον θεατή να αντιληφθεί συγγένειες και διαφοροποιήσεις μεταξύ τους, ιδίως τον τρόπο που κοινές εμπειρίες και αγωνίες μετουσιώνονται σε καλλιτεχνική έκφραση και δημιουργία. Το έργο τους συνολικά προσφέρει τη γνωριμία με ποιότητες και πολιτισμικές αξίες που χρειαζόμαστε σήμερα περισσότερο από ποτέ».
Λήψη από την έκθεση των Μιχάλη και Αγνής Κατζουράκη στο Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών. Πηγή φωτ.: https://digitalculture.gov.gr/
Η προετοιμασία της έκθεσης έγινε από τους ίδιους τους καλλιτέχνες.
Διάρκεια έκθεσης έως την Τετάρτη 10 Ιανουαρίου 2024. Αγίου Δημητρίου 159Α, απέναντι από την Ιατρική Σχολή του Α.Π.Θ.
Κεντρική φωτ.: Η Αγνή και ο Μιχάλης Κατζουράκης το 1988
