Στην εκκίνηση της εβδομάδας σημείωνα πως φαίνεται «να ξυπνά η κυβέρνηση» και να αφήνει πίσω «τη θερινή παραλυσία» της. Αναφερόμουν σε μια σειρά από υπουργικές πρωτοβουλίες που ανταποκρίνονται στο ζητούμενο μεγάλου ποσοστού συμπολιτών, που υπερψήφισαν Μητσοτάκη. Τις πολυαναμενόμενες αλλαγές, εξίσου σε πολλά επίπεδα. Διοίκησης του κράτους, λειτουργίας του Δημοσίου και βελτίωσης της καθημερινότητας.
Το κλείσιμο της εβδομάδας, συμπίπτει με την κυβερνητική ανακοίνωση περί καθιέρωσης της επιστολικής ψήφου. Ανακούφιση, ανάταση, αισιοδοξία από μία και μόνο απόφαση που έλαβαν Ν. Κεραμέως και Θ. Λιβάνιος, ως πολιτική ηγεσία του υπ. Εσωτερικών. Εντάσσει την Ελλάδα στη χωρία των σοβαρών κρατών και απαντά στο μόνιμο αίτημα Ελλήνων πολιτών, οι οποίοι ζώντας σε άλλα προηγμένα κράτη, άλλαξαν νοοτροπία, αντιλήψεις και απαιτούσαν να συμπεριφέρεται με σύγχρονο τρόπο και η πατρίδα τους.
Οι υστερικού τύπου φοβίες, οι αναχρονισμοί και οι ανασφάλειες της αντιπολίτευσης δεν ανταποκρίνονται στη διαμόρφωση ενός κράτους προηγμένου σε όλους τους τομείς. Θα ακουστούν, πάλι, πολλά και ήδη γνωστά που όμως τελικά θα χαθούν μέσα στη λήθη που σκεπάζει την γκρίνια και την αντιπαραγωγική πολιτική. Ένας ζητά εγγυήσεις για διαφάνεια, άλλος λέει ότι μπορεί να γίνει νοθεία με την επιστολική ψήφο κι άλλα παρόμοια αβάσιμα παράγωγα λαϊκισμού, τα οποία διαψεύδονται από τις τεχνολογικές δικλείδες ασφαλείας που ενεργοποιούνται για να στηθεί όλος ο μηχανισμός.
Με λίγα λόγια, δεν δίνουμε σημασία στην πολιτική κλάψα…
Είχα την ευκαιρία να φιλοξενήσω επί δύο ώρες στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΙ τον Κωστή Χατζηδάκη προκειμένου να απαντήσει όχι μόνο στις ερωτήσεις, αλλά κυρίως στις απόψεις των πολιτών που ζητούν κάτι άλλο στην αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής από την κυβερνητική επιλογή των τεκμηρίων διαβίωσης. Προτάσεις συμπολιτών, οι οποίες είναι πραγματικά χρήσιμες, όμως δεν μπορούν να εφαρμοστούν γιατί οι υπηρεσίες του κράτους δεν είναι ακόμη έτοιμες να το κάνουν.
Η ατάκα του Χατζηδάκη «Τι θέλετε; Μέχρι να εφαρμοστεί η Τεχνητή Νοημοσύνη στο Δημόσιο να μην αντιμετωπίσουμε την φοροδιαφυγή;» αποτυπώνει τη «λογική» της χρόνιας αναβλητικότητας του πολιτικού συστήματος να βάλει μπροστά τα δύσκολα. Αρκεί να σκεφτούμε ότι χρειάστηκε μια δεύτερη κυβέρνηση Μητσοτάκη, κι ένας άλλος υπουργός Οικονομικών, δηλαδή ο Χατζηδάκης για να αρχίσουμε να συζητούμε για μια αυτονόητη πολιτική καταπολέμησης της φοροδιαφυγής, όπως υπαγορεύει η κοινή λογική.
Το δεύτερο που μου έκανε εντύπωση είναι η έλλειψη βασικών γνώσεων ως προς τη διαχείριση των δημόσιων οικονομικών, της κατανομής και της χρήσης των φόρων, ακόμη και της έννοιας του ΦΠΑ, που πρέπει να οδηγήσει το υπ. Παιδείας να εντάξει απλά μαθήματα οικονομικής γνώσης στα πρώτα στάδια της εκπαίδευσης.
Πάντως, όσα εξαγγέλλει ο υπ. Οικονομικών και τα οποία συναντούν την αντίρρηση μιας μερίδας θιγόμενων, κατά δήλωση τους, επαγγελματιών, καταδεικνύουν την ανάγκη βαθύτερων διαρθρωτικών αλλαγών που χρειάζεται ο παραγωγικός τομέας στην Ελλάδα. Αλλαγές που σίγουρα θα φέρει, εκ των πραγμάτων, το άμεσο μέλλον, εάν θέλουμε και η Ελλάδα (μας) να είναι ένα κράτος σύγχρονο, κάτι που δεν μπορεί να γίνει με λόγια…
Αισιοδοξούμε, από την παρουσία του Πρωθυπουργού σε κοινή εκδήλωση με το ελληνικό τμήμα της Google, στο παλιό Καπνεργοστάσιο, με αφορμή την 15ετή παρουσία του τεχνολογικού κολοσσού στην πατρίδα μας.
Είπε ο Μητσοτάκης, ότι η Ελλάδα πρέπει να εξελιχθεί σε παγκόσμιο τεχνολογικό κέντρο τόσο όσον αφορά την Τεχνητή Νοημοσύνη και να αναλάβει ρόλο ρυθμιστή όσον αφορά την ηθική της διάσταση, αλλά και τον Κώδικα Δεοντολογίας της Τεχνητής Νοημοσύνης.
Η Ελλάδα, πρόσθεσε ο Πρωθυπουργός, πρέπει να αναδειχθεί σε παραγωγό και όχι απλώς καταναλωτή της τεχνολογίας η οποία θα φέρει πρόοδο σε τομείς που θα ωφελήσουν το κοινωνικό σύνολο από την Υγεία έως την Εκπαίδευση.
Να λοιπόν, μπορούν να συμβούν μικρές «επαναστάσεις» που συμπληρώνουν δίπλα στην Αισιοδοξία την Ικανοποίηση, ώστε να βηματίσουμε κι εμείς στην εποχή του AI…
