Θυμάστε, σχολιάζαμε πριν από 15 ημέρες την άρνηση των συμβολαιογράφων να αποδεχθούν το επερχόμενο, εκ των πραγμάτων λόγω της εξέλιξης της τεχνολογίας, ψηφιακό συμβόλαιο. Η στιγμή της εφαρμογής φέρνει και τα όργανα της αντίδρασης. Απειλούν με αποχή οι συμβολαιογράφοι. Πολυκαιρισμένη αντίδραση μπροστά στο καινούργιο…
Κάτι σαν τη γύρη την άνοιξη, οι μεταρρυθμίσεις! Αγαπούμε τις μεταρρυθμίσεις, όπως αγαπούμε την άνοιξη, την ωραιότερη εποχή του χρόνου. Θεωρητικά τουλάχιστον. Μπορεί να ανοίγει η διάθεση μας, την εποχή της ανθοφορίας, δεν αποφεύγεται όμως και η γύρη που άλλους ταλαιπωρεί και βασανίζει.
Με τις μεταρρυθμίσεις συμβαίνει το ίδιο. Τις αγαπούμε και τις ζητούμε, για να μην πω τις απαιτούμε. Θεωρητικά πάντα. Ξιφουλκούμε υπέρ τους στις παρέες. Όταν έρθει η στιγμή της εφαρμογής τους τότε χάνεται η μαγεία. Αρχίζει η ενόχληση και μετά ακολουθεί η φασαρία…
Η συνήθης κριτική προς την Κυβέρνηση αυτή την εποχή σχετίζεται με τους χαμηλούς ρυθμούς στις σχεδιαζόμενες από εκείνη αλλαγές. Τις υποσχέθηκε αλλά καθυστερεί την υλοποίηση τους. Εξαγγελθείσες παρεμβάσεις σε κρίσιμα θέματα της διοίκησης που θα βελτιώσουν τις συνθήκες της καθημερινότητας απλώς αναμένονται, περιμένουν τη σειρά τους.
Και μόλις η Κυβέρνηση ανάβει «πράσινο» στις αλλαγές, πλακώνει η αναχρονιστική αντίδραση.
Περίπτωση πρώτη, οι συμβολαιογράφοι και το ψηφιακό συμβόλαιο. Ούτε να το ακούσουν! Κάποιες, κάποιοι του επαγγέλματος με εμμονή, πιστοί στο έγχαρτο. Κατ´ ουσία περισσότερο φοβούνται το άγνωστο μέλλον, όπως, κάποτε, με τους Δαναούς και τα δώρα τους…
Περίπτωση δεύτερη, το φορολογικό νομοσχέδιο. Μια μεγάλη Μεταρρύθμιση με την οποία η Κυβέρνηση θα προσπαθήσει να αντιμετωπίσει τη φοροδιαφυγή. Σ´ ένα βαθμό τουλάχιστον. Αυτό που, όμως, προβάλλεται απ´ όλο το νομοσχέδιο είναι η φορολογία των ελεύθερων επαγγελματιών. Δηλαδή, η άρνηση εκατοντάδων χιλιάδων επαγγελματιών που αντιστέκονται στην καταβολή του φόρου.
Να συμφωνήσουμε για τις ανάγκες του διαλόγου, ότι η επιλογή των τεκμηρίων δεν συνάδει με τις αρχές μιας, κατά δήλωση της, φιλελεύθερης κυβέρνησης. Απορρίπτει η Κυβέρνηση την επιβολή της ορίζοντας φορολογίας και προτιμά να στριμώξει με τα τεκμήρια διαβίωσης χιλιάδες επαγγελματίες. Αυτούς που σύμφωνα με τη φορολογική τους δήλωση «φυτοζωούν», υπομένοντας χειρότερη μοίρα από τους υπαλλήλους τους…
Σε λίγες ημέρες ευγενείς τάξεις επαγγελματιών ετοιμάζονται να διαδηλώσουν εναντίον του Κ. Μητσοτάκη. Τους αιφνιδίασε, λένε, με το φορολογικό νομοσχέδιο Χατζηδάκη. Για να είμαστε ακριβείς η Κυβέρνηση υποσχέθηκε την πάταξη της φοροδιαφυγής. Η οποία είναι μια κορυφαία Μεταρρύθμιση, αρκεί να εφαρμοστεί.
Φυσικά τη θέλουμε δηλώνει η πλειονότητα, για να μην παρεξηγηθεί ότι παρανομεί. Να εφαρμοστεί ρωτά η Κυβέρνηση και παίρνει ψήφο στις εκλογές. Επομένως, αρχίζουμε ξαναλέει η Κυβέρνηση. Τότε ξεσπούν οι κινητοποιήσεις. Διότι οι Μεταρρυθμίσεις μας προκαλούν αλλεργία. Αν όμως η προσπάθεια ξεκινούσε από μια άλλη επαγγελματική ή κοινωνική ομάδα τότε δεν θα υπήρχε κανένα πρόβλημα.
Ας δείξουμε συγκατάβαση. Στον τόπο μας οι αλλαγές θέλουν το χρόνο τους. Η λέξη «αλλαγή» διαχρονικά κινητοποιεί το θυμικό μας. Η έννοια της μάλλον προβληματίζει. Και η εφαρμογή της ενοχλεί.
Άρα, προτιμάται η λέξη που δεν σημαίνει τίποτε…
Παρ´ όλα αυτά, εάν κοιτάξουμε πενήντα χρόνια πίσω θα βρούμε τόσες πολλές αλλαγές που θα πάρει χρόνο να απαριθμήσουμε. Πέρασαν με φασαρία, γκρίνια και μουρμούρα. Πέρασαν κι εφαρμόζονται.
Ποιος τις θυμάται, όπως έλεγε ο αείμνηστος πατέρας του Πρωθυπουργού…
