Οι αγρότες ανήγγειλαν μπλόκα στους εθνικούς δρόμους για να δοκιμάσουν την Κυβέρνηση. Θα στήσουν οδοφράγματα με τα τρακτέρ τους και θα υπενθυμίσουν «ένδοξες» στιγμές από το παρελθόν. Ο Κ. Μητσοτάκης πήγε με άνεση την προηγούμενη εβδομάδα στο μπλόκο της Βόνιτσας και μίλησε μαζί τους.
Αναγνώρισε τα προβλήματα τους και έδρασε αμέσως. Ανακοίνωσε παροχές στο πλαίσιο της δημοσιονομικής αντοχής. Δεν ικανοποίησαν. Τώρα, εκείνοι που του έδωσαν 48% στις πρόσφατες εκλογές τραβούν το σχοινί στα άκρα. Όπως λέει η Αντιπολίτευση, είναι «δικοί» του όσοι αντιδρούν. Ο Πρωθυπουργός θα χρειαστεί να ξεδιπλώσει τη μαεστρία και την πολιτική του τέχνη για να ελιχθεί ανάμεσα στις συμπληγάδες. Η κοινωνία εκφράζει τη συμπάθεια της στον αγροτικό κόσμο, αλλά επιθυμεί ευταξία, ευνομία, ισονομία και προπάντων τήρηση των Νόμων. Αδύνατον να συναινέσει στον αποκλεισμό εθνικών δρόμων.
Η παρακώλυση των συγκοινωνιών και των οδικών μεταφορών, όπως κι οι καταλήψεις δημόσιων και ιδιωτικών χώρων είναι πράξεις έκνομες. Δεν γίνονται, σήμερα, αποδεκτές ως δράσεις ενός δήθεν εθιμικού «δικαίου» που σχηματίστηκε από τις πολλές στρεβλώσεις της Μεταπολίτευσης. Ο κομματισμός μαζί με τον λαϊκισμό επέτρεψαν επί δεκαετίες σε κοινωνικές ομάδες να διαμαρτύρονται απολύτως αντικοινωνικά. Με την παρότρυνση ότι ο σκοπός «αγιάζει» τα μέσα, οι αγρότες κατά κύριο λόγο χρησιμοποίησαν τα μπλόκα και τις καταλήψεις. Δεν έκρυβαν την πρόθεση τους να εκβιάσουν τις εκάστοτε κυβερνήσεις κρατώντας σε κατάσταση ομηρείας το κοινωνικό σύνολο. Δυστυχώς, το πολιτικό σύστημα συνέπραξε και εκχωρήθηκε πεδίο στην ανομία. Η ασυδοσία εξελίχθηκε σε «καθεστώς».
Οι ένθερμοι υποστηρικτές Μητσοτάκη δεν κρύβουν τη δυσαρέσκεια τους. Πίστευαν, με τον σχηματισμό της πρώτης Κυβέρνησης το 2019, πως με επιμονή και αναγκαία τόλμη, τα προβλήματα δημόσιας τάξης θα εξέλειπαν με την πάροδο του χρόνου. Βλέπουν να έχουν διαψευστεί οι προσδοκίες τους και δυσανασχετούν. Τα φαινόμενα βίας και ανομίας δεν έχουν περιορίστηκαν. Η Κυβέρνηση δεν καταφέρνει να δείξει την πυγμή που περίμεναν. Και τώρα η κατάσταση περιπλέκεται ακόμη περισσότερο. Ο αγροτικός ξεσηκωμός συγχρονίζεται με την ένταση στα κρατικά Πανεπιστήμια.
Οι πολίτες έως στιγμής, όπως έδειξε η δημοσκόπηση Ιανουαρίου ‘24 της PULSE (ΣΚΑΙ), διάκεινται ευμενώς στα αιτήματα των αγροτών. Ποια τροπή θα πάρει, εάν πάρει, η συμπαράσταση τους όταν θα αρχίσει η ταλαιπωρία με τη διακοπή της κυκλοφορίας στους εθνικούς δρόμους δεν το ξέρουμε. Το παρελθόν, πάντως, «διδάσκει» αντιπαράθεση με τις δυνάμεις καταστολής και σε κάποιες ακραίες στιγμές καταφυγή στον περίφημο «κοινωνικό αυτοματισμό». Όσο η αντιπαράθεση κρατιέται έχοντας στόχο μόνο την κυβέρνηση, όλα καλά. Η συμπάθεια εξανεμίζεται μόλις τα συμφέροντα μιας κοινωνικής ομάδας στρέφονται εναντίον των συμφερόντων της άλλης…
Οι προσεχείς ημέρες είναι δύσκολες για την Κυβέρνηση. Είτε τα προκάλεσε με τον προγραμματισμό της, είτε προέκυψαν ως απρόβλεπτα γεγονότα, η Κυβέρνηση έχει να ψηφίσει το γάμο των ομόφυλων ζευγαριών, τα μη κερδοσκοπικά ΑΕΙ, να αντιμετωπίσει το μέτωπο των αγροτών και να βγει όσο το δυνατόν αλώβητη. Κάθε θέμα θέλει τον λεπτό χειρισμό του. Η κατακερματισμένη Αντιπολίτευση ποντάρει στη φασαρία κι ελπίζει. Πολιτικά αδυνατεί να παλέψει την Κυβέρνηση. Μόνο μέσα σε συνθήκες γενικής αναστάτωσης θα μπορούσε να προκαλέσει κάποια εκλογική ζημιά στις επερχόμενες Ευρωεκλογές.
Η Κυβέρνηση πρέπει να επισπεύσει την ψήφιση των επίμαχων σχεδίων Νόμου και ταυτόχρονα να κρατήσει ανοικτούς τους δρόμους. Οι αποφάσεις δεν θα είναι εύκολες. Το σίγουρο είναι ότι η πάταξη της ανομίας και η ευταξία παραμένουν ζητούμενα της πλειοψηφίας που μόλις επτά μήνες πριν ανανέωσε δύο φορές την εμπιστοσύνη της στον Μητσοτάκη.
Είναι μετά τον κορονοϊό και τα ελληνοτουρκικά, η πρώτη σοβαρή κρίση που έχει μπροστά της…
