Είναι η στιγμή της Κυβέρνησης να εφαρμόσει το «δια ταύτα» στην πρόληψη βίαιων εγκληματικών συμβάντων. Αφού η Ελληνική Αστυνομία τους έχει συλλάβει επανειλημμένα και τους έχει καταγράψει, τι άλλο απομένει; Ισόβιος αποκλεισμός απ’ όλα τα γήπεδα στους ήδη σεσημασμένους ταραχοποιούς. Και ο κατάλογος να παραμένει ανοικτός για κάθε νέα «συμμετοχή». Η βία δεν εξολοθρεύεται μεμιάς.
Να είναι, τουλάχιστον, ισχυρό το μήνυμα της αποτροπής. Κι ας ταρακουνούν οι γονείς τη συρόμενη πόρτα Μεταγωγών για τα «μανάρια» τους, που είχε προσαγάγει η αστυνομία, μετά τη δολοφονικού χαρακτήρα επίθεση κατά αστυνομικού με τη ναυτική φωτοβολίδα. Ο δράστης μεταξύ των προσαχθέντων. Ένας 18χρονος οργανωμένος οπαδός και σεσημασμένος για δράση σε αθλητική βία, ομολόγησε την πράξη του.
Ούτε η προαίρεση, ούτε κι οι καλές προθέσεις είναι ικανές να σταματήσουν την οπαδική βία. Ό,τι και όπως εφαρμόστηκε σε επίπεδο μέτρων, δοκιμάστηκε και απέτυχε. Τα επαναλαμβανόμενα γεγονότα πιστοποιούν την αποτυχία των εξαγγελιών. Κυρίως, διότι η κυβέρνηση ανακοινώνει μεν, ωστόσο, το Κράτος επιβλέπει με τρόπο που η πλευρά των συλλόγων δεν πιέζεται απολύτως. «Παραθυράκια» στην εγκατάσταση κλειστού κυκλώματος καμερών ή των προσωποποιημένων εισιτηρίων μειώνουν την αποτελεσματικότητα των μέτρων.
Τα συνεχή περιστατικά φόνων συνιστούν κράτος πολιτισμικά υπανάπτυκτο. Προφανώς, το χρεώνεται η κυβέρνηση. Είναι οξύμωρο, στο πεδίο της οικονομίας να επιδεικνύει πειθαρχημένη προσήλωση στους κανόνες. Αλλά, σε ζητήματα δημόσιας τάξης και ισονομίας να εμφανίζεται αδύναμη μπροστά σε ισχυρούς παράγοντες. Ε, έφτασε η στιγμή της σύγκρουσης.
Να δείξει το Μαξίμου την ίδια προσήλωση και στην τήρηση των νόμων και της τάξης, εκεί που κατά κοινή διαπίστωση πολλών, χωλαίνει πολιτικά.
Ελπίδες κυβερνητικές εναποτίθενται στο νομοσχέδιο Φλωρίδη προκειμένου η Δικαιοσύνη να έχει στη διάθεσή της εργαλεία προκειμένου να εξαλείψουν την εδραιωμένη πεποίθηση στους πολίτες ότι «η Αστυνομία συλλαμβάνει αλλά η Δικαιοσύνη τους αφήνει ελεύθερους». Για να υποτροπιάσουν την επόμενη φορά, όπερ και συμβαίνει.
Γεγονός είναι ότι οι ομάδες χούλιγκαν, κάποιοι εξ' αυτών δεν αποκλείεται, και επαγγελματίες ταραχοποιοί μεταφέρουν τη βία από τα γήπεδα, στα Εξάρχεια, στις επιδρομές εναντίον αστυνομικών που ξεπηδούν μέσα από χώρους κατάληψης ή την Πανεπιστημιούπολη στου Ζωγράφου. Τα πεδία δράσης συγκοινωνούντα δοχεία. Η πρόθεση, όμως, έκδηλη. Να προκαλέσουν σωματική βλάβη σε αστυνομικό που πιθανόν να οδηγήσει στο θάνατό του. Οι ομάδες, δυνάμει δολοφόνων, πετούν βόμβες μολότοφ, εύφλεκτο υγρό, φωτοβολίδες. Όπως συνέβη την περασμένη Πέμπτη με τη ναυτική φωτοβολίδα που σφήνωσε στο πόδι του αστυνομικού και δεν έσβηνε παρά τις προσπάθειες των συναδέλφων του.
Το Επιτελικό κράτος του Μαξίμου «μετέφερε» την οργή του Πρωθυπουργού για την οπαδική βία, που έχει τη μορφή της Λερναίας Ύδρας. Ο Πρωθυπουργός όμως δεν πρέπει να αποφασίζει με το θυμικό. Παίρνει αποφάσεις με τη λογική κι έχοντας προσμετρήσει όλα τα δεδομένα.
Τα περιθώρια του Μαξίμου για ελιγμούς περιορισμένα. Η ανοχή της κοινωνίας εξαντλημένη. Το πολιτικό κόστος για την κυβέρνηση, όσο δεν δείχνει πυγμή στο αυτονόητο, απειλητικό.
Αναμένουμε σήμερα τον κυβερνητικό εκπρόσωπο να ανακοινώσει τολμηρές αποφάσεις, επιτέλους…
