Όπως είναι η κλισαρισμένη, πλέον έκφραση, «εικόνες ντροπής» συνοδεύουν την επιστροφή των πυροσβεστών από το μέτωπο της φωτιάς στην Ρόδο. Τους εγκατέλειψαν στο πλοίο της γραμμής και τα παλικάρια κοιμήθηκαν άλλοι στις καρέκλες και στους καναπέδες και άλλοι κάτω, στο πάτωμα, καθώς το πλοίο λόγω τουριστικής σεζόν ήταν πλήρες. Υποθέτω, αν και δεν είμαι σίγουρος, πως τουλάχιστον η υπηρεσία θα πλήρωσε τα εισιτήριά τους και όχι οι ίδιοι από την τσέπη τους. Φαίνεται πως οι προϊστάμενοί τους θεώρησαν πολυτέλεια να στείλουν είτε ένα οχηματαγωγό είτε ένα αεροπλάνο μεταφοράς προσωπικού. Είμαι βέβαιος πως ως δικαιολογία θα προβάλλουν είτε τις συναρμοδιότητες υπηρεσιών και υπουργείων είτε κάποια πρωτόκολλα ή διαδικασίες.
Όμως, όταν υπάρχει ανάγκη αυτά τα μέσα βρίσκονται. Τώρα που τα παλικάρια έκαναν το καθήκον τους, δίνοντας τη μάχη με τις φλόγες, τους στοίβαξαν σε ένα πλοίο και καλό ταξίδι. Δε γνωρίζω τίνος αρμοδιότητα είναι αυτές οι μετακινήσεις, πάντως η εικόνα των πυροσβεστών να κοιμούνται εγκαταλελειμμένοι σε καρέκλες και στο πάτωμα δεν τιμά κανένα.
Το να τους αποκαλούμε αφανείς ήρωες δεν αρκεί. Μάλιστα είναι και υποκριτικό όταν δεν τους σεβόμαστε στα στοιχειώδη. Δηλαδή σε μια επιστροφή στη βάση τους χωρίς ταλαιπωρία και προσβολή της αξιοπρέπειάς τους.
Το να γράφω για το έργο που επιτελούν οι πυροσβέστες είναι κουραστικό γιατί όλοι το αναγνωρίζουν. Τουλάχιστον στα λόγια. Να σημειώσω πως από τις 1500 περίπου πυρκαγιές που εκδηλώθηκαν τον Ιούλιο, τη ζημία την έκαναν μόνον οι επτά. Αυτές έκαψαν 470.000 στρέμματα και για αυτό μόνον με αυτές ασχολούμαστε.
Ουδείς αναρωτήθηκε τι συνέβη και όλες οι υπόλοιπες πυρκαγιές δεν προξένησαν σημαντικές καταστροφές. Η εξήγηση είναι απλή. Διότι επενέβησαν έγκαιρα και αποτελεσματικά οι δυνάμεις των πυροσβεστών συνεπικουρούμενες και από εθελοντές. Είθισται να μαθαίνουμε για τα δυσάρεστα συμβάντα. Δε μαθαίνουμε είτε τα προσπερνάμε αν τα πληροφορηθούμε, όλα όσα αποτράπηκαν να εξελιχθούν σε καταστροφές.
Συνεπώς, το να βλέπουμε, σήμερα, αυτούς τους οποίους όλο το πανελλήνιο θαύμαζε και εξυμνούσε πριν από λίγες ημέρες, κυριολεκτικά πεταμένους από την υπηρεσία τους στην αίθουσα ενός πλοίου, δείχνει αν μη τι άλλο την αδιαφορία των προϊσταμένων τους. Δε λαϊκίζω αν πω ότι υπουργοί και παρατρεχάμενοι μεταβαίνουν σε πανηγύρια και γιορτές με ελικόπτερα ή μεταγωγικά αεροπλάνα, ενώ αυτά τα μέσα μεταφοράς δεν μπορούν να διατεθούν για παλικάρια που ξενύχτησαν επί τόσες ημέρες παλεύοντας με τις φλόγες. Όλοι συγκλονιστήκαμε από τις φωτογραφίες που απεικόνιζαν τη σωματική τους εξάντληση.
Αυτοί οι άνθρωποι άξιζαν μια καλύτερη αντιμετώπιση από την υπηρεσία τους, μια καλύτερη αντιμετώπιση από το Ελληνικό Δημόσιο. Οι εικόνες που είδαμε συμπυκνώνονται σε τρεις λέξεις. Κρίμα και ντροπή.
