Έτσι σχολίασε τις συνεχείς αναφορές του Α. Τσίπρα στον Ανδρέα Παπανδρέου στο tik-tok, ξέρετε ποιος; ο Κώστας Σκανδαλίδης αποδεικνύοντας, για μια ακόμα φορά, πως «ο παλιός είναι αλλιώς!» Μίλησε σε ένα μέσο κατεξοχήν νεανικό, με μια γλώσσα και αυτή κατεξοχήν νεανική. Μακριά από καθωσπρεπισμούς και συμβατικότητες, χωρίς όμως να είναι χυδαίος ή απρεπής.
Στο κάτω—κάτω ο Α. Τσίπρας πήγαινε γυρεύοντας να τ' ακούσει. Πολύ γυρνόφερνε τον Ανδρέα Παπανδρέου και κάποιος έπρεπε να τον βάλει στη θέση του.
Το σχόλιο του Κ. Σκανδαλίδη είναι διπλά επιτυχημένο. Πρώτον για το ύφος του. Και δεύτερον και βασικότερο, για την ουσία του. Όντως τι σχέση μπορεί να έχει ο Α. Τσίπρας με τον Α. Παπανδρέου;
Τώρα, πολλά χρόνια μετά τον θάνατό του, μπορούμε να εκτιμήσουμε και να αποτιμήσουμε την παρουσία του στην πολιτική ζωή του τόπου. Εννοείται πως δεν πρόκειται να το τολμήσω σε ένα κείμενο περίπου 400 λέξεων, όμως θα προσπαθήσω να ζωγραφίσω τη μεγάλη εικόνα του πατριάρχη του ΠΑΣΟΚ και οι συγκρίσεις με το κακέκτυπό του, ανήκουν στον αναγνώστη.
Ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν ένας άνθρωπος του κόσμου, αυτό που λέμε κοσμοπολίτης. Μιλούσε τρεις ξένες γλώσσες—εδώ δεν κάνουμε συγκρίσεις, απλώς γελάμε—ήταν αναπληρωτής καθηγητής πανεπιστημίου στο Χάρβαρντ, καθηγητής στο πανεπιστήμιο της Μινεσότα, στο Μπέρκλεϊ και στο πανεπιστήμιο της Στοκχόλμης, για να μην αναφερθώ στις σπουδές που έκανε στη νεότητά του στις ΗΠΑ και στο κύρος που διέθετε και στις δύο ακτές των ΗΠΑ.
Μετά τη Μεταπολίτευση, ενώ του προσέφεραν ένα ιστορικό μέγαρο που ονομαζόταν Ένωση-Κέντρου, προτίμησε να κτίσει από τα θεμέλια το δικό του οικοδόμημα, με άγνωστους νέους ανθρώπους και με μεγάλο ρίσκο. Γιατί μπορούσε το εγχείρημα του ΠΑΣΟΚ να αποτύχει.
«Ωραία όλα αυτά, αλλά να μας πεις και τα αρνητικά του», θα πει αγανακτισμένος ο παραδοσιακός Νεοδημοκράτης. Το προσπερνώ* και συμπληρώνω πως ξέχασα να αναφέρω και κάτι ακόμα που τιμά τον Ανδρέα Παπανδρέου. Έδωσε τέλος στην ποινικοποίηση της πολιτικής ζωής, σταματώντας με νομοθετική παρέμβαση τη δίωξη του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη το 1994. Στέκομαι δε ιδιαίτερα στην διετία 1994-1995 που ήταν ίσως η πιο παραγωγική της Μεταπολίτευσης, γιατί τότε μπήκαν οι βάσεις για την είσοδό μας στην ΟΝΕ. Σε αυτή τη διετία εξιλεώθηκαν όλα τα προηγούμενα ανομήματα του Α. Παπανδρέου.
Πραγματικά, λοιπόν, τι σχέση μπορεί να έχει αυτός ο άνθρωπος με τον Α. Τσίπρα! Ο Α. Τσίπρας επάνω στη θρασύτητά του πιστεύει πως είναι «ίσα κι όμοια». Πως αν μιμηθεί τη φωνή του και φορέσει ζιβάγκο έχει γίνει ένας νέος Ανδρέας.
Άριστα έπραξε ο Κ. Σκανδαλίδης και τον έβαλε στη θέση του, και άργησε κιόλας.
* Φυσικά ο Α. Παπανδρέου είχε και πολλές αρνητικές πτυχές στην πολιτική του διαδρομή. Δεν είναι όμως αυτό το νόημα του παρόντος κειμένου.
