Έτσι ειρωνικά σχολίασε καλός και ευφυής διαδικτυακός φίλος τη δήλωση του επίδοξου ηγέτη πως στο ποδόσφαιρο είναι Ολυμπιακός και στο μπάσκετ Παναθηναϊκός. Άσχετος με τα οπαδικά, πίστεψε πως έτσι εισέπραξε χειροκρότημα από τους οπαδούς και των δύο ιστορικών συλλόγων.
Ο Κασσελάκης, στο πλαίσιο της επικοινωνιακής καταιγίδας, ασχολήθηκε και με το ποδόσφαιρο και με το μπάσκετ, με μια δήλωση. Δύο σε ένα, που λένε. Και αμέσως μετά προέκυψε και το γυμναστήριο και η κάμερα που τον ακολουθεί παντού. Είπαμε, αν οι κινήσεις του δεν καταγράφονται, είναι σαν να μην έγιναν και τζάμπα ο κόπος.
Στην επικοινωνία άφησε πολλά χιλιόμετρα πίσω τους εσωκομματικούς του αντιπάλους. Τους έπιασε στον ύπνο. Υποθέτω πως η κυρία Αχτσιόγλου ακόμα δεν έχει καταλάβει τι έγινε, πώς έγινε και κυρίως γιατί έγινε όλη αυτή η κατάσταση του τελευταίου μήνα. Πώς βρέθηκε πίσω 9 μονάδες. Είναι απλό. Ο έλεγχος του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να την αφήσει η ομάδα Τσίπρα στα χέρια της «Ομπρέλας» ή των «53» ή κάποιων άλλων χαβαλέδων.
Γράφτηκε πως κακοφάνηκε στον Α. Τσίπρα η απαίτηση πολλών συντρόφων του να παραιτηθεί μετά την εκλογική καταστροφή. Προφανώς, ο άνθρωπος δεν είχε σκοπό να το κουνήσει από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, παρά την πέμπτη συνεχόμενη ήττα του από τον Μητσοτάκη. Αυτά που έλεγε πως δήθεν δεν είναι κολλημένος με την καρέκλα ήταν μπούρδες. Τώρα με τον «άλκιμο νεανία» και εκδικείται όσους τον εξώθησαν σε παραίτηση, και κρατά ανοικτή την πόρτα για την επιστροφή του στην ηγεσία, όχι απαραιτήτως του ΣΥΡΙΖΑ, αν βεβαίως του το επιτρέψει ο μικρός. Γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι γίνεται.
Ο τρόπος που αντιμετωπίζει η κυρία Αχτσιόγλου τα όσα γίνονται είναι το αποτέλεσμα της ανυπαρξίας ενός επικοινωνιακού σχεδιασμού εξ αρχής. Δε γνωρίζω αν αυτό οφείλεται στη βεβαιότητα της νίκης ή σε αδυναμίες της ίδιας και των συνεργατών της. Πάντως, το θλιβερό σκηνικό ενός μικρού, κλειστού χώρου όπου έκανε την προχθεσινή δήλωσή της επιβεβαιώνει τα παραπάνω. Εξέπεμπε μιζέρια και πρόδιδε ηττοπάθεια.
Οφείλω να παραδεχθώ πως η κυρία έχει διατηρήσει την αξιοπρέπειά της καθ' όλη την προεκλογική περίοδο, δεν παρασύρθηκε σε γελοιότητες και το κυριότερο για το κόμμα της, σε καμία δήλωσή της δεν έθεσε σε κίνδυνο την ενότητά του. Θα μου πείτε πως αυτή η συμπεριφορά μπροστά στον τυφώνα Κασσελάκη μυρίζει ναφθαλίνη. Θα συμφωνούσα, αν δε μιλούσαμε για εσωκομματικές εκλογές ενός αριστερού κόμματος.
Αλίμονο αν ο πολιτικός λόγος και οι ιδεολογίες εξοβελιστούν από το πολιτικό σκηνικό, με δεδομένο πως το απολιτικό είναι και αυτό βαθύτατα πολιτικό. Υποκρύπτει μια ιδεολογία. Προσωπικά προτιμώ έναν πολιτικό που διατηρεί τη σοβαρότητά του και το ήθος του από αυτόν που λειτουργεί με τηλεοπτικές ατάκες και με γυμνασιακού επιπέδου δηλώσεις «στο ποδόσφαιρο είμαι Ολυμπιακός και στο μπάσκετ Παναθηναϊκός». Μου θυμίζει το περίφημο «τρία κόρνερ, ένα πέναλτι» που λέγαμε πιτσιρικάδες στις αλάνες.
