Διαβάζω πως ο άντρας των ΜΑΤ, ο Γιώργος Λυγγερίδης πέθανε. Αυτή δεν είναι καν η μισή αλήθεια. Ούτε είναι αλήθεια πως υπήρξε θύμα ΤΥΦΛΗΣ οπαδικής βίας. Αυτό που έχει καταγραφεί είναι πως ο αστυνομικός σκοτώθηκε από δολοφονική ευθεία βολή ναυτικής φωτοβολίδας, έξω από το γήπεδο. Ο Γιώργος Λυγγερίδης είναι θύμα στοχευμένου εγκληματικού κτυπήματος.
Εδώ και αρκετές ημέρες διαβάζω πως ταυτοποιήθηκαν και τα ονόματα αυτών που ώθησαν τον δολοφόνο στη ρίψη της φωτοβολίδας, αλλά αποτέλεσμα δε βλέπω. Δεν είδα καμιά σύλληψη. Τι έγινε; Οι τύποι εξαφανίστηκαν από προσώπου γης; Διέφυγαν στο εξωτερικό; Οικογένειες δεν έχουν;
Ή μήπως κάποιες «αόρατες» δυνάμεις τους προστατεύουν; Μήπως μεθοδεύεται να πέσουν όλοι στα μαλακά, όπως συνέβη και με άλλες παρόμοιες περιπτώσεις;
Τώρα όμως που υπάρχει ένας νεκρός όλα αυτά τα σενάρια πάνε περίπατο. Τουλάχιστον αυτό ελπίζω διότι, καλόπιστος άνθρωπος ων, πίστεψα αυτό που είπε ο πρωθυπουργός και ο αρμόδιος υπουργός. Απλώς ο κ. Οικονόμου ας ψάξει λίγο γιατί επί τόσες ημέρες οι ηθικοί αυτουργοί -αν και είχαν ταυτοποιηθεί- δεν είχαν προσαχθεί.
Πραγματικά, δε γνωρίζω με τι ηθικό πλέον αυτά τα παλικάρια της ΔΙ.ΑΣ θα κάνουν τη δουλειά τους. Βάλλονται πανταχόθεν ό,τι και να συμβεί. Και το αποτέλεσμα; Μετρούν τους νεκρούς τους. Πόσοι θυμούνται όλους αυτούς που έχασαν τη ζωή τους εν ώρα καθήκοντος;
Προχθές, κάποιοι ευαίσθητοι πολίτες, θυμήθηκαν στο Διαδίκτυο τη δολοφονία από τον Κουφοντίνα του αστυνομικού Χρήστου Μάττη, στις 24 Δεκεμβρίου 1984 μέσα σε ένα κατάστημα τράπεζας. Την άλλη ημέρα θα γιόρταζε. Κι όμως, αυτός ο άτυχος 28χρονος άνδρας ξεχάστηκε πολύ γρήγορα, ενώ ο δολοφόνος του έγινε ήρωας από ένα εσμό ναυαγίων της ζωής.
Είναι γεγονός πως η ΕΛ.ΑΣ, μετά τη διαβρωτική δράση της αριστερής ιδεολογίας, θεωρείται από ένα μέρος των πολιτών, όχι μικρό, πως ευθύνεται για οτιδήποτε συμβεί.
Όποια εξέλιξη και να έχει μια επιχείρηση με θύματα, οι ευθύνες βαρύνουν τους αστυνομικούς. Και ας βρέθηκαν τα δακτυλικά αποτυπώματα του Ρομά στο όπλο του αστυνομικού που πήγε να τον συλλάβει, απόδειξη πως αποπειράθηκε να του το πάρει, όπως είχε υποστηρίξει από την αρχή ο αστυνομικός. Αυτό που μέτρησε και μετρά, και έμεινε στην κοινή γνώμη, είναι πως αυτός πυροβόλησε και σκότωσε.
Γιατί αναγκάστηκε να το κάνει, ελάχιστη σημασία έχει. Άλλωστε η είδηση της εύρεσης του αποτυπώματος πέρασε στα «ψιλά» των ΜΜΕ και του Διαδικτύου.
Αυτά συμβαίνουν όταν το βλακώδες «ΔΗΚΕΟΣΙΝΗ» έγινε το σύνθημα των ηλιθίων.
Τώρα χρονιάρες μέρες η οικογένεια του Γιώργου Λυγγερίδη βιώνει την απώλεια, ενώ η ΕΛ.ΑΣ ακόμα ψάχνει τους πραγματικούς ενόχους. Έχω πολλές αμφιβολίες αν θα τους βρει και ακόμα μεγαλύτερες αν θα τιμωρηθούν με τις ποινές που τους αξίζουν.
