Η αχίλλειος πτέρνα των κυβερνήσεων στο τέλος της θητείας τους είναι τα όσα δεν έκαναν, ενώ τα είχαν υποσχεθεί. Και το πρόβλημα επιδεινώνεται, αν εξ αυτού του λόγου έχει συμβεί μια καταστροφή. Σε αυτή την περίπτωση δεν υπάρχουν δικαιολογίες και κυρίως δε γίνονται αποδεκτές από τους πολίτες, οι οποίοι εξοργίζονται όταν ακούν υπουργούς να κάνουν διαπιστώσεις και να είναι απλοί σχολιαστές των καταστάσεων.
Οι πολίτες ψηφίζουν τους πολιτικούς για να παραγάγουν έργο και όχι για να αναπτύσσουν τις ωραίες ιδέες τους στα τηλεοπτικά παράθυρα. Αυτή είναι δουλειά των τηλεσχολιαστών. Έκαστος εφ ω ετάχθη.
Με αφορμή την πολύνεκρη τραγωδία άκουσα υπουργούς να αναφέρονται στην έλλειψη αξιολόγησης στον Δημόσιο τομέα, ευρύτερο και στενότερο. Η αυθόρμητη ερώτηση του κάθε πολίτη είναι και «γιατί δεν την κάνατε στα τέσσερα χρόνια που κυβερνούσατε;» «Γιατί υπήρχαν αντιδράσεις,» είναι η απάντηση.
Και εδώ ο ψηφοφόρος του κυβερνώντος κόμματος εξοργίζεται γιατί ψήφισε αυτή την κυβέρνηση για να συγκρουστεί με νοοτροπίες πολλών δεκαετιών και με κατεστημένα συμφέροντα. Είναι γνωστό πως χωρίς συγκρούσεις δεν γίνονται τομές. Και χωρίς τομές οι κοινωνίες μένουν στάσιμες και βουλιάζουν.
Δε θα μπω στον αντιπαραγωγικό πειρασμό του «εάν είχαν αξιολογηθεί οι συγκεκριμένοι υπάλληλοι του ΟΣΕ…». Δεν αξιολογήθηκαν όχι γιατί αντιδρούσαν τα συνδικάτα του αμαρτωλού οργανισμού, αλλά γιατί κανένας δε θα περνούσε τα τεστ αξιολόγησης. H συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων είναι ΨΗΦΙΑΚΑ ΑΝΑΛΦΑΒΗΤΟΙ. Το πιο εξελιγμένο σύστημα τηλεματικής να τους δώσεις δε θα μπορέσουν να το αξιοποιήσουν 100%, λόγω έλλειψης στοιχειώδους ψηφιακής παιδείας.
Έναν εργαζόμενο 55-60 ετών που σε όλο τον εργασιακό του βίο δούλευε με το χειρόγραφο ή το χειροκίνητο σύστημα δεν μπορεί-όσα σεμινάρια και να του κάνεις-να τον βάλεις να χειριστεί πολύπλοκα ψηφιακά συστήματα. Πάλι λάθη θα κάνει. Δε χρειάζεται να είσαι σοφός για να καταλάβεις αυτά τα απλά πράγματα.
Συνεπώς, όσοι ασκούν πολιτική εξουσία θα πρέπει να γνωρίζουν επακριβώς το μέγεθος του κάθε προβλήματος που αντιμετωπίζουν, ώστε να το αντιμετωπίσουν επιτυχώς. Και στον ΟΣΕ η βασική πολιτική ευθύνη συνίσταται στο ότι η πολιτική ηγεσία δεν εντόπισε ποιο ακριβώς είναι το πρόβλημα. Ή ακόμα χειρότερα: μπορεί να το εντόπισε, αλλά να μην ήθελε να συγκρουστεί με τα συνδικάτα.
Αυτή η κυβέρνηση, αναμφίβολα παρήγαγε σημαντικό έργο μέσα σε εντελώς αντίξοες συνθήκες. Όμως είχε και καθυστερήσεις σε σημαντικά ζητήματα, όπως η αξιολόγηση ανθρώπων και δομών, αν και είχε υποσχεθεί πως το συγκεκριμένο πρόβλημα θα το αντιμετώπιζε. Είχε την ατυχία εξαιτίας αυτής της αβελτηρίας της, αλλά και των χρόνιων προβλημάτων ενός αμαρτωλού οργανισμού, να συμβεί αυτή η πολύνεκρη τραγωδία.
Η λύση δεν είναι η διαπίστωση του προβλήματος και οι ωραίες ιδέες στα κανάλια, αλλά η ταχύτατη θεραπεία του. Ό εστί μεθερμηνευόμενον πως η κυβέρνηση θα πρέπει στον συντομότερο χρόνο να παραδώσει στους πολίτες πλήρως ασφαλείς σιδηροδρομικές διαδρομές. Είναι ένα στοίχημα πολιτικής αξιοπιστίας.
