Ό,τι απόφαση και να πάρει το πειθαρχικό του ΣΥΡΙΖΑ η επόμενη μέρα θα είναι μια άλλη μέρα. Είτε με τον Πολάκη είτε χωρίς αυτόν. Όσοι πιστεύουν πως θα είναι η σημερινή απόφαση μια εύκολη δουλειά κάνουν λάθος. Από τις αντιδράσεις που υπάρχουν φαίνεται πως το κοινό του Πολάκη δεν είναι μόνο θορυβώδες είναι και πολυάριθμο και επώνυμο.
Είναι πιθανό να επικρατήσουν οι φωνές ενός εσωκομματικού συμβιβασμού, που να μην τσαλακώνει τον Πολάκη. Αλλά εδώ που έχουν φτάσει τα πράγματα—ή αν θέλω να κυριολεκτώ, εδώ που άφησε ο Τσίπρας να φτάσουν τα πράγματα—ένας εκ των δύο θα τσαλακωθεί. Ή ο Τσίπρας ή ο Πολάκης.
Αν μετά τα όσα έγραψε προχθές δε διαγραφεί από τον ΣΥΡΙΖΑ αυτό θα σημαίνει πως επί της ουσίας, όλα αυτά που είπε, η πολιτική του πλατφόρμα, γίνεται αποδεκτή και η διαφωνία βρίσκεται στο στυλ. Στον τρόπο εκφοράς του λόγου.
Σε αυτήν την περίπτωση η προσωπική ήττα του Τσίπρα θα είναι δεδομένη, ενώ πλέον θα πρέπει να απολογείται στην προεκλογική περίοδο και για τις προγραφές του Πολάκη. Εξάλλου, είναι προφανές πως θα έχει ανοίξει μέτωπα που δε θα μπορεί να τα κλείσει. Και το 2023 δεν είναι όπως το 2014 που ερχόταν καβάλα στο αντιμνημονιακό κύμα. Σήμερα είναι ένας αποδυναμωμένος αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης που βαδίζει προς μια νέα εκλογική ήττα.
Οι προγραφές δικαστών, δημοσιογράφων, τραπεζιτών και ανώτατων κρατικών λειτουργών δεν αφορούν μόνο τα συγκεκριμένα πρόσωπα, αλλά και τους επαγγελματικούς και κοινωνικούς χώρους τους, γι΄αυτό και οι αντιδράσεις από τα οικεία συνδικαλιστικά όργανα. Συνεπώς, για τον Τσίπρα η διαγραφή Πολάκη είναι μονόδρομος, αν δε θέλει να απομονωθεί πολιτικά. Το να υπερασπίζεται στην προεκλογική περίοδο και τον Παππά και τον Πολάκη, ενώ θα δέχεται πανταχόθεν πυρά, θα μεγαλώσει αναμφίβολα την έκταση της ήττας του.
Σε αυτήν την περίπτωση, δηλαδή της διαγραφής Πολάκη, μετά βεβαιότητος θα τεθεί θέμα συνοχής του ΣΥΡΙΖΑ. Έχει γραφτεί κατ΄επανάληψη πόσο έχει διεισδύσει ο λόγος του σε ένα σημαντικό κομμάτι των φίλων της ριζοσπαστικής Αριστεράς ή πώς ένα κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας βρήκε την πολιτική του έκφραση στον Πολάκη. Όπως και να το δούμε, η κατάληξη είναι η ίδια: Ο Πολάκης έχει ένα πιστό και φανατικό ακροατήριο, το ξέρει και προσπαθεί με τα όσα λέει να το συντηρεί. Και ο Τσίπρας το γνωρίζει αυτό.
Επιπλέον, ο Πολάκης έχει διατυπώσει μια πολιτική πλατφόρμα που αγγίζει την ψυχή του ΣΥΡΙΖΑ της ηρωικής περιόδου 2012—2015. Όμως όλες οι προτάσεις του βρίσκονται εκτός του πλαισίου που θα πρέπει να κινείται ένα κόμμα του συνταγματικού τόξου και αν τις υιοθετήσει η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ τότε θα καταστραφούν και οι γέφυρες που προσπαθεί να κτίσει με την Κεντροαριστερά.
Άρα, η Τετάρτη 1η Μαρτίου θα είναι μια άλλη μέρα—ούτως ή άλλως—για τον ΣΥΡΙΖΑ που εξέρχεται πολυτραυματίας και λόγω της ομόφωνης καταδίκης του Ν. Παππά και λόγω του Πολάκη. Και όλα αυτά λίγο πριν από τις εκλογές. Όχι ότι στενοχωριέμαι!
