Για την παρατήρηση της επιφάνειας της γης θα μπορούσε επίσης να χρησιμοποιηθεί το δίκτυο υποθαλάσσιων καλωδίων οπτικών ινών 1,2 εκατομμύρια χιλιομέτρων που από το 2003 συνδέει όλες τις ηπείρους με μόνη εξαίρεση την Ανταρκτική.
Αυτό υποστηρίζουν επιστήμονες στο Πανεπιστήμιο Επιστήμης και Τεχνολογίας της Νορβηγίας, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στο «Science Reports», αναφέρει το Science Alert.
Ειδικότερα, το δίκτυο θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε συνδυασμό με δορυφόρους και άλλα όργανα τηλεπισκόπησης, για την παρακολούθηση καταιγίδων και σεισμών σε πραγματικό χρόνο, όπως και τον εντοπισμό σπασμένων αγωγών.
«Αυτό μπορεί να γίνει ένα παγκόσμιο παρατηρητήριο που θα αλλάξει τα δεδομένα για τις επιστήμες της Γης και των ωκεανών», δήλωσε ο Μάρτιν Λάντρο, γεωφυσικός στο Πανεπιστήμιο Επιστήμης και Τεχνολογίας της Νορβηγίας (NTNU).
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, η παρατήρηση μπορεί να γίνει μέσω των ακουστικών δυνατοτήτων των οπτικών ινών. Οποιαδήποτε ένταση ή τέντωμα στην καλωδίωση που προκαλείται από ακουστικά ή πραγματικά κύματα μπορεί να καταγραφεί και να μετρηθεί.
Μάλιστα, αυτό το απέδειξε πέρυσι η ερευνητική ομάδα μέσω της παρακολούθησης φαλαινών στην Αρκτική. Κατά τη διάρκεια 44 ημερών το 2020, οι επιστήμονες κατάφεραν να ανιχνεύσουν περισσότερες από 800 φωνές φαλαινών μέσω ενός υποβρύχιου καλωδίου μήκους 120 χιλιομέτρων. Εντόπισαν επίσης μια μεγάλη καταιγίδα 13.000 χιλιόμετρα μακριά.
Όλα αυτά έγιναν δυνατά μέσω μιας διάταξης που είναι γνωστή ως Distributed Acoustic Sensing (DAS) και μιας συσκευής (interrogator). Η συσκευή αυτή στέλνει έναν παλμό φωτός στο καλώδιο οπτικών ινών, το οποίο στη συνέχεια ανιχνεύει και μετρά με ακρίβεια κάθε τέντωμα.
