Στα χωριά της Βορείου Ηπείρου υπάρχει ελληνική μειονότητα. Αναγνωρισμένη. Επισήμως. Με την βούλα. Θα περίμενε κανείς ότι οργανώσεις και φορείς στην Ελλάδα που ξεσηκώνονται (και ορθώς) για τα δικαιώματα άγνωστων σε μας φυλών στην άλλη πλευρά του κόσμου, θα έβγαζαν μια ανακοίνωση για την κατάφωρη παραβίαση των δικαιωμάτων της ελληνικής μειονότητας στην Αλβανία. Στην Βόρεια Ήπειρο. Αλλά δεν το κάνουν. Για κάποιον λόγο δεν τους βλέπουν. Σαν να μην υπάρχουν…
Υπάρχει λόγος γι αυτό! Βλέπετε, στην γειτονική μας Αλβανία υπήρχε μέχρι πρόσφατα κομμουνισμός και οι Έλληνες κομμουνιστές δεν ήθελαν να πιστέψουν ότι γινόντουσαν εγκλήματα στην χώρα του Χότζα. Πώς ήταν δυνατόν να καταπιέζονται οι πολίτες στον κομμουνιστικό παράδεισο; Αδιανόητο! Κι αυτοί που ερχόντουσαν κυνηγημένοι; Δεν μπορεί, έλεγαν οι σύντροφοι της άλλης όχθης. Δεν μπορεί, είναι βαλτοί από τους Αμερικανούς. Ακροδεξιοί, πράκτορες του ιμπεριαλισμού.
Και από κοντά η Κεντροδεξιά. Κάποια εποχή, επί Αβέρωφ, γίνανε προσπάθειες. Αλλά μετά αυτές εγκαταλείφθηκαν. Τι λέτε τώρα; Να μας πουν αντικομουνιστές και να μας στραπατσάρουν την «εικόνα»;
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης πήγε χθες στα χωριά της Βορείου Ηπείρου. Και ήταν συγκινητική η αντίδραση αυτού του καταπιεσμένου κόσμου. Για μια φορά δεν ένιωσε μόνος. Δεν ένιωσε προδομένος. Δηλαδή, ταυτόχρονα δαρμένος και κατασυκοφαντημένος. Να σε διώχνουν από το σπίτι σου και να σε κατηγορούν και για … φασίστα. Και τα αδέλφια σου στην Ελλάδα να σου γυρίζουν την πλάτη…
Ο κόσμος αυτός ζει εκεί εδώ και χιλιάδες χρόνια. Έχει δικαιώματα, όπως έχουν και όλοι οι άλλοι άνθρωποι αυτής της γης. Έχουν την ανάγκη μας και την στήριξή μας. Θέλουν δίπλα τους, την ελληνική Πολιτεία, την κυβέρνηση, τα κόμματα. Χρειάζονται την βοήθειά μας για να μην ξεριζωθούν από τον τόπο τους. Μπορεί η ελληνική σημαία να είναι ενοχλητική στους συμμάχους του Ερντογάν, στους Αλβανούς εθνικιστές και φανατικούς μουσουλμάνους, αλλά θα κάνουμε τα πάντα για να συνεχίσει να κυματίζει. Όχι ως σύμβολο «κυριαρχίας», αλλά ως σύμβολο ελευθερίας των Ελλήνων που εξακολουθούν και ζουν στα πατρογονικά τους χώματα.
Θανάσης Μαυρίδης