Μετά από 46 χρόνια ενός αποτυχημένου, δαπανηρού Πολέμου εναντίον των Ναρκωτικών, μπορούμε να κηρύξουμε κατάπαυση του πυρός;

Μετά από 46 χρόνια ενός αποτυχημένου, δαπανηρού Πολέμου εναντίον των Ναρκωτικών, μπορούμε να κηρύξουμε κατάπαυση του πυρός;

Του Mark J. Perry

Ποσοστά εγκλεισμού αρρένων, καταδικασμένων σε φυλάκιση από πολιτειακές και ομοσπονδιακές αρχές ανά 100,000 άτομα πληθυσμού, 1925-2015. Ο Πρόεδρος Nixon κηρύττει τον “Πόλεμο στα Ναρκωτικά” και το ποσοστό εγκλεισμού αρρένων στις ΗΠΑ τουλάχιστον πενταπλασιάζεται.

Πηγή: Στατιστική Υπηρεσία του Υπουργείου Δικαιοσύνης των ΗΠΑ

Στις 17 Ιουνίου ήταν η 46η επέτειος από την ημέρα που ο Πρόεδρος Nixon κήρυξε τον Πόλεμο εναντίον των κατά τα άλλα ειρηνόφιλων Αμερικανών που εθελουσίως επιλέγουν να καταναλώσουν ή να πωλήσουν τοξικές ουσίες που σήμερα απαγορεύονται από το κράτος και θα οδηγήσουν στην φυλάκιση τους χρήστες ή τους πωλητές που θα συλληφθούν με αυτές. Στις 17 Ιουνίου 1971, ο Richard Nixon απηύθυνε ένα “Ειδικό Μήνυμα στο Κογκρέσο για τον Έλεγχο και την Πρόληψη της Κατάχρησης των Ναρκωτικών Ουσιών” και κάλεσε το Κογκρέσο να δώσει ύψιστη προτεραιότητα στην παροχή πόρων και εξουσιοδότησης στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση ώστε αυτή να “καταστρέψει την αγορά για ναρκωτικά” μέσω της “αυξημένης επιβολής του νόμου και της αυστηρής εφαρμογής των αυστηρότερων ποινών που ο νόμος επιτρέπει” ώστε να “καταστήσει ανεπικερδές το εμπόριο ναρκωτικών”.

Συγκεκριμένα, ο Nixon ζήτησε από το Κογκρέσο να “εγκρίνει και να χρηματοδοτήσει 325 επιπρόσθετες θέσεις στο Γραφείο Ναρκωτικών και Επικίνδυνων Φαρμακευτικών Ουσιών για να αυξηθεί η δυνατότητα σύλληψης των ενεχόμενων σε εμπόριο ναρκωτικών ουσιών εδώ και στο εξωτερικό και η διερεύνηση των εγχώριων βιομηχανικών παραγωγών ναρκωτικών ουσιών”.

Ακόμη, ο Nixon ζήτησε από το Κογκρέσο να παράσχει 45 εκατομμύρια δολάρια για τη χρηματοδότηση του νέου αυτού πολέμου της Αμερικής (271 εκατομμύρια δολάρια σε σημερινή αξία) ώστε να “επιτρέψει στις Τελωνειακές Αρχές να αναπτύξουν την τεχνική δυνατότητα να αντιμετωπίσουν το εναέριο και θαλάσσιο λαθρεμπόριο, να αυξήσουν το προσωπικό που θα αναλάβει τις έρευνες, την καταδίωξη και τη σύλληψη των λαθρεμπόρων, και να αυξήσουν το προσωπικό που ερευνά άτομα, αποσκευές και φορτία που εισέρχονται στη χώρα. Η χρηματοδότηση αυτή ύψους 7,5 εκατομμυρίων δολαρίων (45 εκατομμύρια σε δολάρια του 2017) θα επέτρεπε στην IRS να εντείνει την έρευνα προσώπων που εμπλέκονται σε μεγάλης κλίμακας λαθρεμπόριο ναρκωτικών”.

Σύμφωνα με τον Nixon, “αυτά τα βήματα θα ενισχύσουν τις προσπάθειές μας να ξεριζώσουμε την εντεινόμενη επιδημία του εθισμού σε ναρκωτικά στην Αμερική. Είναι αδύνατον να πω ότι η νομοθεσία που ζητώ να ψηφιστεί εδώ θα είναι οριστική - ότι δεν θα χρειαστούμε περαιτέρω νομοθεσία. Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε με ασφάλεια αυτή την ώρα ποια άλλα βήματα θα χρειαστούν. Καθώς αυτά τα βήματα θα οριστούν στην πορεία, θα είμαστε έτοιμοι να ζητήσουμε περαιτέρω νομοθεσία για να αναλάβουμε την οποιαδήποτε δράση και κάθε αναγκαία δράση για να ξεριζώσουμε την απειλή του εθισμού σε ναρκωτικά στην Αμερική. Οι εγχώριες όμως αρχές δεν μπορούν από μόνες τους να φέρουν εις πέρας το έργο. Για να σταματήσουμε την εισροή ναρκωτικών στο κυκλοφορικό σύστημα αυτής της χώρας, πιστεύω ότι θα πρέπει να την σταματήσουμε στην πηγή”.

Ο Nixon έκλεισε αυτό το ειδικό μήνυμα με αυτή την πρόβλεψη: “Το τελικό ζήτημα δεν είναι το αν θα νικήσουμε την κατάχρηση των ναρκωτικών, αλλά το πόσο σύντομα θα το πετύχουμε αυτό. Ένα μέρος της απάντησης εξαρτάται σήμερα από το Κογκρέσο και την ταχύτητα με την οποία αυτό θα κινηθεί για να υποστηρίξει τη μάχη εναντίον της κατάχρησης των ναρκωτικών”.

Πάνε 46 χρόνια από τότε που ο Nixon κήρυξε τον “Πόλεμο εναντίον των ναρκωτικών” και σήμερα ξέρουμε ότι υπήρξε μια απολύτως αποτυχημένη αποστολή. Δεν νικήσαμε την κατάχρηση των ναρκωτικών με έναν επεκτατικό 46χρονο “Πόλεμο εναντίον των ναρκωτικών”, όπως ακριβώς και η Ποτοαπαγόρευση δεν νίκησε την κατάχρηση του οινοπνεύματος. Αυτό που έκανε αυτός ο Πόλεμος, είναι ότι αύξησε δραματικά τον αριθμό των Αμερικανών που φυλακίζονται για αδικήματα που σχετίζονται με τα ναρκωτικά, και κυρίως τους άρρενες παραβάτες, όπως καταδεικνύει το παραπάνω γράφημα. Με τα στοιχεία του φετινού Μαΐου, σχεδόν οι μισοί (το 46,3%) των έγκλειστων στις ομοσπονδιακές φυλακές εκτίουν ποινές για αδικήματα που σχετίζονται με τα ναρκωτικά. Ακόμη, εξαγάγαμε τον δικό μας “Πόλεμο εναντίον των Ναρκωτικών” σε άλλες χώρες όπως το Μεξικό, με αποτέλεσμα να έχουν συμβεί εκεί πάνω από 60.000 δολοφονίες που σχετίζονται με τα ναρκωτικά, περισσότερες δηλαδή απώλειες ζωών από όσες είχαν οι ΗΠΑ κατά τη διάρκεια του Πολέμου του Βιετνάμ.

Και παρά το γεγονός ότι εμείς οι Αμερικανοί υπερηφανευόμαστε για την υπερδιακοσαετή ιστορία της “οικονομικής και πολιτικής ελευθερίας” μας, θα πρέπει να ντρεπόμαστε για τον Πόλεμο των Ναρκωτικών, και την ιδιότητά μας του “νούμερο 2 παγκοσμίως εγκλειστή ατόμων σε φυλακές”, μέρος της οποίας οφείλεται στον πόλεμο κατά των ναρκωτικών. Σύμφωνα με το Διεθνές Κέντρο για τη Μελέτη των Φυλακών (International Center for Prison Studies), οι ΗΠΑ κατέχουν την πρώτη θέση στον κόσμο με ένα ποσοστό εγκλείστων που ανέρχεται στους 666 φυλακισμένους για 100.000 άτομα πληθυσμού - δείτε τον πλήρη κατάλογο εδώ. Οι ΗΠΑ φυλακίζουν μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού τους απ' ό,τι η Κούβα (510 ανά 100.000) και η Ρωσία (430). Αντιθέτως το ποσοστό εγκλεισμού του Καναδά είναι 114 ανά 100.000 πληθυσμού, της Γερμανίας 76, και της Ιαπωνίας 45.

Έτσι, όσο κι αν θεωρούμε την Αμερική ως την “γη των ελευθέρων και την πατρίδα των θαρραλέων”, οι επιδόσεις μας στο να κλείνουμε Αμερικανούς σε κελιά για τη χρήση τοξικών ουσιών που σήμερα δεν επιτρέπονται από το κράτος κηλιδώνει την μεγάλη αμερικανική παρακαταθήκη της ελευθερίας. Δεν είναι άραγε ώρα να κηρύξουμε μια εκεχειρία ή μια κατάπαυση του πυρός σ' αυτόν τον ντροπιαστικό, θανατηφόρο, δαπανηρό και αποτυχημένο πόλεμο εναντίον των κατά τα άλλα φιλειρηνικών Αμερικανών που εθελουσίως επιλέγουν να καταναλώσουν ή να πουλήσουν τοξικές ουσίες που σήμερα απαγορεύονται από το κράτος και θα οδηγήσουν στην φυλάκιση τους χρήστες ή τους πωλητές που θα συλληφθούν με αυτές;

--

Ο Mark J. Perry είναι ερευνητής στο ΑΕΙ και ταυτόχρονα καθηγητής οικονομικών και χρηματοπιστωτικής στο Flint campus του Πανεπιστημίου του Michigan. Είναι γνωστός κυρίως ως ο δημιουργός και υπεύθυνος σύνταξης του δημοφιλούς οικονομικού μπλογκ Carpe Diem. Στο ΑΕΙ, ο Perry γράφει για ζητήματα οικονομίας και χρηματοπιστωτικής για τo American.com και το μπλογκ AEIdeas.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στα αγγλικά στις 17 Ιουνίου 2017 και παρουσιάζεται στα ελληνικά με την άδεια του American Enterprise Institute (AEI) και τη συνεργασία του ΚΕΦΙΜ “Μάρκος Δραγούμης”.

Photo by Keystone/Getty Images/Ideal Images