Ποιους τιμωρούν οι δασμοί; Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι τιμωρούν τους αδίστακτους, επιπόλαιους ξένους κατασκευαστές που δεν παίζουν δίκαια και «πετάνε» τα κακά προϊόντα τους στις αμερικανικές αγορές σε τιμές χαμηλότερες από το κόστος των Αμερικανών παραγωγών - αλλά αυτό δεν είναι αλήθεια. Οι δασμοί είναι κυρώσεις και ποινές που επιβάλλονται στους Αμερικανούς καταναλωτές επειδή δεν πληρώνουν αρκετά χρήματα.
Οι κυβερνήσεις επιβάλλουν τακτικά κυρώσεις σε άλλες κυβερνήσεις για διάφορες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και διεθνών συνθηκών ή για κάποια άλλη παρομοίως κακή συμπεριφορά. Αυτές οι κυρώσεις μπορεί να συνεπάγονται την απαγόρευση στους πολίτες μιας χώρας να συναλλάσσονται με τους πολίτες μιας άλλης χώρας ή ένα ρητό εμπορικό εμπάργκο. Η βασική ιδέα είναι ότι η τιμωρία μιας χώρας με εμπορικές κυρώσεις θα την κάνει να αλλάξει τη συμπεριφορά της. Ή, ίσως, ότι τιμωρώντας τους πολίτες μιας χώρας, μπορούμε να τους παρακινήσουμε να ξεσηκωθούν και να αποσείσουν τις αλυσίδες των καταπιεστών τους.
Οι κυρώσεις έχουν ένα ανάμεικτο, όχι τόσο ενθαρρυντικό ιστορικό. Ο προστατευτισμός είναι το κλασικό παράδειγμα μιας πολιτικής που κάνει το αντίθετο από αυτά που υποτίθεται ότι θα κάνει. Αυξάνει την απασχόληση Αμερικανών στους προστατευόμενους παραγωγικούς κλάδους, αλλά οι πρόσθετες αποδοχές των εργαζομένων μεταφέρονται δολάριο προς δολάριο από τους καταναλωτές. Θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε τη γη, το κεφάλαιο, την εργασία και άλλους πόρους πιο αποτελεσματικά για να παραγάγουμε κάτι άλλο.
Σύμφωνα με μία δημοσκόπηση της Daily Mail σχετικά με το σχέδιο του Ντόναλντ Τραμπ να επιβάλει δασμούς 10% σε όλες τις εισαγωγές, «το 24% των πιθανών ψηφοφόρων υποστηρίζει σθεναρά αυτή την πρόταση πολιτικής ενώ ένα άλλο 30% τείνει προς το να την υποστηρίξει». Ο προστατευτισμός είναι διακομματικός: πριν από λίγες εβδομάδες, το Reuters ανέφερε ότι οι Δημοκρατικοί από κατασκευαστικές πολιτείες στη Γερουσία πίεζαν για δασμούς στα κινεζικά ηλεκτρικά οχήματα επειδή «το να επιτραπεί η είσοδος στην αγορά των ΗΠΑ σε κινεζικά οχήματα που παράγονται με μεγάλη επιδότηση θα έθετε σε κίνδυνο την αμερικανική αυτοκινητοβιομηχανία».
Δεν είναι δύσκολο να καταδείξει κανείς ότι τα όποια κέρδη για τους εγχώριους παραγωγούς προέρχονται από τις τσέπες των εγχώριων καταναλωτών. Είναι επίσης αρκετά εύκολο να καταδείξει κανείς ότι η μείωση των κερδών από τις συναλλαγές για τους καταναλωτές είναι μεγαλύτερη από την αύξηση των κερδών από τις συναλλαγές που πηγαίνουν στους παραγωγούς και τα φορολογικά έσοδα που απολαμβάνει η κυβέρνηση. Αυτά τα βίντεο από το Marginal Revolution University θα σας καθοδηγούν στα σχετικά γραφήματα.
Αν ψάξετε κάτω από την επιφάνεια ενός οικονομολόγου, θα βρείτε κάποιον που είναι πιο ενθουσιώδης για το ελεύθερο διεθνές εμπόριο από τον μέσο άνθρωπο και τον μέσο ψηφοφόρο. Πράγματι, 1100+ οικονομολόγοι υπέγραψαν το 2018 μια ανοιχτή επιστολή της Εθνικής Ένωσης Φορολογουμένων (National Taxpayers Union) που καλούσε την κυβέρνηση να εγκαταλείψει τον προστατευτισμό. Δυστυχώς, ο μέσος ψηφοφόρος ασπάζεται τη λαϊκιστική δημαγωγία και ψηφίζει με ενθουσιασμό υπέρ της επιβολής δασμών και άλλων περιορισμών στο διεθνές εμπόριο. Τα αποτελέσματα αυτών των πολιτικών δεν κάνουν την Αμερική μεγάλη ξανά. Απλώς μας κάνουν φτωχότερους.
Οι δασμοί σε ξένα αγαθά είναι «κυρώσεις» εναντίον των Αμερικανών καταναλωτών. Το έγκλημα των τελευταίων; Ότι δεν θέλουν να πληρώσουν όσα χρήματα θέλουν οι εγχώριοι παραγωγοί.
* Ο Art Carden είναι καθηγητής Οικονομικών και μέλος του διοικητικού συμβουλίου καταπιστεύματος ιατρικών περιουσιακών στοιχείων του Samford University
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στα αγγλικά στις 29 Απριλίου 2024 και παρουσιάζεται στα ελληνικά με την άδεια της Library of Economics and Liberty και τη συνεργασία του Κέντρου Φιλελεύθερων Μελετών.
