Του Daniel Buck
Στη σχολική περιφέρειά μου, στο κέντρο της πόλης, πολλοί μαθητές παραβιάζουν τον νόμο χωρίς να το ξέρουν. Αυτά τα παιδιά μιλούν ανοιχτά γι' αυτό, χωρίς να υποψιάζονται ότι διαπράττουν αδίκημα.
Πριν από λίγα χρόνια, ένα ζευγάρι στην Πενσυλβάνια φυλακίστηκε ακριβώς επειδή προσπάθησαν να επιλέξουν το καλύτερο σχολείο και να προσφέρουν στην κόρη τους την καλύτερη διαθέσιμη εκπαίδευση, ένα προνόμιο που υποτίθεται πως αφορά μόνο τους εύπορους. Είπαν ψέματα στα σχολικά έγγραφα για να στείλουν την κόρη τους σε ένα σχολείο εκτός της περιφέρειας στην οποία ανήκε το παιδί, και το έκαναν αυτό γιατί το ισχύον σύστημα δεν τους επέτρεπε να το κάνουν νόμιμα.
Οι αντίπαλοι της σχολικής επιλογής υποστηρίζουν, ίσως πάνω απ' όλα, ότι η επιλογή αυτή θα ωφελήσει μόνο τους πλουσίους και θα βλάψει τους φτωχούς. Στην πραγματικότητα, υπό το υφιστάμενο σύστημα οι περιφέρειες στα προάστια ανταγωνίζονται για την προσέλκυση μαθητών και οι φτωχοί είναι διά του νόμου παγιδευμένοι, χωρίς επιλογή.
Ακούω την ίδια συζήτηση κάθε χρόνο. Ένας μαθητής μου ή οι γονείς του είναι δυσαρεστημένοι με το σχολείο της γειτονιάς για τον ένα ή τον άλλο λόγο - ο μαθητής έχει κοινωνικές δυσκολίες, ένα άλλο σχολείο είναι καλύτερο εκπαιδευτικά, ή ένα άλλο σχολείο έχει ένα άθλημα που δεν έχει αυτό στο οποίο φοιτά σήμερα. Ποτέ δεν πρόκειται για μια επιπόλαια επιλογή. Δυστυχώς η οικογένεια του μαθητή δεν έχει τους πόρους ώστε να μετακομίσει ή να στείλει το παιδί σε ένα ιδιωτικό σχολείο. Έτσι, γράφουν τη διεύθυνση μιας θείας στα σχολικά έγγραφα, ή ζουν με τους παπούδες ώστε το παιδί να μπορέσει να παρακολουθήσει ένα σχολείο σε μια άλλη περιφέρεια.
Αντιθέτως, οι πλούσιες οικογένειες που διαθέτουν το κεφάλαιο που τους επιτρέπει εύκολη μετακίνηση, δεν χρειάζεται να καταφύγουν σε τέτοιες πρακτικές. Μπορούν είτε να στείλουν το παιδί τους σε κάποιο ιδιωτικό σχολείο, ή ανάλογα με την περίπτωση, να μετακομίσουν σε μια άλλη γειτονιά. Ακόμη και πριν παρουσιάσει ένας μαθητής δυσκολίες, οι περισσότερες οικογένειες μετακομίζουν σε πόλεις ή περιοχές που φημίζονται για τα καλά τους σχολεία, με τιμές στέγασης που ουσιαστικά αποκλείουν τους φτωχούς. Αυτή η κινητικότητα δημιουργεί έναν τεχνητό ανταγωνισμό μεταξύ των πλούσιων περιοχών - καθιστώντας τες υπόλογες ως προς την ποιότητα της εκπαίδευσης που παρέχουν - ο οποιος δεν ισχύει για τις πιο φτωχές περιφέρειες.
Οι συνέπειες του περιορισμού της επιλογής
Πρόκειται για ένα νομικό οχυρό παρόμοιο με τις διακρίσεις στις στεγαστικές πολιτικές του παρελθόντος που επιδοτούσαν την κατασκευή σπιτιών στις γειτονιές των προαστίων ενώ ταυτόχρονα αρνούνταν τη χορήγηση δανείων σε Αφροαμερικανούς. Αυτοί νόμοι ουσιαστικά ποινικοποίησαν τη συσσώρευση πλούτου μέσω της ιδιοκτησίας για τους Αφρομερικανούς και τους εγκλώβισαν στις φτωχές γειτονιές. Το σύστημα σχολικής εγγραφής είναι μια σύγχρονη επέκταση αυτών των πρακτικών. Οι πλούσιες οικογένειες μπορούν να μετακομίσουν σε άλλες περιφέρειες και να πληρώνουν υψηλότερους φόρους ιδιοκτησίας για να χρηματοδοτούν καλύτερη εκπαίδευση, ενώ οι φτωχοί εγκλωβίζονται διά του νόμου σε αποτυχημένα σχολεία της γειτονιάς.
Τα στατιστικά στοιχεία πίσω από αυτή την αδικία είναι ευρέως γνωστά. Στο Ουισκόνσιν απ' όπου κατάγομαι, το 93% των λευκών μαθητών αποφοιτούν εγκαίρως, κάτι που ισχύει μόλις για το 54,7% των Αφροαμερικανών. Οι δεξιότητες στην ανάγνωση και τα μαθηματικά και τα ποσοστά εγκατάλειψης του σχολείου καταδεικνύουν αντίστοιχες διαφορές. Τα δεδομένα που αφορούν πειθαρχικές ποινές καταδεικνύουν ότι οι Αφροαμερικανοί τιμωρούνται με αποβολές και τιμωρίες σε πολύ υψηλότερα ποσοστά - ενώ αποτελούν μόλις το 15% του μαθητικού πληθυσμού, αντιστοιχούν στο 31% των αστυνομικών συλλήψεων μαθητών.
Η σχολική επιλογή παρέχει μια λύση σ' αυτή την άδικη πραγματικότητα όπου οι πλούσιοι μπορούν να επιλέξουν το σχολείο τους και οι φτωχοί εγκλωβίζονται διά νόμου σε ένα αποτυχημένο σύστημα. Το 2016, η οργάνωση Αφροαμερικανών NAACP εξέδωσε ένα ψήφισμα εναντίον των charter schools και πάνω από 160 μαύροι μεταρρυθμιστές της εκπαίδευσης συνυπέγραψαν μια ανοιχτή επιστολή αντιδρώντας σ' αυτή τη διακήρυξη. Έγραψαν: “Για πολλές μαύρες οικογένειες που ζουν στις πόλεις, τα charter schools είναι αυτά που τους επιτρέπουν να κάνουν αυτό που οι πλούσιες οικογένειες μπορούν εδώ και πολύ καιρό να κάνουν: να σώσουν τα παιδιά τους από αποτυχημένα σχολεία”.
Η σχολική επιλογή θα αφαιρέσει την ανάγκη να μετακομίζει μια οικογένεια για να αλλάξει σχολείο - και συνεπώς το αντίστοιχο οικονομικό εμπόδιο - κάνοντας ευκολότερο για κάθε μαθητή να αναζητήσει την καλύτερη εκπαίδευση ανεξάρτητα από την κοινωνικοοικονομική του κατάσταση. Αυτά τα εμπόδια συνιστούν μια αισθητή αδικία, και η σχολική επιλογή, μια πιθανή λύση, έχει κερδίσει την υποστήριξη της κοινότητας των Αφροαμερικανών.
Ενώ οι υποστηρικτές της σχολικής επιλογής έχουν χαρακτηριστεί ριζοσπάστες που ελπίζουν μάταια να εγκαθιδρύσουν τον επίγειο παράδεισο, στην πραγματικότητα η ιδέα είναι μάλλον απλή. Πολλοί Αμερικανοί ήδη έχουν το προνόμιο να επιλέγουν μεταξύ σχολείων και να προσφέρουν στα παιδιά τους την καλύτερη δυνατή επιλογή. Ένα σύστημα σχολικής επιτροπής, όπως αυτό τον εκπαιδευτικών κουπονιών, θα έκανε αυτή τη δυνατότητα εύκολη, νόμιμη και προσβάσιμη σε όλους.
--
Ο Daniek Buck είναι εκπαιδευτικός σε ένα σχολείο σε αστικό κέντρο του Ουινσκόσιν και συντάκτης της ιστοσελίδας Lone Conservative.
