Του Γιάννη Μαντζίκου
Μετά την πρόσφατη εξέγερση του λαού στην Βενεζουέλα, την οποία για μια ακόμα φορά ο Νικολάς Μαδούρο κατέπνιξε στο αίμα, ο σύμβουλος εθνικής ασφάλειας των ΗΠΑ Τζον Μπόλτον έλεγε «αν φύγουν οι Κουβανοί από τη χώρα, τότε ο Μαδούρο θα πέσει σε λίγες ώρες».
Για τον λόγο αυτό λοιπόν, η Ουάσινγκτον μοιάζει ολοένα και πιο αποφασισμένη να τιμωρήσει την Κούβα για την υποστήριξή της προς την κυβέρνηση του Μαδούρο στη Βενεζουέλα.
Τον τελευταίο καιρό άλλωστε, η αμερικανική εξωτερική πολιτική σκληραίνει ολοένα και περισσότερο την στάση της εναντίον της Αβάνας. Πρόσφατα εξάλλου τέθηκε σε εφαρμογή ο νόμος «Χελμς-Μπάρτον» του 1996. Η εφαρμογή του εν λόγω νόμου επιτρέπει σε Κουβανούς εξόριστους στις ΗΠΑ, να προσφύγουν στα αμερικανικά δικαστήρια τα οποία έχουν αποκομίσει κέρδη χάρη στη συνεργασία τους με εθνικοποιημένες εταιρείες ή την εκμετάλλευση εθνικοποιημένων πόρων μετά την επανάσταση του 1959 στη νήσο της Καραϊβικής Θάλασσας.
Μπορεί, λοιπόν, τα μάτια της διεθνούς κοινότητας να είναι στραμμένα στην αντιπαράθεση Ρωσίας-ΗΠΑ στη Βενεζουέλα, όμως, όπως έγραφε ο Μάικλ Ρούμπιν αναλυτής του American Heritage Institute «ο πραγματικός κακός στην υπόθεση Βενεζουέλα είναι η Κούβα». Το ίδιο ανέφερε και η πολιτικός Μαρίνα Κορίνα Μασάντο σε συνέντευξη της στους New York Times.
Η πραγματικότητα είναι ότι μια χώρα όπως η Κούβα, δέκα φορές μικρότερη σε έκταση και με το 1/3 του πληθυσμού της Βενεζουέλας κινεί τα νήματα στο Καράκας. Χαρακτηριστικά, πέρυσι τέτοια εποχή, σύμφωνα με το Reuters η κρατική εταιρεία πετρελαίου της Βενεζουέλας, PDVSA αγόραζε ξένο αργό πετρέλαιο αξίας 440 εκατομμυρίων δολαρίων και το πουλούσε στην Κούβα σε πολύ χαμηλή τιμή - καταγράφοντας ακόμη και... χασούρα.
Η σχέση των δυο χωρών, ξεκίνησε πριν 20 χρόνια όταν ο πρώην πρόεδρος της Βενεζουέλας Ούγκο Τσάβες στράφηκε προς τον μέντορα του Φιντέλ Κάστρο, τότε ηγέτη της Κούβας για να τον καθοδηγήσει στα πρώτα του βήματα. Έκτοτε, το Καράκας που εξάγει σε καθημερινή βάση περίπου 100,000 βαρέλια πετρελαίου στην Αβάνα λαμβάνει ως αντάλλαγμα...ζάχαρη, ιατρικές υπηρεσίες και φυσικά στρατιωτική υποστήριξη.
Tο 2017, καταθέτοντας στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων της Αμερικανικής Γερουσίας, ο Λουίς Αλμάγκρο, Γενικός Γραμματέας του Οργανισμού Αμερικάνων Κρατών ανέφερε ότι τουλάχιστον 15.000 Κουβανοί πράκτορες βρίσκονται στη Βενεζουέλα τους οποίους χαρακτήρισε «στρατό κατοχής».
Από την πλευρά της η Αβάνα βέβαια τυρβάζει περί άλλων και κάνει λόγο για «κυνήγι μαγισσών». Ο Υπουργός των Εξωτερικών της Κούβας τόνισε πρόσφατα «δεν μπορούμε να διώξουμε ανθρώπους που δεν υπάρχουν. Υπάρχουν μόνο νοσοκόμες και ιατρικό προσωπικό».
Η απάντηση όμως του Κουβανού Υπουργού αποτελεί πάγια στάση της Αβάνας από τις μέρες του Ψυχρού Πολέμου ο οποίος φουντώνει ξανά με αφορμή την δικτατορία του Μαδούρο.
