του Σάκη Μουμτζή
Στα δημοκρατικά πολιτεύματα την ευθύνη για οτιδήποτε συμβαίνει στην χώρα την έχει ο εκλεγμένος πρωθυπουργός. Επειδή συνήθως συμβαίνει να είναι και ο αρχηγός του κυβερνώντος κόμματος, όταν δημιουργείται κάποιο σημαντικό πρόβλημα στην διακυβέρνηση της χώρας, όλοι σπεύδουν να τον προστατεύσουν. Αναζητούν σε κάποιον υπουργό το εξιλαστήριο θύμα, την κομματική Ιφιγένεια.
Αυτό ακριβώς παρατηρείται τις τελευταίες ώρες, αφού έγιναν γνωστές οι αποκαλύψεις του Γκαλμπραίηθ. Ένα πέπλο προστασίας καλύπτει τον Α.Τσίπρα και όλοι δαχτυλοδειχτούν τον Γ. Βαρουφάκη, ως υπεύθυνο του plan b. Αξιέπαινη η προσπάθεια τους αλλά ο Γιάνης σε ανύποπτο χρόνο είχε αποκαλύψει πως από τον Δεκέμβριο 2014 είχε πάρει εντολή από τον Α.Τσίπρα να εκπονήσει αυτό το εναλλακτικό σχέδιο.
Και είναι λογικό τέτοιας εκτάσεως επιχείρηση, που θα άλλαζε τον γεωστρατηγικό προσανατολισμό της χώρας, να είχε την έγκριση του πρωθυπουργού. Πρέπει δε να καταστεί σαφές πως όλος αυτός ο σχεδιασμός, αυτό που αποκλήθηκε plan b, δεν μπορούσε να πραγματοποιηθεί μέσα στα όρια της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Για να λειτουργήσουν οι μηχανισμοί τροφοδοσίας, ασφάλειας και αλλαγής νομίσματος, έπρεπε να παραβιασθούν άρθρα του Συντάγματος. Να γίνει δηλαδή αυτό που συνηθίζουμε να αποκαλούμε πραξικόπημα. Ενα ηλεκτρονικό πραξικόπημα με το γνωστό χακάρισμα των ΑΦΜ, αλλά και ένα παλαιάς κοπής πραξικόπημα, με τα τανκς στους δρόμους.
Οι πολιτικές ευθύνες για όλα αυτά που αποκαλύπτονται αφορούν πρωτίστως τον πρωθυπουργό. Και αν κάποια από αυτά ήταν εν σπέρματι γνωστά εδώ και μερικούς μήνες, το βιβλίο του Γκαλμπραίηθ μας δίνει την ολοκληρωμένη ανάπτυξη τους. Έτσι, έχουμε την πλήρη εικόνα όχι μόνο των γεγονότων αλλά και την διανομή των ρόλων, άρα και τον επιμερισμό των ευθυνών.
Αλλά οι αυτόκλητοι προστάτες του Α.Τσίπρα τι υπονοούν όταν επιρρίπτουν όλες τις ευθύνες στον Γ.Βαρουφάκη; μήπως εννοούν πως μαζί με τον Γκαλμπραίηθ και κάποιους άλλους, ενεργούσε εν αγνοία του πρωθυπουργού; Και αυτό τι σημαίνει; Υπέρ ποιου λειτουργούσε το plan b τότε; Τους κατηγορούν μήπως πως πρακτόρευαν συμφέροντα από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού που επεδίωκαν να πλήξουν καίρια την ευρωζώνη μέσω ενός μονομερούς Grexit; τα μισόλογα δεν έχουν θέση σε τόσο κρίσιμα θέματα.
Αλλά αναρωτήθηκε ο αναγνώστης γιατί έγιναν όλα αυτά που μαθαίνουμε σταγόνα-σταγόνα; γιατί εκπονήθηκαν τα εναλλακτικά σχέδια, γιατί η χώρα μετά από μια υπερσαραντάχρονη δημοκρατική πορεία βρέθηκε στο χείλος της συνταγματικής εκτροπής; Μα γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ συνολικά είχε επενδύσει στην στρατηγική του αντιμνημονίου, είχε καλλιεργήσει την ψευδαίσθηση σε ένα σημαντικό –το πλειοψηφικό- κομμάτι του Ελληνικού λαού πως υπάρχει μια άλλη πολιτική από αυτήν των Σαμαροβενιζέλων που μόνο αυτός την κατέχει και μπορεί να την εφαρμόσει. Συγχρόνως, λόγω της μαρξιστικής διαπαιδαγώγησης του σκληρού πυρήνα των στελεχών του, η επανάκτηση του εκδοτικού προνομίου νομίσματος ήταν conditio sine qua non για το μοντέλο της οικονομίας που οραματίζονταν.
Όταν λοιπόν διαπίστωσαν πως οι βασικές επιλογές τους δεν μπορούσαν να υλοποιηθούν, λόγω του συντριπτικού συσχετισμού δυνάμεων μέσα στην ευρωζώνη, σκέφτηκαν την εφαρμογή του plan b.Τι μεσολάβησε και δεν το ζήσαμε κι αυτό, θα το μάθουμε μάλλον αργότερα. Αλλά όλο το εφιαλτικό σενάριο έχει ονοματεπώνυμο: ΣΥΡΙΖΑ.
Προς το παρόν καλό θα είναι η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου να κινήσει την διαδικασία για να διαπιστωθεί αν συντρέχουν οι προϋποθέσεις για την άσκηση ποινικών διώξεων.
Κι εμείς περιμένουμε εξηγήσεις από τον Αλέξη. Μέχρι να τις δώσει, ισχύει το γνωστό: «συνένοχος ή βλάκας;»
