Και η αναβάθμιση στην επενδυτική βαθμίδα έγινε και η Moody’s μας πήγε δυο βαθμίδες παραπάνω και οι αποτιμήσεις έχουν φθηνύνει, ωστόσο η αγορά δεν έβγαλε κίνηση, σαν να υπάρχει ένα φρένο, μια γενικότερη επιφύλαξη πάνω από το ελληνικό χρηματιστήριο.
Όσο και αν κάποια νέα ήταν τιμολογημένα ή αναμενόμενα, η αντίδραση του Γενικού Δείκτη στο διάστημα που έχει μεσολαβήσει μετά την DBRS ήταν μάλλον υποτονική και άνευρη. Η επιφύλαξη κυρίως έχει να κάνει με τις μετοχές των τραπεζών. Και από μία άποψη δεν είναι λάθος. Αν υπάρχει κάτι που σκοτώνει την διάθεση, είναι ο χρόνος αναμονής.
Στην περίπτωση των τραπεζών ο χρόνος έχει ξεκινήσει να μετράει αντίστροφα για την έξοδο του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας από το μετοχικό κεφάλαιο των τραπεζών. Φαίνεται ωστόσο ότι το μακρόσυρτο χρονοδιάγραμμα αποεπένδυσης σημαντικών ποσοστών που κατέχει το δημόσιο έχει ακριβώς το αντίθετο από το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα.
Η αποεπένδυση του ΤΧΣ δεν γίνεται σε παράλληλους χρόνους, η κάθε περίπτωση πώλησης γίνεται εφόσον ολοκληρωθεί η προηγούμενη και αυτό, όσο να ναι, προϋποθέτει ένα καλό χρηματιστηριακό κλίμα τόσο εντός, όσο και εκτός Ελλάδας με αφύσικα μεγάλη διάρκεια.
Τα ποσοστά που σκοπεύει να διαθέσει προς πώληση το ΤΧΣ, με εξαίρεση την Eurobank, δεν μπορούν να απορροφηθούν μόνο από τους εγχώριους επενδυτές. Χρειάζονται επομένως τη συνδρομή μεγαλύτερων επενδυτικών κεφαλαίων και μάλιστα σε πλήθος τέτοιο που να ευνοεί μια γρήγορη πλειοδοτική διαδικασία. Το μειονέκτημα αυτής της υπόθεσης είναι ότι η πρόσκληση που θα απευθυνθεί σε τέτοιου είδους κεφάλαια αυτόματα τα βγάζει, επί του παρόντος, εκτός αγοράς.
Αν όχι εκτός, σίγουρα θα έθετε κάποια όρια στην επενδυτική τους στρατηγική: Γιατί να εξαντλήσουν τώρα όλη τη δυνητική τους διάθεση για τοποθετήσεις στις τράπεζες, όταν θα μπορούν με άνεση να αποκτήσουν στην ίδια τιμή όσες μετοχές θέλουν ή ένα σημαντικό μέρος από το δυνητικό μέγεθος που θέλουν να αποκτήσουν;
Η υπόθεση μοιάζει με το ερώτημα για το αυγό και την κότα. Αν το ΤΧΣ θέλει να πουλήσει σε ψηλές τιμές θα πρέπει και η αγορά να βοηθήσει. Όμως για να βοηθήσει η αγορά και να αποτιμήσει αποτελεσματικότερα τις -πολύ υψηλές- κερδοφορίες της φετινής ή της επόμενης χρήσης θα πρέπει να φύγει η εκκρεμότητα των «placements», ώστε να ενεργοποιηθούν και οι βασικοί παίκτες, τα κεφάλαια σημαντικού ειδικού βάρους που κινούν τα νήματα της αγοράς.
Προς το παρόν η στάση τους μεταφράζεται στο ταμπλό σε αναμονή ή σε πωλήσεις. Μπορεί τελικά το ΤΧΣ ακολουθώντας μια προσεκτική διαδικασία μεν, εξαιρετικά αργή δε και να δικαιωθεί σε βάθος χρόνου. Μπορεί όμως τα δεδομένα να αλλάξουν και το ΤΧΣ να χάσει το «παράθυρο» των αναβαθμίσεων και να υποχρεωθεί να επεκτείνει το χρονοδιάγραμμα.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι κανείς δεν αισθάνεται ότι στην παρούσα φάση χάνεται μια ευκαιρία και αυτό έχει οδηγήσει σε στασιμότητα τις καθαρές εισροές των ξένων επενδυτών. Οι τελευταίοι πέντε μήνες τουλάχιστον αυτό δείχνουν.
