Ποια είναι η αγαπημένη φράση των μεσιτών μετά την «τοποθεσία, τοποθεσία, τοποθεσία», όπου το άλφα και το ωμέγα στο real estate είναι η τοποθεσία; Ότι τα ακίνητα είναι το ασφαλέστερο επενδυτικό καταφύγιο. Ωστόσο, εάν η φράση αυτή, σε συνθήκες χαμηλού πληθωρισμού και σταθερής οικονομικής ανάπτυξης, θα μπορούσε να αμφισβητηθεί πολλαπλώς, η διψήφια αύξηση του τιμαρίθμου μάλλον επιβεβαιώνει την αλήθεια της συγκεκριμένης έκφρασης.
Αναλυτές εντός κι εκτός Ελλάδας συμφωνούν ότι το real estate αποτελεί μία από τις καλύτερες κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων που ενδείκνυται για αντιστάθμιση των πληθωριστικών πιέσεων. Αυτό γίνεται αντιληπτό, σε πρώτη φάση, εάν ληφθεί υπόψη ότι αποταμίευση, για παράδειγμα ύψους 100.000 ευρώ, με πληθωρισμό της τάξεως του 12%, σημαίνει ισόποση μείωση της αγοραστικής δύναμης του ποσού αυτού, αφού απαιτούνται μεγαλύτερες δαπάνες για τη διατήρηση της αγοραστικής δύναμης.
Για παράδειγμα, η άνοδος των ενοικίων σε συνέχεια της αύξησης του πληθωρισμού, λειτουργεί προς όφελος των ιδιοκτητών. Ως αποτέλεσμα, η αξιοποίηση μέσω ενοικίασης ενός ακινήτου επιτρέπει στους ιδιοκτήτες να διατηρήσουν σχεδόν ανέπαφη την αξία της περιουσίας τους, εφόσον κατά το μεγαλύτερο μέρος έχει τοποθετηθεί σε real estate. Κι αυτό επειδή οι αποτιμήσεις των ακινήτων αυξάνονται αναλογικά με την άνοδο του πληθωρισμού και άρα σε περίπτωση ρευστοποίησης τους, ο ιδιοκτήτης θα εισπράξει περισσότερα, σε σχέση με το αρχικό τίμημα κτήσης τους. Σε αντίθεση, δε, με τις μετοχές ή τα ομόλογα που είναι πολύ πιο ευαίσθητα στη μεταβλητότητα των αγορών, τα ακίνητα συγκρατούν την αξία τους.
Απόδειξη των παραπάνω αποτελεί η εκτόξευση της ζήτησης και κατ’ επέκταση των αγοραπωλησιών στην Ελλάδα, ιδίως από την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία, για μικρού και μεσαίου μεγέθους ακίνητα αξίας έως 150.000 ευρώ. Κι αυτό, όπως εξηγούν, μεσίτες, επειδή οι αποταμιευτές προτιμούν να κατευθύνουν τη ρευστότητά τους σε ακίνητα, σε σχέση με το να τη διατηρούν με τη μορφή της προθεσμιακής κατάθεσης ή αντίστοιχων χρηματοοικονομικών προϊόντων.
Την ίδια στιγμή, τις τάσεις που δημιουργεί ο πληθωρισμός για το real estate φανερώνει η περίπτωση της Νέας Υόρκης. Εκεί, αυτές τις μέρες, ένωση ιδιοκτητών που ελέγχεται από το Δήμαρχο Eric Adams και αντιστοιχεί σε περίπου 1 εκατ. διαμερίσματα για τα οποία το ενοίκιο διατηρείται σε σταθερά επίπεδα, αποφάσισε να προχωρήσει στην αύξηση των ενοικίων κατά 1,5% και κατά 2,75% για μισθωτικές συμφωνίες ενός και δύο χρόνων αντίστοιχα. Η μεγαλύτερη αυτή αύξηση της τελευταίας δεκαετίας, που αποφάσισε η ένωση ιδιοκτητών, ήρθε σε συνέχεια της ανόδου του κόστους συντήρησης των ακινήτων και των ευρύτερων δαπανών.
Τα ακίνητα γίνονται ελκυστικά εν μέσω πληθωρισμού για ένα ακόμη λόγο. Επειδή το κόστος κατασκευής ενισχύεται (λόγω των ευρύτερων ανατιμήσεων), γεγονός που σημαίνει αυξημένα έσοδα για όσους πωλούν νεόδμητες ιδιοκτησίες, αλλά και για ιδιοκτήτες παλαιών ακινήτων. Λόγω και της επικείμενης αύξησης των επιτοκίων, η εξασφάλιση στέγης θα γίνει ακόμη δυσκολότερη υπόθεση, οδηγώντας στην ακόμη μεγαλύτερη αύξηση της ζήτησης για ενοικίαση. Ως γνωστόν, αυξημένη ζήτηση σημαίνει άνοδο τιμών κι εν προκειμένω άνοδο ενοικίων, δεδομένου ότι δεν υπάρχει ικανοποιητικό ποιοτικών και κυρίως προσιτών κατοικιών. Εάν εξάλλου, ληφθεί υπόψη ότι από το 2019 μέχρι και τις αρχές του 2022-κατά το μεγαλύτερο μέρος του διαστήματος αυτού δεν είχε κάνει την εμφάνισή του ο πληθωρισμός - τα ενοίκια έχουν αυξηθεί μέχρι και 50% σε ορισμένες περιοχές, γίνεται σαφές ότι η πορεία των μισθωμάτων θα εξακολουθήσει να είναι ανοδική.
Ωστόσο, σύμφωνα με τους ειδικούς, δεν είναι όλα ρόδινα για τους ιδιοκτήτες ακινήτων εν μέσω πληθωρισμού. Εάν δεν μπει φρένο στις ανατιμήσεις σε όλους τους κλάδους της οικονομίας, οι ενοικιαστές δε θα είναι σε θέση να αντεπεξέλθουν στο αυξημένο κόστος διαβίωσης. Αυτό εκτιμάται ότι θα μπορούσε να οδηγήσει στην αύξηση των οφειλών, επηρεάζοντας και όσους αγοράζουν ακίνητα με στόχο την ενοικίασή τους.