Είναι προφανές πως πίσω από τις υπερφίαλες απόψεις του Ν. Ανδρουλάκη κρύβεται η απόφαση του να μην αναλάβει το κόμμα του κυβερνητικές ευθύνες. Τόσο ανόητος δεν μπορεί να είναι ο ηγέτης του ΠΑΣΟΚ ώστε να μην αντιλαμβάνεται πως ούτε η ΝΔ ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ πρόκειται ποτέ να αποδεχθούν τους όρους του. Προς το παρόν δε σχολιάζω, επί της ουσίας, αυτή την απόφαση του Ν. Ανδρουλάκη. Απλώς επιγραμματικά λέω πως είναι αυτοκτονική για αυτόν τον χώρο.
Πάμε παρακάτω.
Συνεπώς, δύο προοπτικές υπάρχουν: Είτε αυτοδυναμία του πρώτου κόμματος, όποιο και αν είναι αυτό είτε ο σχηματισμός κυβέρνησης από τα δύο μεγάλα κόμματα.
Στην πρώτη προοπτική αναφέρομαι διεξοδικά στο χθεσινό άρθρο μου στο liberal.gr, όπου με αριθμητικά στοιχεία αποδεικνύω πως όποτε έγιναν στο πρόσφατο παρελθόν δύο συνεχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις (2012 και 2019), στις δεύτερες εκλογές ο νικητής των πρώτων εκλογών, σάρωσε. Άρα το ενδεχόμενο της αυτοδυναμίας παραμένει ισχυρό.
Αν παρ' όλα αυτά δεν επιτευχθεί, με δεδομένη τη στάση Ανδρουλάκη, δύο επιλογές μένουν: είτε τρίτες εκλογές είτε συγκυβέρνηση ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ.
Εκτιμώ πως μια συγκυβέρνηση των δύο μεγάλων κομμάτων -κάτι που το θεωρώ απίθανο- θα είναι καταστροφική πρωτίστως για το πολιτικό μας σύστημα και ακολούθως για τη Νέα Δημοκρατία. Οι τεράστιες διαφορές που χωρίζουν τα δύο μεγάλα κόμματα δεν μπορεί να παρακαμφθούν, ώστε να συγκροτηθεί ένα αξιόπιστο και αποτελεσματικό κυβερνητικό πρόγραμμα. Και όπως έχω γράψει παλιότερα η βασικότερη διαφορά είναι πολιτισμική, κάτι που αποδεικνύεται καθημερινά.
Τέτοια κυβερνητικά σχήματα είναι θνησιγενή, το γνωρίζουν αυτό οι ηγεσίες τους και σχηματίζουν μια ευκαιριακή συγκυβέρνηση αποσκοπώντας να τη διαλύσουν, ευθύς ως κρίνουν ότι αυτό συμφέρει στο κόμμα τους. Αυτές οι λύσεις έκτακτης ανάγκης δεν παράγουν έργο.
Τα στελέχη και η βάση του ΣΥΡΙΖΑ θα αντιδράσουν με πολύ πιο ήπιο τρόπο σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο γιατί, έστω συνεταιρικά, επανέρχονται στην εξουσία. Η ΝΔ θα καταρρεύσει και για αυτό κανένας σε αυτό το κόμμα, πλην κάποιων γραφικών που επιζητούν ρόλους, ούτε καν το συζητά. Προφανώς προκρίνουν άλλες λύσεις, μεταξύ των οποίων και η τρίτη προσφυγή στις κάλπες. Ένα αρνητικό σενάριο, αλλά πολύ λιγότερο αρνητικό από τον μεγάλο συνασπισμό.
Είμαι σίγουρος πως όλα αυτά θα τα λάβουν υπόψη οι ψηφοφόροι όταν θα προσέλθουν και στην πρώτη, αλλά κυρίως στη δεύτερη κάλπη. Κάπως έτσι σκέφτηκαν και το 2012 και το 2019 και εκτόξευσαν τα ποσοστά της Νέας Δημοκρατίας στα ύψη.
ΥΓ. Είναι ολοφάνερο πως βρισκόμαστε μπροστά σε μια εσωτερική κρίση στο ΠΑΣΟΚ, μετά την παρέμβαση Α. Λοβέρδου και την απάντηση κύκλων του κόμματος. Το θέμα που έθεσε ο Λοβέρδος, δηλαδή ποιον θα προτείνει για πρωθυπουργό το ΠΑΣΟΚ είναι καίριο και, αν δεν απαντηθεί συγκεκριμένα και πειστικά πριν από τις εκλογές, θα είναι αέρας στα πανιά της αυτοδυναμίας της ΝΔ.
