Τη λήξη του ρωσο-ουκρανικού πολέμου μέχρι το τέλος του 2023 αλλά και το σοβαρό ενδεχόμενο να υπάρξει ένας επώδυνος συμβιβασμός για το Κίεβο, ώστε να επιτύχει την εισδοχή του στο ΝΑΤΟ, προβλέπει ο πτέραρχος εν αποστρατεία Αθ. Παπανικολάου.
Σε συνέντευξή του στο Liberal και τον Χρήστο Θ. Παναγόπουλο, ο κ. Παπανικολάου εκτιμά πως δεν ήταν διόλου τυχαία ούτε η χρονική συγκυρία, αλλά ούτε και η περίσταση κατά την οποία ο στενός συνεργάτης του Γενς Στόλτενμπεργκ στο ΝΑΤΟ, ο Στιάν Γένσεν, δήλωσε ότι «η Ουκρανία θα μπορούσε να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ εάν συμφωνήσει να παραχωρήσει εδάφη στη Ρωσία».
Παράλληλα, σημείωσε πως η Δύση έχει ήδη περάσει στην επόμενη φάση στρατηγικής σε ό,τι αφορά τον πόλεμο, ήτοι στην οικονομική ανασυγκρότηση και ανοικοδόμηση της Ουκρανίας, ενώ ανέφερε πως η ρωσική πλευρά θα εμμείνει στη διατήρηση κατειλημμένων περιοχών, σε μια προσπάθεια να κρατήσει το Κίεβο σε έναν απολύτως καθορισμένο χώρο που θα συνιστά τη λεγόμενη «Νέα Ουκρανία».
Συνέντευξη στον Χρήστο Θ. Παναγόπουλο
Κύριε Παπανικολάου, ο στενότερος συνεργάτης του γενικού γραμματέα της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας, Γενς Στόλτενμπεργκ, ο Στιαν Γένσεν είπε - και μάλιστα από δημόσιο βήμα - ότι «η Ουκρανία θα μπορούσε να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ εάν συμφωνήσει να παραχωρήσει εδάφη» στη Ρωσία. Πόσο εφικτό θεωρείτε έναν τέτοιο επώδυνο συμβιβασμό δεδομένου ότι το Κίεβο τη χαρακτήρισε «γελοία», ενώ η Μόσχα επιμένει στην κατάληψη εδαφών στο σύνολο της ουκρανικής επικράτειας;
Αυτή τη στιγμή, το ότι συνεχίζεται ο πόλεμος στην Ουκρανία οφείλεται στο γεγονός ότι η Δύση υποστηρίζει το Κίεβο με οπλισμό, τον οποίο δεν θα μπορούσε ποτέ να σκεφτεί η Ουκρανία ότι θα τον είχε.
Όλοι εμείς που παρακολουθούμε τις εξελίξεις και γνωρίζουμε κάποια πράγματα παραπάνω, δεν μπορούσαμε να διανοηθούμε ότι θα έχει τέτοια διάρκεια ο πόλεμος στην Ουκρανία, καθότι η διαφορά ανάμεσα στις δύο εμπλεκόμενες πλευρές είναι τεράστια, υπό όρους οπλοστασίων.
Άρα, το γεγονός ότι ένας σοβαρός αξιωματούχος του ΝΑΤΟ κάνει μια αναφορά σε έναν τέτοιο «συμβιβασμό», σημαίνει ότι υπάρχουν σκέψεις σε επίπεδο Συμμαχίας να βρεθεί λύση στο θέμα του πολέμου Ουκρανίας – Ρωσίας. Μάλιστα, εάν ληφθεί υπ’ όψιν ότι υπάρχει σχέδιο και από την ρωσική πλευρά, ώστε να κρατήσει τα εδάφη που έχει ήδη καταλάβει… Πολλώ δε μάλλον να προχωρήσει η Ρωσία μέχρι την Οδησσό, δηλαδή να αποκλείσει εντελώς την Ουκρανία και να αφήσει ένα γεωγραφικό χώρο που θα ονομαστεί η «Νέα Ουκρανία», τότε αντιλαμβανόμαστε πως όλα αυτά οδηγούν στη σκέψη πως όλοι πλέον προβληματίζονται στο να δοθεί μια λύση. Αυτή η λύση θα ικανοποιεί και την ρωσική πλευρά αλλά και τη νατοϊκή.
Το καινούργιο αυτό κράτος της Ουκρανίας που θα προκύψει, αφού θα έχουν αφαιρεθεί εδάφη και θα έχουν προσαρτηθεί στη Ρωσία, θα είναι εύκολο να μπει στο ΝΑΤΟ και θα είναι και ουσιαστικά ένα δώρο προς τη ρωσική πλευρά, έτσι ώστε πλέον να σταματήσει αυτός ο πόλεμος, για να είναι και το ΝΑΤΟ ικανοποιημένο αλλά και η Ρωσία.
Στο σημείο αυτό θα πρέπει να λάβουμε επίσης υπ’ όψιν ότι ήδη υπάρχουν σχέδια στη Δύση για την ανασυγκρότηση της Ουκρανίας. Δηλαδή η Δύση λέει πως «από τη μια πολεμάμε και από την άλλη κάνουμε σχέδια για να ανασυγκροτήσουμε την Ουκρανία». Άρα, έχει προχωρήσει το πράγμα αφενός. Αφετέρου, η αντίδραση αυτή της Ουκρανίας απέναντι στην τοποθέτηση του Στιάν Γιάνσεν, λογικό είναι να αρνητική σε τέτοιου είδους προσεγγίσεις . Ωστόσο, να σας πω κάτι; Ποιος λαμβάνει πραγματικά υπ’ όψιν το τι λέει ο Ζελένσκι, από τη στιγμή που ο ίδιος και ολόκληρη η κυβέρνησή του είναι ελεγχόμενοι πλήρως από τη Δύση;
Επομένως, με βάση την τοποθέτηση του νατοϊκού αξιωματούχου, δεν αποκλείουμε τίποτε. Η τοποθέτηση Γιάνσεν, κατ’ εμέ, εδράζεται στις σκέψεις και τους προβληματισμούς που έχει το ΝΑΤΟ, ώστε να προκύψει κάτι καινούργιο που θα ικανοποιεί και τις δύο πλευρές, διότι από ένα σημείο και μετά έχει φτάσει σε αδιέξοδο και η Δύση. Και αυτό συμβαίνει, επειδή ουσιαστικά και οι πολεμικές βιομηχανίες της Δύσης έχουν πλέον εξαντλήσει τα αποθέματά τους, καθώς τα έχουν ρίξει όλα στην Ουκρανία.
Με αυτό που λέτε, με προλάβατε ως προς το επόμενο ερώτημα που θα σας έθετα, γιατί βλέπουμε ότι οι αριθμοί γύρω από τους εξοπλισμούς που έχει δώσει η Δύση στην Ουκρανία «ζαλίζουν». Οι ΗΠΑ έχουν δώσει, για παράδειγμα, πάνω από 2 εκατομμύρια οβίδες πυροβολικού στον ουκρανικό στρατό. Πώς βλέπετε να εξελίσσεται η ουκρανική αντεπίθεση;
Πράγματι, έτσι είναι κ. Παναγόπουλε, ό,τι υπήρχε και δεν υπήρχε στη Δύση το έχουν μαζέψει στην Ουκρανία. Δεν έχει μείνει τίποτα. Επίσης, αν λάβουμε υπ’ όψιν ότι στο ξεκίνημα του πολέμου υπήρχαν πολλοί δυτικοί στρατιωτικοί που βρέθηκαν στην Ουκρανία υπό άλλη ιδιότητα και πλέον έχουν αποχωρήσει από εκεί οι περισσότεροι, τότε όλα αυτά δηλώνουν ότι βρισκόμαστε μπροστά σε ένα τέλος. Ωστόσο, για να δοθεί αυτό το τέλος, θα πρέπει να ικανοποιηθούν και οι δύο πλευρές ή μερικώς η μία ή η άλλη πλευρά.
Συνεπώς, όλα όσα ακούμε τις τελευταίες ώρες από επίσημα νατοϊκά χείλη, δηλώνουν μια τέτοια προοπτική. Άρα δεν μπορεί να αποκλειστεί ένας τέτοιος συμβιβασμός.
Βρισκόμαστε ήδη στις 540 ημέρες του ρωσο-ουκρανικού πολέμου. Το ερώτημα, που προκύπτει είναι πότε και πώς μπορεί να τελειώσει αυτός ο πόλεμος;
Το «πώς» έχει να κάνει, όπως σας είπα και πριν, με το εάν θα βρεθεί μία λύση που να ικανοποιεί αμφότερες τις πλευρές (Δύση, Ρωσία) και σίγουρα λιγότερο την ουκρανική πλευρά, διότι – κακά τα ψέματα – ελέγχεται απόλυτα από τη Δύση. Άρα, εάν η Δύση είναι πεπεισμένη ότι πρέπει να δοθεί μια λύση, τότε ο Ζελένσκι είναι εύκολη υπόθεση, για να ξεπεραστεί.
Το «πότε», νομίζω ότι έτσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα, με βάση τους αριθμούς επί των εξοπλισμών, βλέπω πως θα έρθει μέχρι το τέλος του 2023. Το πολύ μέχρι το τέλος του χρόνου.
Το σημαντικό σημείο για την προσέγγιση αυτών των θεμάτων είναι η προσπάθεια και τα σχέδια που αναπτύσσει η Δύση για την ανασυγκρότηση της Ουκρανίας. Αυτό δηλώνει ότι ο πόλεμος θα τελειώσει σε κάποιους μήνες από τώρα. Δεν μπορεί κανείς, άλλωστε, να συζητά για την ανασυγκρότηση της Ουκρανίας, εάν στο μυαλό του έχει τη συνέχιση του πολέμου επί μακρόν.
Επιπλέον, αυτός πόλεμος έχει αποδειχθεί για την Ευρώπη, οικονομικά τουλάχιστον, πολύ επώδυνος. Ποιος θα μπορούσε στον 21ο αιώνα να φανταστεί ότι στα πόδια μας θα είχαμε έναν τέτοιο πόλεμο και μάλιστα αυτού του επιπέδου, με τόσο μεγάλες απώλειες τόσο σε έμψυχο όσο και σε άλλο υλικό;
