Η απάντηση στο ερώτημα, αν μείνουμε στο τυπικό, είναι απλή: «όλοι όσοι δεν τον ψήφισαν». Αλλά τελικά, η απάντηση αυτή δεν είναι και τόσο απλή. Είναι πολλοί λιγότεροι όσοι επιθυμούν την πτώση Μητσοτάκη εν μέσω άναρχης και αποδομητικής συγκυρίας. Είναι πολλοί περισσότεροι εκείνοι που αντιλαμβάνονται ότι η σημερινή κυβέρνηση τοποθετείται επαρκώς άνω του ελάχιστου κοινού παρανομαστή σταθερότητας. Δεν χρειάζεται να είναι κανείς μάντης, για να καταλαβαίνει ότι σίγουρα αυτό συμβαίνει: Κάποιοι θέλουν να ρίξουν τον Μητσοτάκη.

Η απάνθρωπη πολιτική εκμετάλλευση του πόνου των συγγενών των θυμάτων της τραγωδίας των Τεμπών προσβάλλει κυρίως τη μνήμη των αδικοχαμένων παιδιών αλλά και τους ίδιους τους δοκιμαζόμενους γονείς τους. Σωπάστε επιτέλους όλοι και αφήστε τη Δικαιοσύνη να κάνει νηφάλια το έργο της. Πολιτικοί, δημοσιογράφοι και ανεύθυνοι κόρακες του πληκτρολογίου. Σιωπήστε, γιατί είστε εξίσου πυρογενείς με τη φωτιά που κατέκαυσε τα αθώα θύματα της τραγωδίας.

Δεν πέφτει η κυβέρνηση Μητσοτάκη, όπως θα επιθυμούσαν ισχυροί εφοπλιστικοί και επιχειρηματικοί κύκλοι. Οι μάσκες είναι εκείνες που πέφτουν και γίνεται κάθε μέρα όλο και πιο φανερή η εργαλειοποίηση της τραγωδίας των Τεμπών. Ρόλο πιστολιών έχουν αναλάβει οι συνήθεις ύποπτοι από την εποχή της πρώτης πλατείας. Οι εκστρατείες μίσους που εξελίσσονται αυτές τις ημέρες στα social media απαιτούν σημαντικούς οικονομικούς πόρους και οργάνωση επιπέδου ισχυρού κρατικού μηχανισμού. Προφανώς όχι της … Ελλάδας…

Κάθε κοινωνία είναι υπεύθυνη για τη μοίρα της και έχει την ευθύνη της τύχης της. Αυτά που έλεγα στα νιάτα μου, ότι για την ιστορική πορεία μιας χώρας φταίνε οι ξένοι ή οι αποικιοκράτες ή οι καπιταλιστές ή οι μεσάζοντες ή οι κομπραδόροι ή οι διεφθαρμένοι πολιτικοί ή τα ανώριμα κόμματα και ούτω καθ’ εξής, τα έχω πετάξει από καιρό στο καλάθι των αχρήστων. Όλοι και όλα φταίνε λίγο ως πολύ, αλλά κυρίως και πάνω απ’ όλα, φταίει το στραβό μας το κεφάλι και τα εύπεπτα ή εξοργισμένα παραμύθια που το καθοδηγούν.

Με αρκετό ενδιαφέρον η στήλη παρακολουθεί τη διαπίστωση υπηρεσιακών παραγόντων ότι η Αθήνα αρχίζει να δείχνει σημασία διατήρησης της τουριστικής κίνησης από το εξωτερικό σχεδόν όλο τον χρόνο. Αυτό οφείλεται, σε ένα βαθμό, στις επιπτώσεις της εμπορικής πολιτικής του Διεθνούς Αερολιμένα Αθηνών (ΔΑΑ) που έχουν συνεισφέρει ώστε η Αθήνα να αναδειχθεί ως city break τουριστικός προορισμός. Θυμίζουμε πως αυτό αποτελούσε στόχο πολλών ετών για την πρωτεύουσα.

Πορτραίτο μίας γυναίκας με μοντέρνο σινιόν χτένισμα είχε αρχικά φιλοτεχνήσει ο Πικάσο πίσω εκείνο του Mateu Fernández de Soto.

Η τάση είναι παγκόσμια. Και όχι πολύ πρόσφατη. Ακόμη και σε κοινωνίες όχι «καουμπόηδων», αλλά με υψηλό επίπεδο πολιτικού πολιτισμού και βαθιάς κουλτούρας του κοινοβουλευτισμού.

Η 15η Φεβρουαρίου κάθε έτους έχει καθιερωθεί ως η Παγκόσμια Ημέρα κατά του Παιδικού Καρκίνου τιμώντας όλα τα παιδιά και τις οικογένειές τους που βιώνουν τις επιπτώσεις της νόσου, αναγνωρίζοντας τον πόνο και τις δυσκολίες τους, και ευαισθητοποιώντας την παγκόσμια κοινότητα.