Ο καθηγητής οικονομικών του Πανεπιστημίου George Mason, Daniel Klein μου ζήτησε να δημοσιεύσω αυτό το άρθρο.
Πρώτον, ένα μικρό υπόβαθρο. Ο Νταν υπογράμμισε ένα απόσπασμα ενός άρθρου του Andy Smarick στην αδελφή μας έκδοση Law and Liberty. Ο Σμάρικ, διακεκριμένος συνεργάτης του Manhattan Institute, έγραψε το άρθρο «Who Will Lead Us?» (Ποιος θα μας οδηγήσει;)» στο Law and Liberty της 3ης Ιουνίου 2024.
Ιδού το απόσπασμα:
«Οι διαμορφωτές των ΗΠΑ υπογράμμιζαν διαρκώς τη σημασία που έχει η αρετή για τη διατήρηση μιας δημοκρατίας. Ο Τζορτζ Ουάσιγκτον έγραψε στην αποχαιρετιστήρια ομιλία του: ‘Η αρετή ή η ηθική είναι ένα απαραίτητο ελατήριο της διακυβέρνησης από τον λαό’. Ο Τζων Άνταμς έγραψε: ‘Το μόνο θεμέλιο ενός ελεύθερου Συντάγματος είναι η καθαρή αρετή’ και ‘η δημόσια αρετή είναι το μόνο θεμέλιο των δημοκρατιών’. Ο Μπέντζαμιν Ρας υποστήριξε: ‘Χωρίς αρετή δεν μπορεί να υπάρξει ελευθερία’. Ο Βενιαμίν Φρανκλίνος έγραψε: ‘Μόνο ένας ενάρετος λαός είναι ικανός για ελευθερία’. Ο Τζέιμς Μάντισον έγραψε: ‘Το να υποθέτουμε ότι η οποιαδήποτε μορφή διακυβέρνησης θα εξασφαλίσει την ελευθερία ή την ευτυχία χωρίς καμία αρετή μεταξύ των ανθρώπων, είναι μια χιμαιρική ιδέα’. Και ο Σάμιουελ Άνταμς υποστήριξε: ‘Είναι λοιπόν ο πιο αληθινός φίλος της ελευθερίας της χώρας του αυτός που προσπαθεί περισσότερο να προάγει την αρετή της’.
Ο Νταν στη συνέχεια σχολίασε: «Μπορούμε να συμπεριλάβουμε τον Άνταμ Σμιθ ως επίτιμο ‘ιδρυτικό πατέρα’ των ΗΠΑ;» Ο Νταν επεσήμανε ότι ο Σμιθ στη Θεωρία των Ηθικών Συναισθημάτων έγραψε το εξής:
«Ποιος θεσμός της κυβέρνησης θα μπορούσε να συντείνει τόσο πολύ στην προαγωγή της ευτυχίας της ανθρωπότητας όσο η γενική επικράτηση της σοφίας και της αρετής; Όλη η κυβέρνηση δεν είναι παρά μια ατελής θεραπεία για την ανεπάρκεια αυτών των αγαθών. Η όποια, συνεπώς, ομορφιά μπορεί να ανήκει στην πολιτική κυβέρνηση λόγω της χρησιμότητάς της, πρέπει σε πολύ ανώτερο βαθμό να ανήκει σε αυτά τα αγαθά. Και αντίθετα, ποια δημόσια πολιτική μπορεί να είναι τόσο καταστροφική όσο η φαυλότητα των ανθρώπων; Τα μοιραία αποτελέσματα της κακής διακυβέρνησης δεν προκύπτουν από τίποτε άλλο, παρά μόνο από το ότι δεν αυτή προστατεύεται επαρκώς από τις παγίδες που γεννά η ανθρώπινη φαυλότητα».
Συμφωνώ με όλα αυτά. Θέλω επίσης να επισημάνω, ωστόσο, ότι οι αγορές συχνά δίνουν ένα ισχυρό κίνητρο στους ανθρώπους να είναι ενάρετοι. Έγραψα ένα ολόκληρο σχετικό κεφάλαιο στο βιβλίο μου από το 2001 The Joy of Freedom: An Economist’s Odyssey.
--
*Ο David Henderson είναι ερευνητής στο Hoover Institution και καθηγητής οικονομικών στη μεταπτυχιακή σχολή διοίκησης επιχειρήσεων και δημόσιας διοίκησης του Naval Postgraduate School στο Monterey της Καλιφόρνιας.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στα αγγλικά στις 4 Ιουνίου 2024 και παρουσιάζεται στα ελληνικά με την άδεια της Library of Economics and Liberty και τη συνεργασία του Κέντρου Φιλελεύθερων Μελετών.
